page

Monday, 31 July 2017

സുന്നീ റേഡിയോ

            🇸🇱സുന്നീ റേഡിയോ🇸🇱

*സമസ്ത കേരള  ജംഇയ്യത്തുല്‍ ഉലമ* *(താജുല്‍ ഉലമ സയ്യിദ്‌ അബ്ദുറഹ്മാന്‍ അല്‍ ബുഖാരി ഉള്ളാള്‍ തങ്ങള്‍,*
*ഖമറുല്‍ ഉലമ കാന്തപുരം എ പി അബൂബക്കര്‍ മുസ്‌ലിയാര്‍, നൂറുല്‍ ഉലമാ* *എം എ* *അബ്ദുല്‍ ഖാദര്‍*
*മുസ്ലിയാര്‍,സയ്യിദ്‌ ഇബ്രാഹിമുല്‍ ഖലീലുല്‍ ബുഖാരി തങ്ങള്‍)*
*ഇവരുടെ നേതൃത്വത്തിൻ കീഴിലായി- ഓണ്‍ലൈന്‍ രംഗത്ത്‌ ഇസ്ലാമിക സേവന പ്രവര്‍ത്തനം ശക്തിപ്പെടുത്താന്‍ രൂപം കൊണ്ട* *ലോകത്തിലെ ആദ്യ* *മലയാളം ഓണ്‍ലൈന്‍*
*ഇസ്ലാമിക് ക്ലാസ്സ്‌ റൂമാണ്* *അഹ് ലുസ്സുന്നയുടെ*
*കേരള മലബാര്‍ ഇസ്ലാമിക്‌* *ക്ലാസ്സ്‌ റൂം*.ഖുര്‍ആന്‍ , ഹദീസ്‌ ,  വിശ്വാസം, കര്‍മ്മ ശാസ്ത്രം,ആത്മസംസ്ക്കരണം, മാലമൌലിദുകള്‍, ബുര്‍ദ,
ഹദ്ദാദ് റാത്തീബ് , വാര്‍ത്തകള്‍, ക്വിസ്സ്
തുടങ്ങിയ വിഷയങ്ങള്‍
പ്രമുഖ പണ്ഡിതന്മാരുടെ നേതൃത്വത്തില്‍
മലബാര്‍ ക്ലാസ്സ്‌ റൂമില്‍ നടന്നുവരുന്നു.


വിവര സാങ്കേതിക വിദ്യ അനുദിനം പുരോഗതിയുടെ
പുത്തന്‍ പടവുകള്‍ താന്ടുകയും ഒപ്പം ധാര്‍മ്മികതയും
സദാചാര ബോധവും അതോടൊപ്പം നശിച്ചു
കൊണ്ടിരിക്കുന്ന സങ്കീര്‍ണ്ണമായ ദശാ സന്ധിയിലാണ്
14 വർഷങ്ങള്‍ക്കപ്പുറം നിസ്വാര്തരായ
ഒരു കൂട്ടം സുന്നി പ്രവര്‍ത്തകര്‍ സുന്നി
ലോകത്തിന്‍റെ ആദ്യ തല്‍സമയ ഓണ്‍ ലൈന്‍
ക്ളാസ് റൂമായ ഈ മഹാ സംരംഭത്തിന് തുടക്കമിടുന്നത്.
ഇന്ന് കേരള മലബാര്‍ ഇസ്ലാമിക്‌ ക്ളാസ് റൂം
മലയാളീ മുസ്ലിംകള്‍ അധിവസിക്കുന്ന ഇടങ്ങളില്‍
ഒക്കെ സുന്നി സംഘ ചലനങ്ങളുടെ ഓരോ തുടിപ്പുകളും
കിതപ്പുകളും തത്സമയം എത്തിച്ചു കൊടുക്കുന്നതോടൊപ്പം
പാരമ്പര്യ വിശ്വാസ തനിമയില്‍ ഉമ്മത്തിനെ വഴി നടത്താനും ശൈതില്യത്തിന്റെ വിഷ വിത്ത്‌ വിതറുന്ന
പുരോഗമന ചെകുത്താന്മാരെ കളങ്കമറ്റ തൗഹീദി ന്റെ
കരിങ്കല്ഭിത്തികളാല്‍ പ്രതിരോധിക്കാനും
സദാ പ്രവര്‍ത്തന സജ്ജമാണ്
സുന്നി ഓണ്‍ലൈന്‍ റേഡിയോ

ലോകത്തിലെ  ആദ്യത്തെ  മലയാളം ഓണ്‍ലൈന്‍ ഇസ്ലാമിക്‌ ചാനല്‍
ആയ കേരള മലബാര്‍ ഇസ്ലാമിക്‌ക്ലാസ്സ്‌ റൂമില്‍ നിന്നും 24 മണിക്കുറും സ്ട്രീമിംഗ്
KMIC RADIO with voice record
റേഡിയോ ഇൻസ്റ്റാൾ ചെയ്യാൻ താഴെയുള്ള ലിങ്കിൽ ക്ലിക്ക് ചെയ്ത് INTALL ബട്ടനമർത്തുക.

🇸🇱🇸🇱🇸🇱🇸🇱🇸🇱🇸🇱🇸🇱🇸🇱🇸🇱🇸🇱🇸🇱https://play.google.com/store/apps/details?id=com.andromo.dev66426.app68559


Sunday, 30 July 2017

ഖുതുബ - വഹാബി നേതാക്കൾ പറയട്ടെ!

ആഗോള മുസ്ലിംകള്‍ ഏകകണ്ഠമായി അം ഗീകരിച്ചതായിരുന്നു ഖുത്വ്വുബഃ അറബിയിലായിരിക്കണമെന്നത്. ഇതിനെതിരെ ആദ്യ മായി രംഗത്തുവന്നത് തുര്‍ക്കിയിലെ കമാല്‍പാഷ എന്ന ഭരണാധികാരിയാണ്. പരിഭാ ഷാവാദികളുടെ ആചാര്യനായ റശീദ് രിള തന്റെ തഫ്സീറുല്‍ മനാറില്‍ ഇക്കാര്യം രേഖ പ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്.
“ജുമുഅഃ, പെരുന്നാള്‍ ഖുത്വുബകള്‍ തുര്‍ക്കി ഭാഷയില്‍ നിര്‍വഹിക്കാന്‍ കമാല്‍പാഷ ഉത്തരവിട്ടു. ഇസ്ലാമിന്റെ പിരടി ഒടിച്ചുകളയാനുള്ള നീക്കമായിരുന്നു ഇത്. തുര്‍ക്കി യിലെ മുസ്ലിംകള്‍ ഈ പുത്തന്‍ ഖുത്വുബയില്‍ അങ്ങേയറ്റം പ്രതിഷേധിക്കുകയും അത് നിര്‍വഹിച്ച ഖത്വീബുമാരെ പരിഹസിക്കുകയും ചെയ്തു”(തഫ്സീറുല്‍ മനാര്‍, വാ. 9, പേ. 313).
കമാല്‍പാഷക്കു മുമ്പ് മുസ്ലിം ചരിത്രത്തില്‍ ഖുത്വുബഃ പരിഭാഷ ഉണ്ടായിരുന്നില്ലെന്നു റശീദ്രിളയുടെ ഈ വരികളില്‍ നിന്നു വ്യക്തമാകുന്നു. അദ്ദേഹത്തില്‍ നിന്ന് ആദര്‍ശം പഠിച്ച ഖുത്വുബഃ പരിഭാഷാ വാദിയായ കെ.എം മൌലവി ഇക്കാര്യം കുറച്ചുകൂടി വ്യക്ത മായി വിശദീകരിക്കുന്നുണ്ട്.
“അനിവാര്യമായും ശ്രദ്ധിച്ചിരിക്കേണ്ട ഒരു വസ്തുത ഇവിടെയുണ്ട്. തീര്‍ച്ചയായും സല ഫുസ്സ്വാലിഹുകള്‍, അഥവാ സ്വഹാബികളോ താബിഉകളോ താബിഉത്താബിഉകളോ മത പരമായ ഖുത്വുബഃ നിര്‍വഹിക്കുമ്പോള്‍ അതിന്റെ അനുബന്ധങ്ങള്‍ പോലും പ്രാദേശിക ഭാഷയില്‍ പറയുന്നതായോ അര്‍കാനുകള്‍ അറബിയില്‍ പറഞ്ഞശേഷം പരിഭാഷപ്പെടു ത്തുന്നതായോ ഏതെങ്കിലും ഒരു കിതാബിലുള്ളതായി ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടില്ല. നബി (സ്വ) യും സ്വലഫുസ്സ്വാലിഹുകളും ദീനിയായ ഖുത്വുബകള്‍ അതിന്റെ റുക്നുകള്‍, തവാ ബിഉകള്‍ ഉള്‍പ്പെടെ അറബിഭാഷയിലായിരുന്നു നിര്‍വഹിച്ചിരുന്നത്. കാരണം മുസ്ലിം കള്‍ക്കെല്ലാവര്‍ക്കും പഠിക്കല്‍ നിര്‍ബന്ധമായ ഇസ്ലാമിന്റെ ഭാഷയാണ് അറബി. അതിനാല്‍ മതപരമായ എല്ലാ ഖുത്വുബകളും അറബിയിലായിരിക്കല്‍ അനിവാര്യമാണ്” (അല്‍ ഇര്‍ശാദ് മാസിക, 1926 ജൂലൈ)

Saturday, 29 July 2017

നബി [സ]യുടെ അസാധാരണ ജനനം

ചോദ്യം: ശബാബ്‌ പുസ്‌തകം 38 ലക്കം 17 പേജ്‌ 19 ല്‍ വന്ന ലേഖനത്തിന്റെ ഹെഡ്ഡിംഗ്‌ �അസാധാരണമായിരുന്നില്ല തിരുനബിയുടെ ജനനം� എന്നായിരുന്നു.ഒരു സാധാരണ മനുഷ്യന്‍ ജനിക്കുന്നത്‌ പോലെയായിരുന്നു നബി(സ്വ)യുടെ ജനനമെന്നും ലേഖനത്തില്‍ പറയുന്നു.നബി(സ്വ)യുടെ ജനനം അസാധാരണമായിരുന്നോ ? പ്രാമാണികമായ വിവരണം പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.

മറുപടി: നബി(സ്വ)യുടെ അസാധാരണത്വത്തെ നിഷേധിക്കുന്നവര്‍, നബി(സ്വ)യുടെ ജനനം തീര്‍ത്തും സാധാരണമായിരുന്നു എന്ന്‌ പറയുന്നെങ്കില്‍ അതില്‍ അത്ഭുതപ്പെടേണ്ടതില്ല.മാത്രമല്ല തിരുനബി(സ്വ)യുടെ ജനനം സാധാരണമായിരുന്നു എന്ന്‌ സമര്‍ത്ഥിക്കല്‍ അവരുടെ ആവശ്യമാണ്‌ താനും. തിരുപ്പിറവിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട്‌ മാര്‍ഗദര്‍ശികളായ മുന്‍ഗാമികളുടെ വിവരണം എന്താണെന്ന്‌ പരിശോധിക്കാം.അവരാണല്ലോ പരിശുദ്ധ ദീനിന്റെ വഴികാട്ടികള്‍. പരിശുദ്ധ ജനനത്തില്‍ മാത്രമല്ല തിരുജന്മത്തിന്‌ കാരണമായ വിശുദ്ധ ബീജം പിതാവ്‌ അബ്ദുല്ല എന്നവരില്‍ നിന്ന്‌ വിശുദ്ധയായ ആമിന എന്നവരുടെ ഗര്‍ഭാശയത്തിലേക്ക്‌ എത്തിയത്‌ മുതല്‍ തന്നെ അവരില്‍ അസാധാരണത്വവും പ്രത്യേകതകളും ധാരാളം സംഭവിച്ചതായി ചരിത്രങ്ങളില്‍ നിന്ന്‌ മനസ്സിലാക്കാന്‍ കഴിയുന്നു. ചരിത്ര നിവേദകനായ സഹ്‌ലുബ്‌നു അബ്ദില്ലാഹി ത്തസ്‌തരി(റ)യില്‍ നിന്നും ഇമാം ഖസ്‌തല്ലാനി(റ)ഉദ്ധരിക്കുന്നു: നബി(സ്വ)യുടെ തിരുശരീരം പടക്കാന്‍ അല്ലാഹു ഉദ്ദേശിച്ചു.അങ്ങനെ റജബ്‌ മാസത്തിലെ ഒരു വെള്ളിയാഴ്‌ച്ച രാവില്‍ ആമിനാ ബീവിയുടെ ഗര്‍ഭധാരണം നടക്കുകയും ചെയ്‌തു .തുടര്‍ന്ന്‌ സ്വര്‍ഗത്തിന്റെ കാവല്‍ക്കാനായ രിള്‌വാന്‍(അ)നെ വിളിച്ചു കൊണ്ട്‌ അല്ലാഹു പറഞ്ഞു: �സ്വര്‍ഗത്തിന്റെ വാതിലുകള്‍ മുഴുവന്‍ തുറന്നിടുക�. മാത്രമല്ല ആകാശങ്ങളിലും ഭൂമിയിലും ഈ വാര്‍ത്ത വിളംബരം ചെയ്യപ്പെടുകയും ചെയ്‌തു.(അല്‍ മവാഹിബുല്ലദുന്നിയ്യ: 1/60)
സാധാരണ ഗര്‍ഭിണകള്‍ക്കുണ്ടാകുന്ന യാതൊരു പ്രയാസവുംനബി(സ്വ)തങ്ങളെ ഗര്‍ഭം ചുമന്ന സമയത്ത്‌ തനിക്കുണ്ടായിട്ടില്ലെന്ന്‌ ആമിനാ ബീവി പറഞ്ഞതായി പ്രവാചക ചരിത്രം വിവരിക്കുന്ന എല്ലാ ഗ്രന്ഥങ്ങളും പറയുന്നുണ്ട്‌. ഗര്‍ഭകാലത്ത്‌ കണ്ട സ്വപ്‌നത്തെക്കുറിച്ച്‌ ഉമ്മ ആമിനാ ബീവി പറയുന്നു:�എന്റെ അടുക്കല്‍ വന്നു കൊണ്ട്‌ ഒരാള്‍ പറഞ്ഞു നീ ഗര്‍ഭം ചുമന്നിരിക്കുന്നത്‌ ഈ ലോകത്തിന്റെ നേതാവിനേയാണ്‌. അനന്തരം എന്നില്‍ നിന്നും ഒരു പ്രകാശം പുറപ്പെട്ട്‌ ലോകം മുഴുവന്‍ പ്രകാശിക്കുകയും അങ്ങനെ ശാമിലെ ബുസ്‌റാ പട്ടണത്തിലെ വലിയ കൊട്ടാരങ്ങള്‍ ഞാന്‍ കാണുകയും ചെയ്‌തു�.(അല്‍ ബിദായത്തു വന്നിഹായ 2/323, അല്‍ കാമിലു ഫിത്താരീഖ്‌ 1/157, താരീഖുല്‍ ഉമമി വല്‍മുലൂക്‌ 1/454) അംറുബ്‌നു ഖുതൈബ(റ)യില്‍ നിന്നും അബൂനുഐം(റ)റിപ്പോര്‍ട്ട്‌ ചെയ്യുന്നു: തിരുപ്പിറവിയുടെ സമയമായപ്പോള്‍ അല്ലാഹു മലക്കുകളോട്‌ കല്‍പിച്ചു �ആകാശ വാതിലുകളും സ്വര്‍ഗവാതിലുകളും തുറന്നിടുക�.തുടര്‍ന്ന്‌ തിരുപ്പിറവിക്ക്‌ വേണ്ടി പിശാചുക്കളെ ബന്ധിക്കുകയും മലക്കുകളെ എല്ലാം ഭൂമിയിലേക്ക്‌ ഇറക്കുകയും ചെയ്‌തു.(ഖസാഇസുല്‍ കുബ്‌റാ 1/77) ഇങ്ങനെ നബി(സ്വ)യുടെ തിരുജന്മത്തിന്‌ വേണ്ടി സ്വര്‍ഗത്തിലും വാനലോകത്തും പ്രത്യേക ഒരുക്കള്‍ നടന്നതായി ചരിത്രകാരന്മാര്‍ രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. ``തന്നില്‍ നിന്നും ഒരു പ്രകാശം പുറപ്പെട്ട്‌ ലോകം മുഴുവന്‍ പ്രകാശിക്കുകയും, അങ്ങനെ `ബുസ്‌റ'യിലെ കെട്ടിടങ്ങളെപ്പോലും ഞാന്‍ കണ്ടു'' എന്ന്‌ ഗര്‍ഭകാലത്തുണ്ടായ സ്വപ്‌നത്തെ കുറിച്ച്‌ ഉമ്മ ആമിന ബീവി പറയുന്നു.ഇത്‌ തനിക്ക്‌ ഉണര്‍ച്ചയില്‍ തന്നെ യാഥാര്‍ത്ഥ്യമായി പ്രസവ സമയത്ത്‌ സംഭവിച്ചതായും ആമിന ബീവി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട.്‌ (ഖസ്വാഇസുല്‍ കുബ്‌റ 1/77,സീറത്തുന്നബവിയ്യ 1/206, അല്‍ ബിദായത്തുവന്നിഹായ 2/323)
``ആദം നബി(അ)നെ പടക്കുന്നതിന്റെ മുമ്പ്‌ തന്നെ ഉമ്മുല്‍ കിതാബില്‍ ഞാന്‍ അന്ത്യപ്രവാചകനാണ്‌.ഇതിന്റെ വ്യാഖ്യാനമായിരുന്നു പിതാവായ ഇബ്‌റാഹീം നബി(അ)കഅ്‌ബ നിര്‍മാണ സമയത്ത്‌ നടത്തിയ പ്രാര്‍ത്ഥനയും,ഈസാ നബി(അ) തനിക്ക്‌ ശേഷം വരുന്ന പ്രവാചകനെ കുറിച്ച്‌ നടത്തിയ അറിയിപ്പും,ശാമിലെ കെട്ടിട ങ്ങള്‍ കാണത്തക്ക വിധം എന്റെ ഉമ്മയില്‍ നിന്നും പ്രകാശം പുറപ്പെട്ടതായി അവര്‍ കണ്ടതും''. ഇര്‍ബാളു ബ്‌നുസാരിയ(റ)യില്‍ നിന്നും അബൂ ഉമാമ(റ)യില്‍ നിന്നും ത്വബ്‌റാനി(റ),അഹ്‌മദ്‌(റ),ഹാകിം(റ) എന്നിവരെല്ലാം റിപ്പോര്‍ട്ട്‌ ചെയ്‌ത മേല്‍ ഹദീസും നബി(സ്വ)യുടെ ജനനം അസാധാരണമായിരുന്നു എന്ന പണ്ഡിതന്മാരുടെ വിശദീകരണത്തിന്‌ ഉപോല്‍ബലകമാണ്‌. പ്രമുഖ സ്വഹാബി വര്യനായ ഉസ്‌മാനുബ്‌നു അബില്‍ ആസ്വ്‌(റ)പറയുന്നു: ``നബി(സ്വ)യുടെ ജനന സമയത്ത്‌ എന്റെ ഉമ്മ ഫാത്തിമ ആമിന ബീവിയുടെ വീട്ടില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു.അവര്‍ പറയുന്നു:``തിരുപ്പിറവിയുടെ സമയം അടുത്തപ്പോള്‍ വീട്ടിലുള്ള എല്ലാ വസ്‌തുക്കളും പ്രകാശിക്കുന്നതായി ഞാന്‍ കണ്ടു.ഞാന്‍ പുറത്തിറങ്ങി നോക്കിയപ്പോള്‍ അവിടെയും പ്രകാശം.ഞാന്‍ ആകാശത്തേക്ക്‌ നോക്കിയപ്പോള്‍ നല്ല പ്രകാശമുള്ള നക്ഷത്രങ്ങള്‍ വളരെ താഴേക്ക്‌ എത്തിയതായി എനിക്ക്‌ അനുഭവപ്പെട്ടു. അവ എന്റെ തലക്ക്‌ മീതെ വന്ന ്‌പതിക്കുമോ എന്ന്‌ വരെ ഞാന്‍ സംശയിച്ചു''. (അല്‍ ഇസ്വാബ 8/67, ഫത്‌ഹുല്‍ ബാരി 10/378) സാഷ്ടാംഗ രൂപത്തിലായിരുന്നു തിരുജന്മമെന്ന്‌ ഇമാം സുയൂഥി(റ) യും പ്രമുഖ പ്രവാചകചരിത്ര പണ്ഡിതന്‍ അലിയ്യുബ്‌നു ബുര്‍ഹാനുദ്ദീനുല്‍ ഹലബി(റ)യും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്‌.
രണ്ടു കൈയും ഭൂമിയില്‍ വെച്ചുകൊണ്ടായിരുന്നു അവിടുത്തെ ജനനമെന്ന്‌ ഇമാം ഇബ്‌നു സഅ്‌ദി(റ)ന്റെ വിവരണത്തോടും,രണ്ട്‌ കാല്‍മുട്ടുകളും ഭൂമിയില്‍ വെച്ചുകൊണ്ടായിരുന്നു ജനനമെന്ന മറ്റു ചില ഇമാമീങ്ങളുടെ വിവരണത്തോടും മേല്‍ പറഞ്ഞ ഇമാം സുയൂഥി(റ)യുടെയും അലിയ്യുബ്‌നു ബുര്‍ഹാനുദ്ദീനുല്‍ ഹലബി(റ)യുടെയും പരാമര്‍ശം എതിരാവുന്നതല്ല.കാരണം സുജൂദില്‍ രണ്ട്‌ കൈകളും കാല്‍മുട്ടുകളുംഭൂമിയില്‍ വെക്കുമല്ലോ...? മാത്രമല്ല, തക്‌ബീര്‍ ചൊല്ലിക്കൊണ്ടായിരുന്നു നബി(സ്വ) ഉമ്മയുടെ ഗര്‍ഭാശയത്തില്‍ നിന്ന്‌ പുറത്ത്‌ വന്നതെന്നും ഇമാമുമാര്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്‌. ഈ നിലക്കെല്ലാമായിരുന്ന തിരുജനനം സാധാരണമായിരുന്നു എന്ന്‌ പറയുന്നവര്‍ തീര്‍ത്തും അസാധാരണ പ്രവാചക വിരോധികള്‍ തന്നെയാണ്‌.. ഇബ്‌നു ഉമറി(റ)ല്‍ നിന്നും ഇബ്‌നു അസാകിര്‍ (റ) റിപ്പോര്‍ട്ടുചെയ്യുന്നു:പൊക്കിള്‍ കൊടി മുറിക്കപ്പെട്ടവരും ചേലാകര്‍മ്മം ചെയ്യപ്പെട്ടവരുമായാണ്‌ നബി(സ്വ്‌) ഭൂജാതനായത്‌.പൊക്കിള്‍ കൊടി മുറിക്കപ്പെട്ട രീതിയിലായിരുന്നു തിരുജന്മമെന്ന്‌ പ്രവാചക ചരിത്രം വിവരിക്കുന്ന ഗ്രന്ഥങ്ങളിലെല്ലാം കാണാവുന്നതാണ്‌.
നബി(സ്വ) ചേലാകര്‍മ്മം ചെയ്യപ്പെട്ട രൂപത്തിലാണ്‌ ജനിച്ചതെന്ന്‌ ഇബ്‌നു അബ്ബാസി(റ)ല്‍ നിന്നും ഇബ്‌നു അതിയ്യ:(റ)യും ഇബ്‌നു അസാകിറും(റ) റിപ്പോര്‍ട്ട്‌ ചെയ്‌തിട്ടുണ്ട്‌. ഈ വിഷയത്തില്‍ ചരിത്രത്തില്‍ രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ട അഭിപ്രായങ്ങളും അവയെ കുറിച്ച്‌ ഖാളി ഇയാള്‌(റ) നടത്തിയ നിരൂപണവും താഴെ കൊടുക്കാം. ഒന്ന്‌: നബി(സ്വ)യുടെ പോറ്റുമ്മ ഹലീമ(റ)യുടെ അടുത്തായിരിക്കെ മലകുകള്‍ വന്ന്‌ നെഞ്ച്‌ പിളര്‍ത്തിയ സുപ്രസിദ്ധ സംഭവത്തിലാണ്‌ ജിബ്‌രീല്‍(അ) ചേലാകര്‍മ്മം നടത്തിയത്‌.പക്ഷേ ഇതിന്റെ സനദ്‌(പരമ്പര) സ്വഹീഹല്ല.ഇമാം ദഹബി(റ) പറയുന്നു:ഇത്‌ `ഖബറുന്‍ മുന്‍കറാണ്‌'.(കിതാബു ശ്ശിഫാ 1/ 65). രണ്ട്‌:നബി(സ്വ)യുടെ ഏഴാം വയസ്സില്‍ പിതാമഹനാണ്‌ ചേലാകര്‍മ്മം നടത്തിയത്‌.ഹാഫിള്‌ ഇറാഖി(റ) പറയുന്നു:ഇതിന്റെ പരമ്പരയും സ്വഹീഹല്ല.(കിതാബുശ്ശിഫാ 1/ 65, സീറതുല്‍ ഹലബീ 1/86). മൂന്ന്‌: ചേലാകര്‍മ്മം ചെയ്യപ്പെട്ടരൂപത്തിലാണ്‌ നബി(സ്വ) പ്രസവിക്കപ്പെട്ടത്‌.ത്വബ്‌റാനി(റ),അബൂ നുഐം(റ),ഇബ്‌നു അസാകിര്‍(റ) എന്നിവരെല്ലാം ഇതിനെ പല സനദുകളിലൂടെ റിപ്പോര്‍ട്ട്‌ ചെയ്യുകയും പല ഇമാമീങ്ങളും ഇതിന്റെ സനദ്‌ സ്വഹീഹാണെന്ന്‌ പറയുകയും ചെയ്‌തിട്ടുണ്ട്‌.മാത്രമല്ല ചേലാകര്‍മ്മം ചെയ്യപ്പെട്ടരീതിയിലാണ്‌ നബി(സ്വ)യുടെ തിരുജന്മമെന്ന ഹദീസ്‌ മുതവാതിറാണെന്ന്‌ ഇമാം ഹാകിം(റ) പറഞ്ഞിട്ടുമുണ്ട്‌. ``ഞാന്‍ പ്രസവിക്കപ്പെട്ടത്‌ ചേലാകര്‍മ്മം ചെയ്യപ്പെട്ടവരായിട്ടാണ്‌.ആരും തന്നെ എന്റെ ഗുഹ്യഭാഗം കണ്ടിട്ടില്ല.ഇത്‌ അല്ലാഹു എനിക്ക്‌ നല്‍കിയ മഹത്വമാണ്‌''എന്ന ഹദീസ്‌ അനസുബ്‌നു മാലികി(റ)ല്‍ നിന്നും ഇമാം ത്വബ്‌റാനി(റ) റിപ്പോര്‍ട്ട്‌ ചെയ്‌തിട്ടുണ്ട്‌.
അലി(റ) പറയുന്നു:``നബി(സ്വ) എന്നോട്‌ വസ്വിയ്യത്‌ ചെയ്‌തു.എന്റെ മയ്യിത്ത്‌ കുളിപ്പിക്കേണ്ടത്‌ നിങ്ങളാണ്‌. കാരണം ആരെങ്കിലും എന്റെ നഗ്നത കണ്ടാല്‍ അയാളുടെ കാഴ്‌ച നഷ്ടപ്പെടുന്നതാണ്‌.''ഈ ഹദീസും തിരുജന്മം ചേലാ കര്‍മ്മം ചെയ്യപ്പെട്ടരീതിയിലായിരുന്നു എന്ന ആശയത്തെ ശക്തിപ്പെടുത്തുന്നതായി ഇമാം ഖാളി ഇയാള്‌(റ) സമര്‍ത്ഥിക്കുന്നുണ്ട്‌. ഹാഫിള്‌ ഇബ്‌നു കസീര്‍(റ) പറയുന്നു:തിരുജന്മം ചേലാകര്‍മ്മം ചെയ്യപ്പെട്ട രീതിയിലായിരുന്നു എന്ന ഹദീസിനെ പല മുഹദ്ദിസീങ്ങളും സ്വഹീഹാണെന്നും മറ്റു ചിലര്‍ ളഈഫാണെന്നും മറ്റു ചിലര്‍ ഹസനാണെന്നും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്‌.എന്നാല്‍ ഈ മൂന്ന്‌ അഭിപ്രായങ്ങളും പരസ്‌പരം എതിരല്ല.കാരണം ഈ ഹദീസിന്റെ ഓരോ സനദും പരിശോധിക്കുമ്പോള്‍ ളഈഫാണെങ്കിലും മറ്റു പല സനദുകളിലൂടെയും റിപ്പോര്‍ട്ട്‌ ചെയ്യപ്പെട്ടതിനാല്‍ `സ്വഹീഹുല്‍ ലി ഗയ്‌രിഹി' എന്ന സ്ഥാനം ലഭിക്കുന്നതാണ്‌.ഇതിനെ കുറിച്ച്‌ ഹസന്‍ എന്നും പറയാവുന്നതാണ്‌.(സീറതുല്‍ ഹലബി 1/86). ചുരുക്കത്തില്‍ നബി(സ്വ) യുടെ തിരുജന്മം ചേലാകര്‍മ്മം ചെയ്യപ്പെട്ടരീതിയിലായിരുന്നു എന്ന്‌ ചരിത്രകാരന്മാരെല്ലാം രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്‌.
രാത്രിയില്‍ ജനിക്കുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങളെ പാത്രം കൊണ്ടോ മറ്റോ മൂടി വെക്കുകയും പിറ്റേന്ന്‌ പ്രഭാതമായാല്‍ മൂടി മാറ്റുകയും ചെയ്യല്‍ അറബികളുടെ പതിവായിരുന്നു.കാരണം നവജാതന്‍ ആദ്യമായി വെളിച്ചമുള്ള ലോകത്തെ കാണണം എന്നായിരുന്നു അവരുടെ ധാരണ. ഇക്‌രിമ(റ) പറയുന്നു:നബി(സ്വ)തങ്ങളെ ഉമ്മ ആമിന ബീവി പ്രസവിച്ചപ്പോള്‍ ഒരു പാത്രം കൊണ്ട്‌ മൂടി.കുറച്ച്‌ കഴിഞ്ഞ്‌ നോക്കുമ്പോള്‍ പാത്രം പിളര്‍ന്ന്‌ കുട്ടി ആകാശത്തേക്ക്‌ കണ്ണും നട്ടിരിക്കുന്നതായി കണ്ടു.(ത്വബഖാത്‌ ഇബ്‌നു സഅ്‌ദ്‌ 1/210). ഇബ്‌നു കസീര്‍(റ) പറയുന്നു:പുണ്യനബി(സ്വ)യെ പ്രസവിക്കപ്പെട്ടപ്പോള്‍ അറബികളുടെ പതിവുപോലെ നബി(സ്വ)യെ ഒരു പാത്രം കൊണ്ട്‌ മൂടി വെച്ചു.പ്രഭാതത്തിന്‌ ശേഷം നോക്കുമ്പോള്‍ പാത്രം പിളര്‍ന്ന്‌ കുട്ടി ആകാശത്തേക്ക്‌ കണ്ണ്‌ മിഴിച്ചിരിക്കുന്നതായി കണ്ടു.ഈ വിവരം അബ്ദുല്‍ മുത്ത്വലിബിനെ അറിയിച്ചപ്പോള്‍ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു:``ഇതുപോലൊരനുഭവം മറ്റ്‌ കുട്ടികളിലൊന്നും ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടില്ല.ഈ കുട്ടിയെ നിങ്ങള്‍ സൂക്ഷിക്കണം.കുട്ടിയില്‍ ഞാനൊരുപാട്‌ നന്മകള്‍ കാണുന്നുണ്ട്‌''.(സീറത്തുന്നബവി 1/210)
മനുഷ്യവംശത്തിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ശത്രുവായ പിശാച്‌ ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ ദു:ഖിച്ച ദിവസമായിരുന്നു തിരുജന്മദിനം.മനുഷ്യകുലത്തെ നേര്‍മാര്‍ഗ്ഗത്തിലേക്ക്‌ നയിക്കാന്‍ നിയുക്തരായ പ്രവാചകന്റെ ജനനം പിശാചിനെ അസ്വസ്ഥനാക്കിയെങ്കില്‍ അത്‌ സ്വാഭാവികം മാത്രം.തിരുജനന സമയത്ത്‌ ദു:ഖം സഹിക്കാന്‍ കഴിയാതെ പിശാച്‌ ഒച്ചവെച്ച്‌ കരഞ്ഞതായി ചരിത്രകാരന്മാര്‍ രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്‌.
അല്‍ ഹാഫിള്‌ ബഖിയ്യുബ്‌നു മഖ്‌ലദി(റ) ന്റെ തഫ്‌സീറില്‍ നിന്ന്‌ ഇമാം സുഹൈലി(റ) ഉദ്ധരിച്ചതായി ഇബ്‌നു കസീര്‍(റ) പറയുന്നു:``പിശാച്‌ നിരാശനായി ഒച്ചവെച്ച്‌ കരഞ്ഞത്‌ നാല്‌ തവണയാണ്‌.ഒന്ന്‌: പിശാച്‌ ശപിക്കപ്പെട്ടപ്പോള്‍. രണ്ട്‌: പിശാചിനെ സ്വര്‍ഗ്ഗത്തില്‍ നിന്നും പുറത്താക്കിയപ്പോള്‍. മൂന്ന്‌: നബി(സ്വ)യുടെ തിരു ജനനസമയത്ത്‌. നാല്‌: ഫാതിഹ സൂറത്‌ ഇറക്കപ്പെട്ടപ്പോള്‍.(അല്‍ ബിദായതു വന്നിഹായ: 2/326). ഇബ്‌നു അബീഹാതിമി(റ)നെ ഉദ്ധരിച്ചുകൊണ്ട്‌ ഇമാം സുയൂഥി (റ) പറയുന്നു: നബി(സ്വ)തങ്ങളെ പ്രസവിക്കപ്പെട്ടപ്പോള്‍ ഭൂലോകമാകെ പ്രകാശപൂരിതമായി.അപ്പോള്‍ പിശാച്‌ തന്റെ സൈന്യത്തെ വിളിച്ചുകൊണ്ട്‌ പറഞ്ഞു:``നമ്മുടെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളെ നിഷ്‌ഫലമാക്കുന്ന ഒരു കുട്ടി ഈരാത്രിയില്‍ ജനിച്ചിട്ടുണ്ട്‌.'' ഇതു കേട്ട സൈന്യം മറുപടി പറഞ്ഞു.``നിങ്ങള്‍ ആ കുട്ടിയുടെ അടുത്തേക്ക്‌ പോയി ആ കുട്ടിയെ ഭ്രാന്തനാക്കുക.'' അങ്ങനെ കുട്ടിയായ നബി(സ്വ)യുടെ അുടത്തേക്ക്‌ ഇബ്‌ലീസെത്തിയപ്പോള്‍ ജിബ്‌്‌രീല്‍(അ) ഇബ്‌ലീസിന്‌ ഒരു തട്ട്‌ കൊടുത്തു. ആ തട്ടേറ്റ ഇബ്‌ലീസ്‌ ചെന്ന്‌ വീണത്‌ ഏദനിലായിരുന്നു.(ഖസ്വഇസ്വുല്‍ കുബ്‌റാ 1/87). ഇമാം സുയൂഥി(റ) പറയുന്നു:ഇബ്‌ലീസ്‌ ഏഴ്‌ ആകാശങ്ങളിലും കയറി വിവരങ്ങള്‍ ശേഖരിച്ച്‌ തന്റെ സേവകര്‍ക്ക്‌ കൈമാറിയിരുന്നു.എന്നാല്‍ ഈസാ നബി(അ)നെ പ്രസവിക്കപ്പെട്ടതോടെ മൂന്ന്‌ ആകാശങ്ങളിലേക്കുള്ള പ്രവേശനം ഇബ്‌ലീസിന്‌ നിഷേധിക്കപ്പെട്ടു.അതിന്‌ ശേഷം മറ്റു നാല്‌ ആകാശങ്ങളിലേക്ക്‌ കയറി ഇബ്‌ലീസ്‌ വിവരങ്ങള്‍ ശേഖരിച്ചിരുന്നു.എന്നാല്‍ നബി(സ്വ)യുടെ തിരു ജന്മത്തോടെ ഏഴ്‌ ആകാശങ്ങളിലേക്കും പിശാചിന്റെ പ്രവേശനം പൂര്‍ണ്ണമായും തടയപ്പെട്ടു.(ഖസ്വഇസ്വുല്‍ കുബ്‌റാ1/87).
പ്രവാചകന്റെ നിയുക്ത ലക്ഷ്യത്തിലേക്കുള്ള സൂചനകളായി അവിടുത്തെ ജനന സമയത്തുണ്ടായ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളില്‍ ഒന്നായിരുന്നു വിഗ്രഹങ്ങള്‍ മറിഞ്ഞു വീണ സംഭവം.നബി(സ്വ)യുടെ ആഗമനം ഏകദൈവ വിശ്വാസത്തിന്റെ വിജയവും ബഹുദൈവ വിശ്വാസത്തിന്റെ പരാജയവുമായിരുന്നല്ലോ?.തിരുജനന സമയത്ത്‌ ശിര്‍ക്കന്‍ വിശ്വാസ പ്രതിഷ്‌ഠകളെല്ലാം തലകീഴായി വീണ സംഭവം ചരിത്ര ഗ്രന്ഥങ്ങളെല്ലാം വിശദീകരിക്കുന്നുണ്ട്‌.
ഹാഫിള്‌ ഇബ്‌നു കസീര്‍(റ) ഉദ്ധരിക്കുന്ന ഒരു സംഭവം കാണുക.മക്കക്കടുത്ത്‌ മുശ്‌രിക്കുകള്‍ അവരുടെ ദേവാലയത്തിലെ ഉത്സവത്തില്‍ പങ്കെടുക്കുകയായിരുന്നു.വിഗ്രഹങ്ങള്‍ക്കു മുന്നില്‍ ആളുകള്‍ വിവിധ ആരാധനാകര്‍മ്മങ്ങള്‍ നടത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കെ പെട്ടെന്ന്‌ വിഗ്രഹങ്ങള്‍ തലകീഴായി മറിഞ്ഞു.പ്രശസ്‌തരായ വറഖതുബ്‌നു നൗഫല്‍,സൈദ്‌ബ്‌നു അംറുബ്‌നു നുഫൈല്‍,അബ്ദുല്ലാഹിബ്‌നു ജഹ്‌ശ്‌,ഉസ്‌മാനുബ്‌നു ഹുവൈരിസ്‌ എന്നിവരെല്ലാം പ്രസ്‌തുത സംഭവത്തിന്‌ ദൃക്‌സാക്ഷികളായിരുന്നു.
മറിഞ്ഞ വിഗ്രഹങ്ങളെ അവിടെ കൂടിയവര്‍ പൊക്കിയെടുത്ത്‌ നേരെയാക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അവ വീണ്ടും മറിഞ്ഞുവീഴുകയായിരുന്നു.മൂന്നു തവണ ശ്രമം തുടര്‍ന്നെങ്കിലും ഫലം കണ്ടില്ല.അത്ഭുതകരമായ ഈ കാഴ്‌ച കണ്ട്‌ ഉസ്‌മാനുബ്‌നു ഹുവൈരിസ്‌ പറഞ്ഞു.``ഭൂമിയില്‍ കൗതുകകരമായ എന്തോ ഒന്ന്‌ സംഭവിച്ചതിന്റെ സൂചനയാണിത്‌.''തുടര്‍ന്നദ്ദേഹം ഒരു പാട്ടു പാടി.അതിന്റെ ആശയം ഇപ്രകാകരമായിരുന്നു.``ഉത്സവത്തിന്‌ വേണ്ടി അണിയിച്ചൊരുക്കിയ വിഗ്രഹങ്ങളേ....നിങ്ങള്‍ക്ക്‌ ചുറ്റും നില്‍ക്കുന്നത്‌ നിങ്ങളുടെ വിശ്വാസികളാണ്‌.പിന്നെയെന്തിനാണ്‌ നിങ്ങളിങ്ങനെ മറിഞ്ഞു വീഴുന്നത്‌?. വിവരമില്ലാത്തവരാരെങ്കിലും നിങ്ങളെ ഉപദ്രവിച്ചുവോ?!അതോ നിങ്ങള്‍ തമാശ കാണിക്കുകയാണോ..?ഞങ്ങള്‍ തെറ്റ്‌ ചെയ്‌തതുകൊണ്ടാണെങ്കില്‍ ഞങ്ങള്‍ മാപ്പപേക്ഷിച്ചു കൊള്ളാം..അതല്ല നിങ്ങള്‍ പരാജിതരായി മറിഞ്ഞു വീണതാണെങ്കില്‍ നിങ്ങളെ റബ്ബും നേതാവുമായി ഞങ്ങള്‍ അംഗീകരിക്കില്ല''. വിഗ്രഹാരാധകര്‍ വീണ്ടും പ്രതിഷ്‌ഠകളെ ശരിയാക്കി വെക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചപ്പോള്‍ ഒരശരീരി കേട്ടു:``ഒരു ശിശുവിന്റെ ജനനം കാരണത്താലാണ്‌ ഞങ്ങള്‍ മറിഞ്ഞ്‌ വീണത്‌.ആ ശിശുവിന്റെ പ്രകാശം കൊണ്ട്‌ ഭൂലോകമാകെ പ്രഭാപൂരിതമായിരിക്കുന്നു.വിഗ്രഹങ്ങള്‍ നിലം പതിക്കുകയും ചക്രവര്‍ത്തിമാര്‍ ഭയന്ന്‌ വിറക്കുകയും ചെയ്‌തിരിക്കുന്നു.പേര്‍ഷ്യന്‍ അഗ്നി കുണ്ഡം കെട്ടു പോയിരിക്കുന്നു.പേര്‍ഷ്യന്‍ രാജാവ്‌ ദു:ഖിതനാണ്‌.ജോത്സ്യന്മാരുടെ അടവുകള്‍ പിഴച്ചുതുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.
സത്യവാര്‍ത്തയും കള്ളവാര്‍ത്തയും നല്‍കാന്‍ ഇനി ആരുമില്ല.ഖുസയ്യ്‌ ഗോത്രമേ.. നിങ്ങള്‍ ദുര്‍മാര്‍ഗ്ഗം വെടിയുക.സത്യമാര്‍ഗ്ഗത്തിലേക്ക്‌ കടന്നു വരിക.'' ഈ അത്ഭുത സംഭവത്തിന്‌ സാക്ഷികളായ മേല്‍ പ്രസ്‌താവിച്ച പ്രമുഖര്‍ അശരീരി സൂചിപ്പിച്ച സത്യമാര്‍ഗ്ഗം അന്വേഷിച്ചു ലോകത്തിന്റെ പല ദിക്കുകളിലേക്കും യാത്ര തിരിച്ചു.(അല്‍ ബിദായതു വന്നിഹായ:2/415)
തിരുനബി(സ്വ) ഭൂജാതനായതിന്റെ മാറ്റൊലികള്‍ പേര്‍ഷ്യന്‍ രാജ്യങ്ങളിലും പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടതായി ചരിത്രങ്ങളിലുണ്ട്‌.മഖ്‌സൂം ബിന്‍ ഹാനിഅ്‌ പറഞ്ഞതായി ഇമാം ത്വബ്‌രി(റ) രേഖപ്പെടുത്തുന്നു:``തിരുജന്മമുണ്ടായ രാത്രിയില്‍ കിസ്‌റാ ചക്രവര്‍ത്തിയുടെ സിംഹാസനം കിടുകിടാ വിറച്ചു.കൊട്ടാരത്തിലെ പതിനാല്‌ ഭാഗങ്ങള്‍ നിലം പതിച്ചു.ആയിരം വര്‍ഷം പേര്‍ഷ്യക്കാര്‍ ആരാധിച്ചിരുന്ന തീ കുണ്ഡം അണഞ്ഞു.സാവാ തടാകം വറ്റി വരണ്ടു''.(താരീഖു ത്വബ്‌രി 1/459). പ്രസ്‌തുത സംഭവങ്ങള്‍ ഹാഫിളുബ്‌നു ഹജര്‍ (റ) ഫത്‌ഹുല്‍ ബാരിയിലും രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്‌. ചുരുക്കത്തില്‍ പ്രവാചകജന്മം സംഭവബഹുലമായ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളെക്കൊണ്ട്‌ പ്രസിദ്ധമായിരുന്നു.എന്നിട്ടും ഇതിനെയെല്ലാം കണ്ണടച്ച്‌ നിഷേധിച്ച്‌ പ്രവാചക ജന്മം സാധാരണമായിരുന്നു എന്ന്‌ പറയുന്നത്‌ ചരിത്രത്തോട്‌ കാണിക്കുന്ന കൊടും ക്രൂരതയും അതിലപ്പുറം പ്രവാചക മഹത്വത്തെ നിഷേധിക്കലുമാണ്‌. വിഗ്രഹാരാധകര്‍ വീണ്ടും പ്രതിഷ്‌ഠകളെ ശരിയാക്കി വെക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചപ്പോള്‍ ഒരശരീരി കേട്ടു:``ഒരു ശിശുവിന്റെ ജനനം കാരണത്താലാണ്‌ ഞങ്ങള്‍ മറിഞ്ഞ്‌ വീണത്‌.ആ ശിശുവിന്റെ പ്രകാശം കൊണ്ട്‌ ഭൂലോകമാകെ പ്രഭാപൂരിതമായിരിക്കുന്നു.വിഗ്രഹങ്ങള്‍ നിലം പതിക്കുകയും ചക്രവര്‍ത്തിമാര്‍ ഭയന്ന്‌ വിറക്കുകയും ചെയ്‌തിരിക്കുന്നു.പേര്‍ഷ്യന്‍ അഗ്നി കുണ്ഡം കെട്ടു പോയിരിക്കുന്നു.പേര്‍ഷ്യന്‍ രാജാവ്‌ ദു:ഖിതനാണ്‌.ജോത്സ്യന്മാരുടെ അടവുകള്‍ പിഴച്ചുതുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.സത്യവാര്‍ത്തയും കള്ളവാര്‍ത്തയും നല്‍കാന്‍ ഇനി ആരുമില്ല.ഖുസയ്യ്‌ ഗോത്രമേ.. നിങ്ങള്‍ ദുര്‍മാര്‍ഗ്ഗം വെടിയുക.സത്യമാര്‍ഗ്ഗത്തിലേക്ക്‌ കടന്നു വരിക.''
ഈ അത്ഭുത സംഭവത്തിന്‌ സാക്ഷികളായ മേല്‍ പ്രസ്‌താവിച്ച പ്രമുഖര്‍ അശരീരി സൂചിപ്പിച്ച സത്യമാര്‍ഗ്ഗം അന്വേഷിച്ചു ലോകത്തിന്റെ പല ദിക്കുകളിലേക്കും യാത്ര തിരിച്ചു.(അല്‍ ബിദായതു വന്നിഹായ:2/415). തിരുനബി(സ്വ) ഭൂജാതനായതിന്റെ മാറ്റൊലികള്‍ പേര്‍ഷ്യന്‍ രാജ്യങ്ങളിലും പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടതായി ചരിത്രങ്ങളിലുണ്ട്‌.മഖ്‌സൂം ബിന്‍ ഹാനിഅ്‌ പറഞ്ഞതായി ഇമാം ത്വബ്‌രി(റ) രേഖപ്പെടുത്തുന്നു:
``തിരുജന്മമുണ്ടായ രാത്രിയില്‍ കിസ്‌റാ ചക്രവര്‍ത്തിയുടെ സിംഹാസനം കിടുകിടാ വിറച്ചു.കൊട്ടാരത്തിലെ പതിനാല്‌ ഭാഗങ്ങള്‍ നിലം പതിച്ചു.ആയിരം വര്‍ഷം പേര്‍ഷ്യക്കാര്‍ ആരാധിച്ചിരുന്ന തീ കുണ്ഡം അണഞ്ഞു.സാവാ തടാകം വറ്റി വരണ്ടു''.(താരീഖു ത്വബ്‌രി 1/459). പ്രസ്‌തുത സംഭവങ്ങള്‍ ഹാഫിളുബ്‌നു ഹജര്‍ (റ) ഫത്‌ഹുല്‍ ബാരിയിലും രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്‌.
ചുരുക്കത്തില്‍ പ്രവാചകജന്മം സംഭവബഹുലമായ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളെക്കൊണ്ട്‌ പ്രസിദ്ധമായിരുന്നു.എന്നിട്ടും ഇതിനെയെല്ലാം കണ്ണടച്ച്‌ നിഷേധിച്ച്‌ പ്രവാചക ജന്മം സാധാരണമായിരുന്നു എന്ന്‌ പറയുന്നത്‌ ചരിത്രത്തോട്‌ കാണിക്കുന്ന കൊടും ക്രൂരതയും അതിലപ്പുറം പ്രവാചക മഹത്വത്തെ നിഷേധിക്കലുമാണ്‌.

പ്രവാചക തിരുമേനിയുടെ മാതാപിതാക്കൾ

നബിയുടെ മാതാപിതാക്കൾ
💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚
*മുത്ത് നബിയുടെ മാതാപിതാക്കൾ നരകത്തിലോ-പേരോടുസ്താദ് - 1*
👇👇👇👁👁👁

https://youtu.be/-np39ApB8HA

💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚
*മുത്ത് നബിയുടെ മാതാപിതാക്കൾ നരകത്തിലോ-പേരോടുസ്താദ് - 2*
👇👇👇👁👁👁

https://youtu.be/XcN0tAwEQLU

💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚

നബി(സ്വ) തങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കളുടെ പരലോക മോക്ഷം
………………………………………………
മഹാനായ റസൂല്‍(സ്വ) തങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കളുടെ പരലോക മോക്ഷത്തെക്കുറിച്ച് ഇന്ന് ചര്‍ച്ച വേണ്ടിവന്നിരിക്കുന്നു. വിശ്വാസികളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഒരു അനിവാര്യ ചര്‍ച്ചയായിരുന്നില്ല ഇത് .പക്ഷേ,  ഇക്കാര്യത്തില്‍ അനാവശ്യമായ ഇടപെടലുകള്‍ നടത്തി വിവാദമുണ്ടാക്കുന്നവരുണ്ടെന്നതിനാല്‍ അവരുടെ നിലപാടിലെ വിവരക്കേട് അനാവരണം ചെ യ്യേണ്ടതായി വന്നിട്ടുണ്ട് കാരണം. ഇസ്ലാമികാദര്‍ശത്തിന്റെ  അപ്രമാദിത്വത്തില്‍ സംശയം ജനിപ്പിക്കാനീ വിവാദം കാരണമായിട്ടുണ്ട്.
ഏതു വിഷയത്തിലും സംശയം ജനിപ്പിക്കാനെളുപ്പമാണ്.  അതു ദൂരീകരിച്ച് സത്യം മനസ്സിലാക്കിക്കൊടുക്കുക ആയാസകരവുമാണ്. ഇസ്ലാമിന്റെ പേരില്‍ നിലവിലുള്ള വ്യതിയാന, നിരാസ ചിന്തക്കാരെല്ലാം തന്നെ ഈ അടിസ്ഥാന ആനുകൂല്യത്തിന്റെ സൌകര്യം ഉപയോഗപ്പെടുത്തുന്നവരാണ്. അജ്ഞരുടെ മുമ്പില്‍ കേവല ബുദ്ധി(?) അവതരിപ്പിച്ചു മേന്‍മ നടിക്കുകയാണവര്‍. തങ്ങളുടെ അജ്ഞതയുടെ ആഴം അറിയാത്തവര്‍ പുതിയ സംശയത്തിന്റെ വക്താക്കളായി ചമയുന്നതില്‍ അഭിമാനം കൊള്ളുകയും ചെയ്യുന്നു.
നബി(സ്വ) തങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കളെ കുറിച്ചും അവരുടെ വംശ പരമ്പരയെ കുറിച്ചും അനാവശ്യമായ ചര്‍ച്ച നടത്തുന്നവര്‍ ഒരുതരം പ്രവാചകനിന്ദയാണ് നടത്തുന്നത്. മഹാരഥന്‍മാരായ പണ്ഢിതസൂരികള്‍ അതിന്റെ ഗൌരവം ബോധ്യപ്പെടുത്തിയതാണ്. പ്രമാണങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ തന്നെ ഇസ്ലാമിന്റെ ആദര്‍ശാചാരാനുഷ്ഠാനങ്ങളുടെ പ്രായോഗിക പാരമ്പര്യം പകരാനും നുകരാനും ശ്രമിച്ചവരാണ് പൂര്‍വ്വികര്‍. അവരില്‍ നിന്നു സ്വീകരിച്ച ഇസ്ലാമിന്റെ പ്രായോഗിക വഴിയാണ് മുസ്ലിംകള്‍ക്ക് കരണീയം. ഈ പാരമ്പര്യപാതയില്‍ നിന്നു വ്യതിചലിച്ചവരാണ് ശിഥിലീകരണ ചിന്തക്കാരെല്ലാം. നിലവിലുള്ള പുത്തന്‍ പ്രസ്ഥാനങ്ങളിലുള്ളവരെല്ലാം പരമ്പരാഗത മുസ്ലിം സമൂഹത്തിലെ മാതാപിതാക്കളുടെ മക്കളാണ്. അവര്‍ പിഴച്ചവരായിരുന്നു എന്നും തങ്ങള്‍ ഹിദായത്തിലായെന്നും ദ്യോതിപ്പിക്കുന്ന വിധമു ള്ള ഇവരുടെ മതം മാറ്റത്തിന് നബി(സ്വ)യോട് സമാനത അവകാശപ്പെടുന്ന വിചിത്ര കാഴ്ചയാണിന്നു കാണുന്നത്.
തങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കള്‍ സത്യത്തിലായിരുന്നില്ല എന്നത് തങ്ങള്‍ക്കു യാതൊരു ന്യൂനതയും വരുത്തുന്നില്ല എന്നാണിവരുടെ ചിന്താഗതി. നബി(സ്വ)തങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കളും വ്യത്യസ്ത അവസ്ഥയിലായിരുന്നില്ലല്ലൊ എന്ന ന്യായീകരണമാണവര്‍ നടത്തുന്നത്.
വിശ്വാസിയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം സ്വന്തം വിശ്വാസത്തിന്റെ സത്തയുമായി നേരിട്ടു ബ ന്ധമില്ലാത്ത ഇത്തരമൊരു വിഷയത്തില്‍  എന്തിനാണ് ഇടപെടുന്നത്?. അതു വര്‍ജ്ജിക്കുക യല്ലേ വേണ്ടത്?.എന്ന് സ്വയം ആലോചിക്കേണ്ടതാണ് ഇത്തരം പ്രചാരണം വഴി ഇസ്ലാമി നോ സമൂഹത്തിനോ എന്തെങ്കിലും ഗുണമോ നേട്ടമോ ലഭിച്ചതായി എടുത്തുകാണിക്കാനാവില്ല. ദോഷഫലങ്ങള്‍ ധാരാളമുണ്ടുതാനും.
കുത്സിതമായ ഇത്തരം ചര്‍ച്ചകള്‍ ക്രിസ്തുമത പ്രചാരകര്‍ ഉപയോഗപ്പെടുത്തുന്നു എന്നതാണ് ഒന്നാമാത്തെ ദോഷഫലം. വിശുദ്ധഖുര്‍ആനില്‍ മഹാനായ ഈസാനബി(അ)നെയും മാതാവിനെയും കുടുംബത്തെയും ഗ്രന്ഥത്തെയും വാഴ്ത്തിക്കൊണ്ടുള്ള സൂക്തങ്ങളുണ്ട്.  മുഹമ്മദ് നബി(സ്വ)യെക്കാള്‍ ഉന്നതനാണ് യേശു എന്നു സ്ഥാപിക്കാന്‍  ക്രിസ്തുമത പ്രചാരകര്‍ ഈ സൂക്തങ്ങള്‍ ഉദ്ധരിക്കാറുണ്ട്. ‘യേശുക്രിസ്തുവും മാതാവും മാതാമഹിയും വാഴ് ത്തപ്പെട്ടവരാണെന്ന് ഖുര്‍ആന്‍ പറയുന്നു. എന്നാല്‍ മുഹമ്മദ് നബി(സ്വ)യുടെ മാതാപിതാക്കള്‍ അവിശ്വാസികളും നരകാവകാശികളുമാണെന്നു മുസ്ലിംകള്‍ തന്നെ പറയുന്നു. ഇതു രണ്ടും ചേര്‍ത്തു വായിച്ചു നോക്കുക’എന്നു ചില ക്രിസ്തു മതപ്രചാരകര്‍ അനുവാചകരോടു പറയുന്നു.
യുക്തിവാദപരമായതാണു മറ്റൊരു ദോഷഫലം. വിശ്വത്തിനാകമാനം മോക്ഷം നല്‍കാന്‍ നിയോഗിതരായവരാണ് പ്രവാചകര്‍. എന്നിട്ടും തങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കളുടെ മോചനത്തിനു പോലും സാധിക്കാത്തവരാണോ പ്രവാചകന്‍? ഒരു വിമോചകനെ നിയോഗിക്കുമ്പോള്‍ സംശുദ്ധവും പവിത്രവുമായ കുടുംബ പാരമ്പര്യവും വ്യക്തിത്വവും ഉറപ്പുവരുത്താന്‍ അശക്തനാണോ ദൈവം? എങ്കില്‍ ദൈവത്തിന്റെ സര്‍വ്വശക്തി ചൈതന്യമെവിടെ?. ഇങ്ങനെ ഒരു വിരുദ്ധ പ്രചാരണത്തിന് നാം അവസരമുണ്ടാക്കണമോ എന്നും ആലോചിക്കുക.
പ്രസ്തുത സംശയങ്ങള്‍ക്കും പ്രചാരണത്തിനും നമുക്കു ന്യായവും മറുപടിയും ഉണ്ടാവാം. പക്ഷേ; ആത്മാര്‍ഥമായ സത്യാന്വേഷണം നടത്തുന്നവര്‍ക്ക് മാത്രമാണതുപകാരപ്പെടുന്നത്. അല്ലാത്തവര്‍ മറുചോദ്യം രൂപപ്പെടുത്തുകയും ന്യായങ്ങളവതരിപ്പിക്കുകയുമാണ് ചെയ്യുക.  അജ്ഞരായ സഹോദരങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ ഇത്തരം പ്രചാരണങ്ങള്‍ ഉപയോഗപ്പെടുത്തി മതം മാറ്റത്തിനും നിരാസത്തിനും നിഷേധത്തിനും വ്യതിയാനത്തിനുമൊക്കെ അവസരം തേടു ന്നവരുണ്ട് എന്നത് ഭയാനകമാണ്.
ചരിത്രപരമായ വിശകലനങ്ങളിലും ആദര്‍ശപരമായ ചര്‍ച്ചകളിലും പൂര്‍വ്വസൂരികളായ പ ണ്ഢിതമഹത്തുക്കള്‍ ഇക്കാര്യം വ്യക്തമാക്കിയിട്ടുണ്ട്. സമുദായത്തെക്കുറിച്ചുള്ള സദ്വിചാ രം കൊണ്ടാണ് അവരതു ചെയ്തത്.  അതിലെ പരാമര്‍ശങ്ങള്‍ സന്ദര്‍ഭത്തില്‍ നിന്നടര്‍ത്തിയെടുത്ത് ദുരുപയോഗം ചെയ്യുന്നത് അവരെ നിന്ദിക്കലാണ്. അവരെക്കൂടി ഈ തെറ്റായ വാദത്തിന്റെ വക്താക്കളാക്കി അവതരിപ്പിക്കുന്നത് അപരാധമാണ്.
മോക്ഷം എന്തുകൊണ്ട്?.
അബ്ദുല്ല-ആമിനാ(റ) ദമ്പതികള്‍ പാരത്രിക മോക്ഷത്തിനര്‍ഹരാണ് എന്ന നിലപാടാണ് വി ശ്വാസികള്‍ക്കു കരണീയം. ചരിത്രത്തിന്റെയും പ്രമാണങ്ങളുടെയും പിന്തുണയുളളതാണിത്. അവരുടെ മോക്ഷം വിളംബരം ചെയ്യുന്ന ധാരാളം കൃതികള്‍ വിരചിതമായിട്ടുണ്ട്. ഡോക്ടര്‍ സുലൈമാന്‍ അല്‍ഫറജ് രചിച്ച ‘അല്‍ വഫാ ലില്‍വാലിദൈന്‍’ എന്ന കാവ്യകൃതിയുടെ വ്യാഖ്യാനത്തിന്റെ ആമുഖത്തില്‍ 42 ഗ്രന്ഥങ്ങളുടെ പട്ടിക ചേര്‍ത്തിട്ടുണ്ട്. ഈ പട്ടികയില്‍ പെടാത്ത ഒരു ഡസനോളം കൃതികളെകുറിച്ചുള്ള പരാമര്‍ശങ്ങള്‍ വേറെയും കാണാനായിട്ടുണ്ട്. പരന്ന അന്വേഷണത്തില്‍ ഇനിയും ധാരാളം രചനകള്‍ കാണാനാവുമെന്നതാണ് സ്ഥിതി.
നബി(സ്വ) തങ്ങളുടെ  മാതാപിതാക്കള്‍ മോക്ഷാര്‍ഹരാണെന്നു തങ്ങളുടെ കൃതികളിലുടെ സ്ഥാപിച്ചവരും അത് ചര്‍ച്ച ചെയ്തവരും ഏറെയുണ്ട.് അല്ലാമാ അലിയ്യുല്‍ ഹലബി ശ്ശാഫി ഈ(റ), ഇമാം ഫഖ്റുദ്ദീനീര്‍ റാസി(റ), ഇമാം ഖുര്‍ത്വുബി(റ), അബൂഅബ്ദില്ലാഹില്‍ അബി യ്യ്(റ), ഇമാം ഖസ്ത്വല്ലാനി(റ), അല്ലാമാ സുര്‍ഖാനീ(റ), ഇസ്മാഈലുല്‍ ഇജ്ലൂനി(റ), ഇമാം സുഹൈലി(റ), അല്ലാമാ ത്വാഹിറുല്‍ കുര്‍ദി(റ), അബൂബക്റിബ്നുല്‍ അറബി(റ), ഇമാം ത്വഹാവീ(റ), ഹാഫിള് ശംസുദ്ദീനിദ്ദിമശ്ഖി(റ), മുഹമ്മദ് ഹള്റമിശ്ശാഫിഈ(റ), ഖാളി സനാഉല്ല അല്‍ഉസ്മാനി(റ), മുഹ്യിദ്ദീന്‍ മുഹമ്മദ് ബഹാഉദ്ദീന്‍(റ) തുടങ്ങിയ പണ്ഢിതര്‍ ഇവരില്‍ പ്രമുഖരാണ്.
അല്ലാഹുവിന്റെ തീരുമാനം.
നബി(സ്വ) തങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കളാവാന്‍ അല്ലാഹുവാണ് അബ്ദുല്ല – ആമിന(റ) ദമ്പതികളെ നിശ്ചയിച്ചത്. അത് അവര്‍ക്കൊരു പരിഗണനയാണ്, ആദരവാണ്. വിശ്വവിമോചകരായ അന്ത്യപ്രവാചകരുടെ മാതാപിതാക്കളാവുക എന്ന പദവി അത്യധികം ആദരണീയമാണ്. പ്രവാചകശൂന്യ കാലഘട്ടത്തിലാണവര്‍ ജീവിച്ചിരുന്നത്. എന്നിട്ടും അവരുടെ ജീവിതം പരിശുദ്ധവും ബഹുദൈവ വിശ്വാസമുക്തവുമായിരുന്നു എന്നതിനാണ് ചരിത്രസാക്ഷ്യം. അവരുടെ പരിശുദ്ധ ജീവിതസാഹചര്യത്തിന്റെ പ്രേരകം അവരില്‍ അര്‍പ്പിതമായ ദൌത്യമായിരുന്നു.
നല്ല കുടുംബത്തിലെ നല്ലവരായ മാതാപിതാക്കള്‍ക്ക് ജനിച്ചു വളര്‍ന്ന രണ്ടു പേരുടെയും ദാ മ്പത്യത്തെകുറിച്ച്  നേരത്തെ തന്നെ പ്രവചനങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു.  വിവാഹം നടന്നു വൈകാ തെ ഗര്‍ഭധാരണമുണ്ടായി. അബ്ദുല്ല(റ) താമസിയാതെ ദിവംഗതനായി. നബി(സ്വ) പിറന്നു വളര്‍ന്നു സ്വന്തം ആവശ്യപൂര്‍ത്തീകരണത്തിന് പരസഹായം അനിവാര്യമല്ലാത്ത പ്രായമെത്തിയപ്പോള്‍ ആമിന(റ)യും യാത്രയായി. ഹ്രസ്വകാല ദാമ്പത്യത്തിലൂടെ  ഒരു കുഞ്ഞിനു ജന്മം നല്‍കുക എന്നതു മാത്രം ജീവിതദൌത്യമായി നിര്‍ണ്ണയിക്കപ്പെട്ടിരുന്ന ദമ്പതികളായിരുന്നു അവര്‍. അതൊരു നിയോഗം തന്നെയായിരുന്നു, പ്രപഞ്ചനാഥനാല്‍ നിശ്ചിതമായ തീരുമാനം.
തങ്ങളിലൂടെ പിറക്കാനിരിക്കുന്ന കുഞ്ഞിന്റെ വ്യക്തി പ്രഭാവത്തിനും ജീവിത ദൌത്യത്തിനും പ്രത്യക്ഷമായി തന്നെ അനുരൂപമായ നാമങ്ങളാണവര്‍ക്കല്ലാഹു നിശ്ചയിച്ചത്. അറബികള്‍ ക്കിടയില്‍ പല അപരനാമങ്ങളും അന്നു സര്‍വ്വസാധാരണമാണ്. എന്നാല്‍ നമ്മുടെ ദമ്പതിക ള്‍ക്ക് നല്‍കപ്പെട്ട നാമങ്ങള്‍ അബ്ദുല്ല അഥവാ അല്ലാഹുവിന്റെ ദാസന്‍ എന്നും ആമിന
അഥവാ വിശ്വസ്ത എന്നുമായിരുന്നു. അവര്‍ക്കീ സുസമ്മതവും ശൂഭസൂചകവുമായ നാമങ്ങള്‍ കൈവന്നത് യാദൃച്ഛികമായിരുന്നില്ല. പ്രപഞ്ചനാഥന്റെ പക്കല്‍ നിന്നുള്ള തോന്നിപ്പിക്കല്‍ തന്നെയാണത്. സത്യവിശ്വാസത്തിന്റെ കൂടി കുറിമാനങ്ങളാണതു രണ്ടും.
സയ്യിദ് സ്വാലിഹുല്‍ ജഅ്ഫരി(റ) തന്റെ സീറത്തുന്നബവിയ്യയില്‍ ഈ നാമകരണത്തെയും നാമങ്ങളെയും കുറിച്ചിങ്ങനെ എഴുതുന്നു:
“പ്രപഞ്ചനാഥനായ അല്ലാഹു അബ്ദുല്‍മുത്ത്വലിബിന്,  അബ്ദുല്ല എന്ന് മകനു നാമകര ണം ചെയ്യാന്‍ ഉള്‍വിളിയിലൂടെ തോന്നിപ്പിച്ചതാണ്. കാരണം അബ്ദുല്‍ മുത്ത്വലിബിന്റെ പു ത്രനായ അബ്ദുല്ലയുടെ മകന്‍ ഏക ഇലാഹിനെ ഇബാദത്ത് ചെയ്യാനും ബഹുദൈവത്വവും ബിംബാരാധനയും നിഷ്കാസനം ചെയ്യാനും പ്രബോധനം ചെയ്യേണ്ടവനാണ്”.
“വഹ്ബിന്, തന്റെ പുത്രിക്ക് ആമിന എന്ന നാമം നല്‍കുന്നതിനും സ്രഷ്ടാവില്‍ നിന്ന് ഉള്‍ വിളിയുണ്ടായതുതന്നെയായിരുന്നു. കാരണം സൃഷ്ടികളുടെ സന്‍മാര്‍ഗത്തിനും സുരക്ഷ ക്കും നിമിത്തമായിത്തീരുന്ന ഒരു പുത്രന്റെ മാതാവാകേണ്ടവരാണവര്‍”(അല്‍ വഫാ ലിവാലിദൈല്‍ മുസ്ത്വഫാ. പേജ്. 31).
പ്രപഞ്ചനാഥനായ അല്ലാഹു അവന്റെ ഇഷ്ടദാസനും സൃഷ്ടി ശ്രേഷ്ഠനുമായ മുഹമ്മദ് (സ്വ) തങ്ങള്‍ക്ക് ജന്മം നല്‍കാനും മുലയൂട്ടാനും സ്നേഹവാത്സല്യവും ശൈശവകാല പരിചരണവും നല്‍കാനും നിയോഗിച്ചവര്‍ നിസ്തുലരും ഉന്നതരുമാണ്.  നബി(സ്വ) തങ്ങള്‍ക്ക് മുലപ്പാല്‍ നല്‍കിയ ഹലീമ(റ)യും കുടുംബവും അനുഭവിച്ച ഭൌതികമായ നേട്ടങ്ങളും ഗുണങ്ങളും പ്രസിദ്ധമാണ്. പ്രതിഫലം നിശ്ചയിച്ചു നടത്തിയ ഈ പരിചരണത്തിനുപോലും നാ ഥന്‍  അവര്‍ക്കു വലിയ സൌഭാഗ്യം നല്‍കിയെങ്കില്‍, സ്വന്തം മകനെന്നനിലയില്‍ ആപുണ്യപൂമേനിയെ ഉദരത്തില്‍ വഹിക്കാനും മാറോടണയ്ക്കാനും വാത്സല്യം ചൊരിയാനും ഭാഗ്യമുണ്ടായ ആമിന(റ)യുടെ മഹാഭാഗ്യമെത്രയാണ്!
നബി(സ്വ)യും കുടുംബവും  പ്രപഞ്ചനാഥനാല്‍ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടവരാണെന്ന് നബി(സ്വ) തന്നെ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.
“നിശ്ചയം, അല്ലാഹു ഇസ്മാഈല്‍ സന്തതികളില്‍ നിന്നു കിനാനികളെ തിരഞ്ഞെടുത്തു. കിനാനികളില്‍ നിന്നു ഖുറൈശികളെ തിരഞ്ഞെടുത്തു. ഖുറൈശികളില്‍ നിന്നു ബനൂഹാശിമിനെ തിരഞ്ഞെടുത്തു. ബനൂഹാശിമില്‍ നിന്ന് എന്നെ തിരഞ്ഞെടുത്തു” (മുസ്ലിം).
അല്ലാഹുവിനാല്‍ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടവരിലൂടെ വന്ന തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട പുത്രനാണ് നബി (സ്വ) തങ്ങള്‍. അതിനാല്‍ തന്നെ തന്റെ ശ്രേഷ്ഠനായ സൃഷ്ടിയെ ജാതനാക്കാനായി അല്ലാ ഹു തിരഞ്ഞെടുത്തവര്‍ക്ക് ലഭിച്ചിരിക്കുന്നത് ഉന്നതപദവി തന്നെയാണ്. അതാകട്ടെ അവരു ടെ പരിശുദ്ധിയെയും മോക്ഷത്തെയും വ്യക്തമാക്കുന്നതുമാണ്.
ഇബ്റാഹീം നബി(അ)ന്റെ പ്രാര്‍ഥന
ഇബ്റാഹീം നബി(അ തന്റെ സന്തതികളുടെ ഗുണത്തിനും പരിശുദ്ധിക്കുമായി നടത്തിയ പ്രാര്‍ഥനകള്‍ വിശുദ്ധഖുര്‍ആനിലുണ്ട്. ഇബ്റാഹീം(അ)ന്റെ സന്തതികള്‍ തന്നെയാണ് നബി (സ്വ) തങ്ങളുടെ പിതാക്കള്‍. ഖര്‍ആന്‍ പറയുന്നു:
“എന്റെ നാഥാ, ഈ ദേശത്തെ നീ സുരക്ഷയുള്ളതാക്കേണമേ, എന്നെയും എന്റെ സന്താനങ്ങളെയും ബിംബാരാധന  എന്ന പാതകത്തില്‍ നിന്നു നീ അകറ്റേണമേ, എന്ന് ഇബ്രാഹീം (അ) പ്രാര്‍ഥിച്ച സന്ദര്‍ഭം സ്മരണീയമത്രെ”(ആശയം; ഇബ്രാഹീം:35).
“ഞങ്ങളുടെ നാഥാ, ഞങ്ങളെ നീ മുസ്ലിംകളാക്കേണമേ, ഞങ്ങളുടെ സന്തതികളില്‍ നിന്നു നിസ്കാരം നിലനിര്‍ത്തുന്നവരെ നീ ആക്കേണമേ, ഞങ്ങളുടെ നാഥാ ഈ പ്രാര്‍ഥന നീ സ്വീകരിക്കേണമേ”(ആശയം, ഇബ്രാഹീം.40).
“ഞങ്ങളുടെ നാഥാ, എന്റെ സന്താനങ്ങളില്‍പെട്ടവനെ, കൃഷിയൊന്നുമില്ലാത്ത താഴ്വാരത്ത്,നിന്റെ വിശുദ്ധ ഭവനത്തിങ്കല്‍ ഞാന്‍ താമസിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു; ഞങ്ങളുടെ നാഥാ, അവര്‍ നി സ്കാരം നിലനിര്‍ത്തുന്നതിനായി. അതിനാല്‍ മനുഷ്യഹൃദയങ്ങളെ നീ അവരിലേക്ക് ആകര്‍ ഷിപ്പിക്കുകയും അവര്‍ക്ക് എല്ലാ പഴങ്ങളും നീ നല്‍കുകയും ചെയ്യേണമേ. അവര്‍ നന്ദിയുള്ളവരാവാന്‍വേണ്ടി”(ആശയം: ഇബ്രാഹീം: 37).
“ഞങ്ങളുടെ നാഥാ, ഞങ്ങളെ നീ മുസ്ലിംകളാക്കേണമേ. ഞങ്ങളുടെ സന്തതികളില്‍ നിന്നു നിനക്ക് മുസ്ലിമായിക്കഴിയുന്ന ഒരു സമുദായത്തെ നീ ആക്കേണമേ”(ആശയം, അല്‍ബഖറ. :128).
“ഞങ്ങളുടെ നാഥാ, അവരിലേക്ക്, അവരില്‍ നിന്നു തന്നെ, അവര്‍ക്ക് നിന്റെ സൂക്തങ്ങള്‍ പാരായണം ചെയ്തതു കേള്‍പ്പിക്കുകയും ഗ്രന്ഥവും ജ്ഞാനവും പഠിപ്പിക്കുകയും അവരെ സംസ്കരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു ദൂതനെ നീ നിയോഗിക്കേണമേ”(ആശയം: അല്‍ബഖറ:129).
മക്കയെ സുരക്ഷിത ദേശമാക്കുക, സന്താനങ്ങളെ ബിംബാരാധനയില്‍ നിന്നു സുരക്ഷിതരാക്കുക, അവരെ നിസ്കാരം നിലനിര്‍ത്തുന്നവരാക്കുക, മുസ്ലിമതായ ഒരു സമുദായത്തെ ഉണ്ടാക്കുക, അവരില്‍ നിന്ന് ഒരു ദൂതനെ നിയോഗിക്കുക, മക്കയിലെ വിജനതയില്‍ ജനവാസമുണ്ടാവുക, പഴവര്‍ഗങ്ങള്‍ ലഭ്യമാവുന്ന സ്ഥിതിയുണ്ടാവുക എന്നീ കാര്യങ്ങള്‍ ഇബ്രാഹീം(അ)ന്റെ പ്രാര്‍ഥനകള്‍ ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്നുണ്ട്. ഈ കാര്യങ്ങളെല്ലാം അക്ഷരംപ്രതി സാ ക്ഷാല്‍കൃതമാവുകയും ചെയ്തു.
മക്ക നിര്‍ഭയസ്ഥാനമായതും അവിടേക്ക് പഴവര്‍ഗങ്ങള്‍ ഇറക്കുമതിചെയ്യപ്പെടുന്നതും വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആന്‍ വ്യക്തമാക്കുന്നത് ഇങ്ങനെയാണ്:
“അവര്‍ക്കു നാം വിശുദ്ധഭൂമിയെ നിര്‍ഭയസ്ഥാനമായി സൌകര്യപ്പെടുത്തി നല്‍കിയില്ലേ. അവിടേക്ക് എല്ലാവിധ പഴങ്ങളും ഇറക്കുമതിചെയ്യപ്പെടുന്നുണ്ട്, നമ്മുടെ പക്കല്‍ നിന്നുള്ള ഭ ക്ഷണമായിട്ട്” (ആശയം,അല്‍ബഖറ : 57).
ഇസ്മാഈല്‍(അ)മും ഹാജറബീവി(റ)യും താമസമാരംഭിക്കുമ്പോള്‍ മക്ക വിജനമായിരുന്നു വെന്നു പ്രാര്‍ഥനാവചനം തന്നെ പറയുന്നു. എന്നാല്‍ ഏറെത്താമസിയാതെ മനുഷ്യവര്‍ഗത്തിന്റെ ആകര്‍ഷണകേന്ദ്രവും സമാധാന ഭൂമിയുമായി മക്ക മാറി എന്നതാണ് ചരിത്രം. മഹാനായ മുഹമ്മദ് നബി(സ്വ)തങ്ങളുടെ നിയോഗം, ‘അവരില്‍ നിന്നുതന്നെ ഒരു പ്രവാചക നെ നിയോഗിക്കേണമേ’ എന്ന ആഗ്രഹത്തിന്റെ പൂര്‍ത്തീകരണമായി. വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആന്‍ പറയുന്നു:
“വിശ്വാസികള്‍ക്ക് അവരില്‍ നിന്നുതന്നെ ഒരുദൂതനെ നിയോഗിക്കുകവഴി അല്ലാഹു അനുഗ്രഹം ചെയ്തിരിക്കുന്നു. ആ പ്രവാചകന്‍ അവര്‍ക്ക് അല്ലാഹുവിന്റെ സൂക്തങ്ങള്‍ പാരായ ണം ചെയ്തു കൊടുക്കുകയും അവരെ സംസ്കരിക്കുകയും അവര്‍ക്ക് ഗ്രന്ഥവും ജ്ഞാ നവും അദ്ധ്യാപനം ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നു” (ആശയം : ആലുഇംറാന്‍: 164).
ഇബ്റാഹീം നബി(അ)ന് അല്ലാഹു നല്ലവരായ സന്തതികളുടെ ഒരു പരമ്പരതന്നെ നല്‍കുകയുണ്ടായി.  ശേഷം നിയോഗിതരായ മുഴുവന്‍ പ്രവാചകന്മാരും ആ സന്തതികളില്‍ നിന്നായിരുന്നു. ഇസ്ഹാഖ് നബി(അ)ന്റെ പുത്രനായ യഅ്ഖൂബ് നബി(അ)ന്റെ മറ്റൊരു പേരാണ് ഇസ്റാഈല്‍. അദ്ദേഹത്തിന്റെ സന്തതികളാണ് ബനൂഇസ്രാഈല്‍ എന്നറിയപ്പെടുന്നത്. അവരില്‍ ആയിരക്കണക്കിനു പ്രവാചകന്‍മാര്‍ നിയോഗിതരായിട്ടുണ്ട്. ആ പരമ്പരയിലെ അ വസാന പ്രവാചകനാണ് ഈസാ(അ). നമ്മുടെ നബി(സ്വ) തങ്ങളെക്കുറിച്ച് ഇതര പ്രവാചകന്മാരെക്കാള്‍  ശുഭവാര്‍ത്തകള്‍ ഈസാ(അ) നല്‍കിയിട്ടുണ്ട്. ഇസ്മാഈല്‍(അ)ന്റെ പരമ്പരയില്‍ മുഹമ്മദ്നബി(സ്വ) തങ്ങളല്ലാതെ മറ്റു പ്രവാചകന്‍മാരാരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഇതെക്കുറിച്ച് ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തി അല്ലാഹുപറയുന്നു:
“നാമദ്ദേഹത്തിന് (ഇബ്റാഹീം(അ)ന്) ഇസ്ഹാഖിനെയും യഅ്ഖൂബിനെയും നല്‍കി; തന്റെ സന്തതികളില്‍ പ്രവാചകത്വവും ഗ്രന്ഥവും നിശ്ചയിച്ചു” (ആശയം: അല്‍ അന്‍കബൂത്: 27).
‘സന്തതികളില്‍ സത്യവിശ്വാസികളായ ഒരു സമുദായത്തെ നീ ആക്കേണമേ’ എന്ന പ്രാര്‍ഥനയുടെ പുലര്‍ച്ച ഈ സുക്തം വ്യക്തമാക്കുന്നു.
“അല്ലാഹു അതിനെ (സത്യാദര്‍ശത്തെ/ആദര്‍ശവാക്യത്തെ) ഇബ്റാഹീം(അ)ന്റെ സന്തതികളിലായി എന്നെന്നും ശേഷിക്കുന്ന വചനമാക്കിയിരിക്കുന്നു” (ആശയം: അസ്സുഖ്റുഫ്: 28).
ഇബ്റാഹീം(അ)ന്റെ നാട്ടുകാരുടെ  ബിംബാരാധനാ സ്വഭാവത്തില്‍ നിന്ന് ഇബ്റാഹീം(അ) ഒഴിവാണെന്നും ഏകനായ ഇലാഹിനെ ആരാധിക്കുന്ന മാര്‍ഗമാണദ്ദേഹം അവലംബിച്ചതെന്നും വ്യക്തമാക്കുന്ന സുക്തങ്ങളുടെ തുടര്‍ച്ചയായിട്ടാണീ സുക്തം ഉള്ളത്. അഥവാ ആ പാരമ്പര്യത്തിന്റെ വാഹകര്‍ എന്നെന്നും ശേഷിക്കുന്നു എന്നാണീ സുക്തം വ്യക്തമാക്കുന്നത്. ഇമാം ഖുര്‍ത്വുബി(റ), ഇബ്നുകസീര്‍(റ) തുടങ്ങിയവര്‍ ഇത് വ്യക്തമാക്കിയിട്ടുണ്ട്.
“അഖിബ്” എന്ന പ്രയോഗമാണ് സൂക്തത്തിലുള്ളത്. അതിനു മക്കളും മക്കളുടെ മക്കളുമാ യി തുടര്‍ന്നുവരുന്ന അനന്തരഗാമികള്‍ എന്നാണര്‍ഥകല്‍പന. അതിനാല്‍ തന്നെ  ബിംബാരാധനയോടുള്ള ഈര്‍ഷ്യതയും ഏക ഇലാഹിലുള്ള വിശ്വാസവും തലമുറകളിലുടെ ഇബ്റാ ഹീം(അ)ന്റെ സന്തതികളില്‍ അസ്തമിക്കാതെ നിലനിന്നിരുന്നു.
സുപ്രസിദ്ധ ഖുര്‍ആന്‍ വ്യാഖ്യാതാവ് ഇക്രിമ(റ) പറയുന്നു: “നാഥാ, ഞങ്ങള്‍ രണ്ടു പേരെ യും നീ മുസ്ലിംകളാക്കേണമേ” എന്ന് ഇബ്റാഹീം(അ) പ്രാര്‍ഥിച്ചപ്പോള്‍ അല്ലാഹു “ഞാ നങ്ങനെ ചെയ്തിരിക്കുന്നു” എന്ന് പറയുകയുണ്ടായി. തുടര്‍ന്ന് “എന്റെ സന്തതികളില്‍ നിന്നും മുസ്ലിമതായ ഒരു സമുദായത്തെ നീ ഉണ്ടാക്കേണമേ” എന്നു പ്രാര്‍ഥിച്ചപ്പോള്‍ അല്ലാഹു “ഞാനതും ചെയ്തിരിക്കുന്നു” എന്നു പറഞ്ഞു(ഇബ്നുകസീര്‍ 1/242).
ബിംബാരാധന നടത്താത്തവരുടെ സാന്നിദ്ധ്യം തന്റെ സന്തതികളില്‍ എക്കാലത്തുമുണ്ടാവണമെന്നതാണ് ഇബ്റാഹീം നബി(അ)യുടെ  പ്രാര്‍ഥനയുടെ താല്‍പര്യം. നാഥന്‍ അതു സാ ധിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട് താനും. എന്നിരിക്കെ ഈ വിശദീകരണത്തിന്റെയും ഖുര്‍ആനിക സൂചനകളു ടെയും പരിധിയില്‍ നിന്നു നബി(സ്വ) തങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കള്‍ പുറത്താണെന്ന് പറയാന്‍ എന്തു ന്യായമാണുള്ളത്? അങ്ങനെയൊരു തെളിവുമില്ലാത്ത സ്ഥിതിക്ക് അവര്‍ രക്ഷപ്പെട്ടവരുടെ കൂട്ടത്തിലാണെന്നും അതിനുപകരിക്കുന്ന വിധമാണവര്‍ ജീവിച്ചതെന്നും വ്യക്തമാണ്.
നബി(സ്വ)തങ്ങളുടെ ചില പ്രയോഗങ്ങള്‍
ചില ഹദീസുകളില്‍ നബി(സ്വ) പിതാവിന്റെയും പിതാമഹന്റെയും കൂടെ തങ്ങളെ ചേര്‍ ത്തു പറഞ്ഞത് കാണാന്‍ കഴിയും.
“ഒരിക്കല്‍ അബ്ബാസ്(റ) നബി(സ്വ) തങ്ങളുടെ അടുത്തേക്കു  വന്നു. അദ്ദേഹം എന്തോ കേട്ട് അസ്വസ്ഥനായതു പോലെയുണ്ടായിരുന്നു. ഇതു കണ്ട റസൂല്‍(സ്വ)തങ്ങള്‍ പ്രസംഗ പീഠത്തില്‍ കയറി “ഞാന്‍ ആരാണ്’ എന്നു ചോദിച്ചു. “അങ്ങ് അല്ലാഹുവിന്റെ തിരുദൂതരാണ്” എന്നു സ്വഹാബികള്‍ മറുപടി പറഞ്ഞു. അപ്പോള്‍ നബി(സ്വ) പറഞ്ഞു: “ഞാന്‍ അബ്ദുല്‍ മുത്ത്വലിബിന്റെ മകന്‍ അബ്ദുല്ലായുടെ മകനാണ്. നിശ്ചയം, അല്ലാഹു സൃഷ്ടികര്‍മ്മം നടത്തി. സൃഷ്ടികളില്‍ ഉത്തമമായ വിഭാഗത്തില്‍ എന്നെ ഉള്‍പ്പെടുത്തി. പിന്നെ അവരെ വ്യത്യസ്ത ഗോത്രങ്ങളാക്കി. എന്നെ ഏറ്റവും ഉത്തമമായ ഗോത്രത്തിലുള്‍പ്പെടുത്തി. ആ ഗോത്രത്തെ വ്യത്യസ്ത കുടുംബങ്ങളാക്കി. എന്നെ അവരില്‍ ഉത്തമമായ കുടുംബത്തിലാക്കി” (തുര്‍മുദി).
ഈ സംഭവത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലം കൂടി അറിയുന്നത് വിഷയത്തിന്റെ നിജസ്ഥിതിയറിയാനുപകരിക്കും. അബ്ബാസ്(റ)വിനെ ആരോ മാനസികമായി വിഷമിപ്പിക്കുകയുണ്ടായി. അത് അദ്ദേഹത്തിന് സഹിക്കാനാകുമായിരുന്നില്ല. നബി(സ്വ) തങ്ങള്‍ പിതൃവ്യന്റെ ഈ വിഷമാവസ്ഥയില്‍ കുടുംബ ബന്ധത്തിന്റെ പേരില്‍  ഇടപെടുകയായിരുന്നു. ഞാനും അബ്ബാസ്(റ)വിന്റെ കുടുംബമാണ്.
“ജനങ്ങളേ, എന്റെ പിതൃവ്യനെ ആരെങ്കിലും ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചാല്‍ അവന്‍ എന്നെയാണ് ബുദ്ധിമുട്ടിക്കുന്നത. നിശ്ചയം, ഒരാളുടെ പിതൃസഹോദരന്‍ അവന്റെ പിതാവിനെപ്പോലെ തന്നെയാണ്”(തുര്‍മുദി).
നബി(സ്വ) ഉത്തമകുടുംബം എന്ന് പ്രയോഗിച്ചതിനാല്‍  കുടുംബനാഥന്‍മാരെങ്കിലും ഉത്തമന്‍മാരാവാതെ തരമില്ല. അപ്പോള്‍ ഉത്തമ കുടുംബം എന്ന നിലയില്‍ നബി(സ്വ)യുടെ മാതാപിതാക്കളുടെ ഉത്തമാവസ്ഥയും ഗ്രഹിക്കാവുന്നതാണ്. അല്ലാത്ത പക്ഷം അവര്‍ ഉത്തമന്‍മാരായിരുന്നില്ല എന്ന എതിര്‍സാക്ഷ്യം ആവശ്യമാണ്; അതാകട്ടെ ഇതു വരെ ഉന്നയിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ലതാനും.
നബി(സ്വ) ഒരിക്കല്‍ ഒരു പ്രസംഗത്തില്‍ തന്റെ കുടുംബത്തെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞത് ഇങ്ങനെ ഉദ്ധരിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്:
“ഞാന്‍ നിസാറിന്റെ മകനായ മുളര്‍ മകന്‍ ഇല്‍യാസ് മകന്‍, മുദ്രിക മകന്‍, ഖുസൈമ മകന്‍, കിനാന മകന്‍, നള്ര്‍ മകന്‍, മാലിക് മകന്‍, ഫിഹ്ര്‍ മകന്‍, ഗാലിബ് മകന്‍, ലുഅയ്യ് മകന്‍, കഅ്ബ് മകന്‍, മുര്‍റത്ത് മകന്‍, കിലാബ് മകന്‍, ഖുസ്വയ്യ് മകന്‍, അബ്ദുമനാഫ് മകന്‍, ഹാശിം മകന്‍, അബ്ദുല്‍ മുത്ത്വലിബ് മകന്‍ അബ്ദുല്ലായുടെ മകനായ മുഹമ്മദ് ആണ്. ജനങ്ങള്‍ രണ്ടായി പിരിയുന്ന ഘട്ടങ്ങളിലെല്ലാം എന്നെ അല്ലാഹു ഉത്തമമായതിലാണാക്കിയത്. എന്റെ മാതാപിതാക്കളിലൂടെ ഞാന്‍ ജാതനായി. അജ്ഞാന കാലഘട്ടത്തിലെ അവിഹിത ശാരീരികബന്ധങ്ങള്‍ യാതൊന്നും എന്നെ ബാധിച്ചിട്ടില്ല. ഞാന്‍ ശരിയായ വിവാഹ കര്‍മ്മത്തിലൂടെയുള്ള ദാമ്പത്യത്തിലാണ് ജനിച്ചത്. ഞാന്‍ അരുതാത്ത വിവാഹബന്ധത്തില്‍ പിറന്നവനല്ല. ആദം(അ) മുതല്‍ ഇപ്രകാരം ഞാനെന്റെ മാതാപിതാക്കളിലെത്തിച്ചേര്‍ന്നു. ആകയാല്‍ ഞാന്‍ നിങ്ങളില്‍ ഉത്തമ മാനസനാണ്. ഉത്തമശരീരിയാണ്. നിങ്ങളില്‍ ഉത്തമനായ പിതാവുള്ളവനുമാണ” (ബൈഹഖി. ദലാഇല്‍ : 1/174,175).
ഇബ്നു കസീര്‍(റ) അല്‍ബിദായതുവന്നിഹായ വാള്യം രണ്ട്, പേജ് 333ല്‍ ഈ പ്രസംഗം ഉ ദ്ധരിച്ച ശേഷം ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “പരമ്പരയുടെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ ഈ ഹദീസ് ളഈഫാണെന്ന് പറയാമെങ്കിലും ആശയപരമായി ഇതിന് ഉപോല്‍ബലകമായ ധാരാളം ഹദീസുകളുണ്ട്”.
നബി(സ്വ) സ്വന്തം പിതാക്കളുടെ പേരില്‍  മേന്‍മ പറയുന്നത് ഇതില്‍ വ്യക്തമാണ്. അതോടൊപ്പം ശ്രോതാക്കളായ സ്വഹാബികളുടെയൊക്കെ പിതാക്കളെക്കാള്‍ ഉത്തമനായ പിതാവുള്ളവനാണ് താനെന്ന പ്രയോഗം കൂടുതല്‍ അര്‍ഥഗര്‍ഭമാണ്. നബി(സ്വ)യുടെ നന്മ എന്ന പ്ര യോഗത്തിന് സത്യവിശ്വാസം എന്ന അടിസ്ഥാന നന്മ ഉള്‍ക്കൊള്ളാന്‍ മാത്രം വ്യാപ്തിയില്ലെന്നാണോ നാം മനസ്സിലാക്കേണ്ടത്? അതോ നബി(സ്വ) തങ്ങള്‍ക്ക് പിതാവെന്ന നിലയില്‍ പ രിചയപ്പെടുത്താന്‍ തടസ്സമാവാത്തവിധം ഇബ്റാഹീമീസരണയില്‍ ജീവിച്ചവരായിരുന്നു അവര്‍ എന്നാണോ?.
സമകാലജനതയുടെ ശീലമായ ആഭിജാത്യപ്രഘോഷണത്തിന്റെ ഭാഗമായി നബി(സ്വ) തങ്ങളുടെ ഈ പരാമര്‍ശത്തെ നമുക്ക് കാണാന്‍ സാധ്യമല്ല. പ്രത്യുത; നല്ല ഗോത്രത്തില്‍ നല്ല കുടുംബത്തില്‍ നല്ലവനായ പിതാവിനു പിറന്നവനാണ് താനെന്നു ലോകത്തെ അറിയിക്കുകയാണവിടുന്ന് . വിരുദ്ധ പ്രചാരണങ്ങള്‍ ഉണ്ടാവുമെന്നതിലേക്കുള്ള സൂചന കൂടി അതിലടങ്ങിയോ എന്ന് ആലോചിക്കാവുന്ന സാഹചര്യവും തള്ളിക്കളയാനാവില്ല. അതിനാല്‍ തന്നെ ഉത്തമം എന്ന വിശേഷണത്തിനര്‍ഹരായിട്ടുള്ള കുടുംബത്തിലെയും ഗോത്രത്തിലെയും അംഗങ്ങളെയും പിതാവിനെയും അനുസ്മരിക്കുകയും അവര്‍ അനുസ്മരണ യോഗ്യരാണെന്ന് പഠിപ്പിക്കുകയുമാണ് നബി(സ്വ). അജ്ഞാന കാലത്ത് അവിശ്വാസികളായ പിതാക്കളിലേക്ക് ചേര്‍ത്തി കുടുംബ മാഹാത്മ്യവും മറ്റും പറയുന്നത് നബി(സ്വ) തങ്ങള്‍ തന്നെ വിലക്കിയിട്ടുള്ളതുമാണ്. നബി(സ്വ) പറയുന്നു:
“അജ്ഞാനകാലത്ത് മൃതിയടഞ്ഞ പിതാക്കളെക്കൊണ്ട് നിങ്ങള്‍ പെരുമ പറയരുത്.അല്ലാഹുവാണെ, ഈ ദുര്‍ഗന്ധം വമിക്കുന്ന മലിന ജലം നസ്യം ചെയ്യുന്നതാണ് ജാഹിലിയ്യാ കാല ത്തെ പിതാക്കളെ പ്രശംസിക്കുന്നതിനേക്കാള്‍ ഉത്തമമായത്”(അഹ്മദ്, ത്വബ്റാനി).
“ഒരുവന്‍ തന്റെ പിതാക്കളില്‍ നിന്ന് അവിശ്വാസികളായ ഒമ്പതു പേരെ മേന്‍മ എന്ന നിലയില്‍ തന്നിലേക്കു ചേര്‍ത്തു പറഞ്ഞാല്‍ അവന്‍ അവരോടൊപ്പം പത്താമത്തെ ആളായി നരകത്തിലായിരിക്കും” (അഹ്മദ്, അബുയഅ്ല).
ഈ ഹദീസുകളുടെ ബാഹ്യാര്‍ഥവും അതിനു നല്‍കപ്പെട്ട വ്യാഖ്യാനങ്ങളും പരിഗണിച്ചാ ലും, നബി(സ്വ)യില്‍ നിന്ന് ഈ നിരോധിത കാര്യം ഉണ്ടാവാന്‍ പാടില്ലാത്തതാണ്. അതിനാ ല്‍ നബി(സ്വ) ചെയ്തത് അനുവദനീയമായ കാര്യവും അവിടുന്നു പറഞ്ഞ പിതാക്കള്‍ പറയപ്പെടാനര്‍ഹരുമാണ് എന്നാണ് ഈ രണ്ടു ഹദീസുകളും ചേര്‍ത്തുവായിച്ചാല്‍ മനസ്സിലാവുക. അറബികളുടെ ശൈലിയനുസരിച്ചു വളര്‍ത്തുപിതാവിലേക്ക് ചേര്‍ത്തി മകനെന്നു പറയാറുണ്ട്. ജനിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് പിതാവ് മരണപ്പെട്ടതിനാല്‍ പിതാമഹനായ അബ്ദുല്‍ മുത്ത്വലിബാണ് നബി(സ്വ)യെ വളര്‍ത്തിയത്. അക്കാരണത്താല്‍ നബി(സ്വ)യെ അറബികളില്‍ ചിലര്‍ ഇബ്നു അബ്ദില്‍ മുത്ത്വലിബ് എന്നും വിളിക്കാറുണ്ടായിരുന്നു.
“ഒരിക്കല്‍ നബി(സ്വ)യും സ്വഹാബികളും പള്ളിയിലായിരിക്കെ ഒരു ഗ്രാമീണന്‍ വന്ന്, നബി (സ്വ)യെ അന്വേഷിച്ചു. സ്വഹാബികളദ്ദേഹത്തിന് നബി(സ്വ)യെ കാണിച്ചു കൊടുത്തപ്പോള്‍ അയാള്‍  “അബ്ദുല്‍ മുത്ത്വലിബിന്റെ മകനേ” എന്നു വിളിച്ചു. നബി(സ്വ) അതിനു മറുപടിനല്‍കുകയും ചെയ്തു”(ആശയം: ബുഖാരി, നസാഈ).
ഈ സംബോധന നബി(സ്വ) തങ്ങള്‍ തിരുത്തുകയുണ്ടായില്ല. അവിടുന്നു തന്നെ അങ്ങനെ പറഞ്ഞ സന്ദര്‍ഭവുമുണ്ടായിട്ടുണ്ട്. ഹുനൈന്‍ യുദ്ധവേളയില്‍ ഒരവസരത്തില്‍ നിരായുധരായ സ്വഹാബികളില്‍ ചിലര്‍ യുദ്ധമുഖത്തുനിന്നു മാറിനിന്ന സാഹചര്യമുണ്ടായി. മുസ്ലിം പോരാളികള്‍ യുദ്ധക്കളത്തില്‍ കുറവാണെന്നു കണ്ടു ശത്രുപക്ഷം മുന്നോട്ടാഞ്ഞപ്പോള്‍ നബി(സ്വ) സാഭിമാനം, സധൈര്യം പ്രഖ്യാപിച്ചു: “ഞാന്‍ പ്രവാചകനാണ്. ഇത് കളവല്ല. ഞാന്‍ അബ്ദുല്‍ മുത്ത്വലിബിന്റെ പുത്രനാണ്” (ബുഖാരി/മുസ്ലിം).
‘കഅ്ബ തകര്‍ക്കാനായി അബ്റഹത്തും പരിവാരങ്ങളുമെത്തിയ സന്ദര്‍ഭത്തില്‍ സ്ഥൈര്യ വും ധൈര്യവും കൈവിടാതെ ശാന്തനായിക്കഴിയുകയും യുദ്ധമില്ലാതെ വിജയം വരിക്കുകയും ചെയ്ത അബ്ദുല്‍ മുത്ത്വലിബിന്റെ പുത്രനാണ് ഞാന്‍. ഇവിടെ പതറുന്ന പ്രശ്നമില്ല. അതോടൊപ്പം ഞാനൊരു പ്രവാചകനാണെന്നതിനാല്‍ എനിക്ക് പിറകോട്ടു പോവേണ്ടതില്ല’ എന്നതായിരിക്കാം ആ പ്രഖ്യാപനത്തിന്റെ പൊരുള്‍.
നബി(സ്വ) തങ്ങള്‍ സ്വന്തം പിതാക്കളില്‍ അഭിമാനിക്കുകയും സമാധാനം കൊള്ളുകയും ചെയ്യുന്നുവെങ്കില്‍ അതിനവര്‍ അര്‍ഹരും യോഗ്യരുമായിരിക്കണമല്ലോ. അല്ലാത്ത പക്ഷം പ്രസ്തുത നിരോധനത്തിന്റെ പരിധിയില്‍ നിന്ന് ഇതും ഒഴിവാകുന്നതല്ല.
വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആന്‍ പരാമര്‍ശം
വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആന്‍ 26ാം അധ്യായമായ സൂറത്തുശ്ശുഅറാഇലെ. 219 ാം നമ്പര്‍ സൂക്തത്തിന് ഖുര്‍ആന്‍ വ്യാഖ്യാതാക്കളുടെ നേതാവായ ഇബ്നു അബ്ബാസ്(റ) നല്‍കിയ വ്യാഖ്യാനമനുസരിച്ച് മനുഷ്യാരംഭം മുതലുള്ള, നബി(സ്വ)യുടെ മാതാപിതാക്കളെല്ലാം സല്‍സരണിയില്‍ സഞ്ചരിച്ചിരുന്നവരായിരുന്നു എന്നു വ്യക്തമാണ്. പ്രശസ്ത ഖുര്‍ആന്‍ വ്യാഖ്യാതാക്കളെ ല്ലാം ഈ വീക്ഷണം തങ്ങളുടെ ഗ്രന്ഥങ്ങളില്‍ ഉദ്ധരിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇബ്നു അബ്ബാസ്(റ)വിന്റെ തന്നെ വ്യാഖ്യാന പരാമര്‍ശങ്ങള്‍ ക്രോഡീകരിച്ച തന്‍വീറുല്‍ മിഖ്ബാസ് പേജ് 396ല്‍ ഈ സൂക്തത്തിന്ന് നല്‍കിയ വ്യാഖ്യാനമിങ്ങനെയാണ്:
“തങ്ങള്‍ നിന്നു നിസ്കരിക്കുന്ന സമയത്തും, സുജൂദ് ചെയ്യുന്നവരിലുടെ അങ്ങ് നീങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നതും അല്ലാഹു കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു”(ആശയം: അശ്ശുഅറാഅ് 218, 219).
പുത്തന്‍ വാദികള്‍ക്ക് കൂടി സ്വീകാര്യരായ ശൌക്കാനിയും ഇബ്നുകസീറും(റ) ഇബ്നു അ ബ്ബാസ്(റ) വിന്റെ ഈ തഫ്സീര്‍ ഉദ്ധരിച്ചിട്ടുണ്ട്.
“അങ്ങയെ നാം ഏക ദൈവവിശ്വാസികളിലായി, ഒരു പ്രവാചകനില്‍ നിന്നു മറ്റൊരു പ്രവാചകനിലേക്ക്(എന്നിങ്ങനെ) ഈ സമുദായത്തില്‍ നിന്നു രംഗത്തു കൊണ്ടുവന്നു” (ഫത്ഹുല്‍ ഖദീര്‍: 4/149).
തുടര്‍ന്ന് അദ്ദേഹം എഴുതുന്നു: “അബൂഅംറിനില്‍അദനീ തന്റെ മുസ്നദിലും ബസ്സാര്‍, ഇബ്നു അബീഹാതിം, ത്വബ്റാനീ, ഇബ്നുമര്‍ദവൈഹി, അബൂനുഐം(റ.ഹും) എന്നിവരും,  “സുജൂദ് ചെയ്യുന്നവരിലൂടെ… ”എന്ന സൂക്തത്തിന്റെ വ്യാഖ്യാനത്തില്‍ ഇബ്നു അബ്ബാസ് (റ) ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞതായി ഉദ്ധരിച്ചിട്ടുണ്ട്. “ഒരു നബിയില്‍ നിന്നു മറ്റൊരു നബിയിലേക്ക്; അങ്ങനെ നിങ്ങള്‍ നബിയായി നിയോഗിക്കപ്പെടുന്നതു വരെ” (നോക്കുക, ഫത്ഹുല്‍ ഖദീര്‍: 4/152)
നബി(സ്വ) ഒരു പ്രവാചകനില്‍ നിന്നു മറ്റൊരു പ്രവാചകനിലേക്ക് എന്ന ക്രമത്തില്‍ നീങ്ങുകയും പിന്നീട് നിയോഗിതനാവുകയും ചെയ്തു എന്ന പ്രയോഗം ശ്രദ്ധേയമാണ്. നബി (സ്വ)യുടെ പിതാക്കളില്‍ ഇസ്മാഈല്‍(അ)വരെയുള്ളവരാരും പ്രവാചകരായിരുന്നില്ല. ഇസ്മാഈല്‍(അ)ന് മുമ്പുള്ള പിതാക്കളിലും പ്രവാചകരല്ലാത്തവരുണ്ടായിട്ടുണ്ട.് എങ്കില്‍ ആ പരമ്പരയിലെ പ്രവാചകരല്ലാത്ത പിതാക്കള്‍ പോലും സല്‍സരണിയിലൂടെ ജീവിക്കുന്ന വരായിരുന്നു എന്നാണു മനസ്സിലാക്കാനാവുന്നത്.  നബി(സ്വ) തങ്ങളുടെ ഹദീസുകള്‍ അ തിന്നു തെളിവാണ്.
ഇബ്നുഅബ്ബാസ്(റ)വിന്റെ വ്യാഖ്യാനം ഉദ്ധരിച്ചിട്ടുള്ള തഫ്സീര്‍ ചരിത്രഗ്രന്ഥങ്ങളില്‍ ചിലത് താഴെ കൊടുക്കുന്നു: തഫ്സീറുബ്നി കസീര്‍: വാള്യം 3 പേജ് 352, തഫ്സീര്‍ റാസി: വാള്യം: 24 പേജ്: 149, തഫ്സീറുല്‍ ഖുര്‍ത്വുബി: വാള്യം: 13 പേജ:് 97, ഹാശിയത്തുസ്സ്വാവി: വാള്യം: 3 പേജ്: 152, തഫ്സീറുല്‍ ഖാസിന്‍: വാള്യം: 3 പേജ്: 334, തഫ്സീറുല്‍ മാവര്‍ദി: വാള്യം: 4 പേജ്: 189, തഫ്സീര്‍ റൂഹുല്‍ മആനി: വാള്യം: 10 പേജ്: 135, തഫ്സീര്‍ റൂഹുല്‍ ബയാന്‍: വാള്യം: 6 പേജ്: 313, തഫ്സീര്‍ അദ്ദുര്‍റുല്‍ മന്‍സൂര്‍: വാള്യം: 5 പേജ്: 184,തഫ്സീര്‍ സാദുല്‍ മസീര്‍: വാള്യം: 6 പേജ്: 148, തഫ്സീര്‍ ഫത്ഹുല്‍ ഖദീര്‍: വാള്യം: 4 പേജ്: 149, തഫ്സീറുല്‍ ബഗ്വീ: വാള്യം: 3 പേജ്: 344, ത്വബഖാത്ബ്നു സഅ്ദ:് വാള്യം: 1 പേജ:് 22, അല്‍ മിനഹുല്‍ മക്കിയ്യ: വാള്യം: 1 പേജ്: 151.
“സുജൂദ് ചെയ്യുന്നവര്‍ എന്നതിന്റെ വ്യാഖ്യനം പ്രവാചകന്‍മാര്‍ എന്നാണ്. ഇമാം ത്വബ്റാനി(റ), ബസ്സാര്‍(റ), അബുനുഐം(റ) അടക്കമുള്ള ഒരു സംഘം ഇബ്നു അബ്ബാസ്(റ)വി ല്‍ നിന്ന് ഉദ്ധരിച്ചിട്ടുള്ളതാണിത്”(റൂഹുല്‍ മആനി 10/135).
ഇബ്നുമര്‍ദവൈഹി(റ) ഉദ്ധരിച്ച ഒരു ഹദീസ് ഈ ആയത്തിന്റെ വ്യാഖ്യാന ചര്‍ച്ചയില്‍ ഇമാം സുയൂഥി(റ) ഉള്‍പ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്.
“ഇബ്നു അബ്ബാസ്(റ) പറയുന്നു:  “ആദം(അ) സ്വര്‍ഗത്തിലായിരുന്നപ്പോള്‍ അങ്ങ് എവിടെയായിരുന്നു” എന്നു ഞാന്‍ നബി(സ്വ)യോടു ചോദിച്ചു. അപ്പോഴവിടുന്നു നന്നായി പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു: “ഞാന്‍ ആദം(അ)ന്റെ മുതുകിലായിരുന്നു. ഞാന്‍ മുതുകിലായിരിക്കെയാണ് ആദം(അ) സ്വര്‍ഗത്തില്‍ നിന്നു പുറത്തു വന്നത്. എന്റെ പിതാവ് നൂഹ് നബി (അ)ന്റെ മുതുകിലായി ഞാന്‍ കപ്പലില്‍ സഞ്ചരിച്ചിരുന്നു. എന്റെ പിതാവ് ഇബ്റാഹീം (അ)ന്റെ മുതുകിലായി ഞാന്‍ തീയിലെറിയപ്പെട്ടിരുന്നു. എന്റെ മാതാപിതാക്കള്‍ അവിശുദ്ധ വിവാഹത്തിലായി സന്ധിച്ചിട്ടില്ല. ഉത്തമമായ മുതുകുകളില്‍ നിന്നു(പിതാക്കളില്‍ നിന്നു) പരിശുദ്ധമായ ഗര്‍ഭാശയങ്ങളിലൂടെ(മാതാക്കളിലുടെ) പരിശുദ്ധമായും നിര്‍മ്മലമായും അ ല്ലാഹു എന്നെ നീക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ജനതകള്‍ എപ്പോഴൊക്കെ രണ്ട് ശാഖകളായി പിരിയുന്നുവോ അപ്പോഴൊക്കെ ഞാന്‍ അവരിലേറ്റവും ഉത്തമമായ ശാഖയിലായിരുന്നു” (തഫ്സീറു:അദ്ദുര്‍റുല്‍ മന്‍സൂര്‍: 5/184).
ഇമാം റാസി(റ) ഈ ഹദീസിന്റെ ഭാഗങ്ങള്‍ നബി(സ്വ)യുടെ മാതാപിതാക്കളുടെ പരിശുദ്ധിക്കു തെളിവായി ഉദ്ധരിച്ചിട്ടുണ്ട്.
ചുരുക്കത്തില്‍ വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആനിലെ ഈ സുക്തം നബി(സ്വ)യുടെ മാതൃ പിതൃപരമ്പരയുടെ പവിത്രതയും അതുവഴി അവരുടെ മോക്ഷവും മനസ്സിലാക്കാന്‍ മതിയായ തെളിവാണ്.

പുനര്‍ജന്മവും വിശ്വാസവും

നബി(സ്വ) തങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കളെ പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കപ്പെടുകയും അവര്‍ വിശ്വാസികളാ വുയും ചെയ്തു എന്നു വ്യക്തമാക്കുന്ന ഹദീസ് ആയിശബീവി(റ)യില്‍ നിന്ന് ഉദ്ധരിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.
‘മാതാപിതാക്കളെ ജീവിപ്പിച്ചു കൊടുക്കാനായി നബി(സ്വ) തങ്ങള്‍ അല്ലാഹുവിനോട് പ്രാര്‍ ഥിക്കുയുണ്ടായി. അങ്ങനെ അവരെ അല്ലാഹു നബി(സ്വ) തങ്ങള്‍ക്കുവേണ്ടി പുനരുജ്ജീവി പ്പിച്ചു. അപ്പോള്‍ അവര്‍ നബി(സ്വ)യില്‍ വിശ്വസിക്കുകയും ചെയ്തു’.
ഖത്വീബുല്‍ ബഗ്ദാദി(റ), ദാറഖുത്വ്നി(റ), ഇബ്നു അസാകിര്‍(റ), ഇബ്നു ശാഹീന്‍(റ), മു ഹിബ്ബുത്ത്വിബ്രി(റ), സുഹൈലി(റ) തുടങ്ങിയവര്‍ ഇതുദ്ധരിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇമാം ഖുര്‍ത്വുബി(റ), നാസ്വിറുദ്ദീനുല്‍മുനീര്‍(റ), ഇബ്നുസയ്യിദിന്നാസ്(റ), സ്വലാഹുസ്സഫദി(റ), ശംസുദ്ദീനിദ്ദിമശ് ഖി(റ) തുടങ്ങിയവര്‍ ഇത് അവലംബിച്ചു ചര്‍ച്ച നടത്തിയിട്ടുമുണ്ട് (ഹാവി:2/230).
ഈ സംഭവം ഉദ്ധരിച്ചുകൊണ്ട് ഇമാം സൂഹൈലി(റ) പറയുന്നു: “അല്ലാഹു സര്‍വ്വശക്തനാണ്. അവന്റെ കാരുണ്യവും ശക്തിയും ഒന്നിനും അവനെ അശക്തനാക്കൂകയില്ല. അവനി ഛിക്കുന്ന പ്രത്യേക കാര്യങ്ങള്‍ക്കു നബി(സ്വ) തങ്ങള്‍ അര്‍ഹതയുള്ളവരാണ്”(അല്‍ റൌളു ല്‍ ഉനുഫ്:2/187).
ഇമം ഖുര്വ്‍തുബി(റ) എഴുതുന്നു: “നബി(സ്വ) തങ്ങളുടെ ശ്രേഷ്ഠതകളും പ്രത്യേകതകളും  തുടരുന്നതാണ്. ഈ (പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കല്‍) സംഭവം നബി(സ്വ)യെ അല്ലാഹു ആദരിച്ചതും ശ്രേഷ്ഠമാക്കിയതുമായ കാര്യങ്ങളില്‍ പെട്ടതത്രെ.
ബുദ്ധിയും ഇസ്ലാമിക നിയമങ്ങളും അവരുടെ പുനരുജ്ജീവനത്തിനും സത്യവിശ്വാസത്തി നും വിയോജിക്കുന്നില്ല.(കാരണം) ഈസാനബി(അ) മരണപ്പെട്ടവരെ പുനര്‍ജീവിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. നബി(സ്വ)തങ്ങളും ജീവിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇങ്ങനെ അവരെയും മാതാപിതാക്കളെയും പുനര്‍ജീ വിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കില്‍, നബി(സ്വ) തങ്ങളുടെ ആദരവും മഹത്വവും വര്‍ദ്ധിപ്പിക്കാനെന്ന നിലക്ക് അവര്‍ സത്യം വിശ്വസിക്കുന്നതിനും പ്രതിബന്ധമായി ഒന്നുമില്ല.
“വിശ്വാസിയായല്ലാതെ മരണപ്പെട്ട ഒരാള്‍ തിരിച്ചുവന്നാല്‍ അയാളുടെ വിശ്വാസം ഉപകാരപ്ര ദമല്ലെന്നവാദം നിലനില്‍പില്ലാത്തതാണ്. കാരണം നബി(സ്വ) തങ്ങള്‍ക്ക് സൂര്യനെ മടക്കി ക്കൊണ്ടു വരികയുണ്ടായിട്ടുണ്ടല്ലോ. ഇത് സമയത്തെ പുതുക്കുന്നതിന്(പഴയ അവസ്ഥയി ലാക്കുന്നതിന്) ഉപകരിക്കുന്നതല്ലെങ്കില്‍ അങ്ങനെ ഒന്ന് സംഭവിക്കേണ്ടതില്ലായിരുന്നു; എന്ന പോലെ നബി(സ്വ)തങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കളുടെ പുനരുജ്ജീവനം അവരുടെ സത്യവിശ്വാ സത്തിനും നബി(സ്വ)യെ അംഗീകരിക്കുന്നതിനും ഉപയുക്തം തന്നെയാണ്”(തദ്കിറ: പേജ്: 16).
ഇമാം അബൂഹനീഫ(റ)യുടെ അല്‍ഫിഖ്ഹുല്‍ അക്ബറിന്റെ വ്യാഖ്യാതാവായ അല്ലാമാ മു ഹ്യുദ്ദീന്‍ മുഹമ്മദ്ബ്നു ബഹാഉദ്ദീന്‍(റ) എഴുതുന്നു:
“മാതാപിതാക്കളെ പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കാനായി അല്ലാഹുവിനോട് നബി(സ്വ)തങ്ങള്‍ പ്രാര്‍ഥിച്ചു. അങ്ങനെ അല്ലാഹു അവരെ പുനരുജ്ജീവിപ്പിച്ചു. നബി(സ്വ) അവരെ സത്യവിശ്വാസത്തിലേക്കു ക്ഷണിച്ചു. അവരതിന് അനുകൂലമായി ഉത്തരം ചെയ്തു എന്നു ചില ഹദീസുകളില്‍ വന്നിട്ടുള്ളത് ഭൌതിക ജീവിതകാലത്തേ സത്യവിശ്വാസം ഫലപ്പെടുകയുള്ളൂ എന്നതിന്റെ പ്രമാണങ്ങളുടെ പൊതുവായ താല്‍പര്യത്തിനെതിരാണ്. പക്ഷേ,  പൊതുവായ നിയമ ങ്ങളില്‍ നിന്നു വ്യത്യസ്തമായി സ്വന്തം ജീവിതത്തില്‍ ചില പ്രത്യേകതകളുള്ളവരാണ് നബി(സ്വ) എന്നത് സുഗ്രാഹ്യമാണ്. ചില ആരാധനകളിലും ചില ഇടപാടുകളിലുമെല്ലാം നബി(സ്വ)ക്ക് ഈ പ്രത്യേകാവസ്ഥയുണ്ടല്ലോ. നബി(സ്വ) തങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കളുടെ കാര്യവും അത്തരം പ്രത്യേകതകളില്‍ പെടുന്നതാണ്. അവരുടെ കാര്യത്തിലും സാധാരണമല്ലാത്ത നിയമങ്ങളുണ്ടാവാമെന്നത് ദുര്‍ഗ്രഹമായ സംഗതിയൊന്നുമല്ല”(അല്‍ഖൌലുല്‍ ഫസ്വ് ല്‍. പേജ് :396).
ഇമാം ഖുര്‍ത്വുബി(റ) തന്റെ തഫ്സീര്‍ വാള്യം 2 പേജ് 64ലും വാള്യം 9 പേജ് 172ലും ഇതു സംബന്ധമായി വിവരിച്ചിട്ടുണ്ട്.
ഇബ്നുഹജര്‍(റ) പറയുന്നു. “ഇതാണ് സത്യം. മാത്രമല്ല ഹാഫിളുകളായ ഹദീസു പണ്ഢി തന്‍മാര്‍ സ്വഹീഹാണെന്നു വിധിച്ചിട്ടുള്ള ഹദീസില്‍ ഈ ഹദീസ് ദുര്‍ബലമാണെന്നു പറ ഞ്ഞവരെ അവര്‍ പരിഗണിച്ചിട്ടില്ല നിശ്ചയം, അല്ലാഹു അവരെ രണ്ടു പേരെയും നബി(സ്വ) തങ്ങള്‍ക്കുവേണ്ടി ജീവിപ്പിക്കുകയും അവര്‍ വിശ്വസിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ടെന്നുണ്ട്. ഇത് നബി(സ്വ) തങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കള്‍ക്കുള്ള പ്രത്യേകതയും നബി(സ്വ)തങ്ങള്‍ക്കുള്ള ആ ദരവുമായിരുന്നു”( അല്‍ മിനഹുല്‍ മക്കിയ്യ: 1/151).
ഹജ്ജത്തുല്‍വിദാഇന്റെ യാത്രയില്‍ നബി(സ്വ) തങ്ങള്‍ മാതാവിന്റെ ഖബ്റ് സന്ദര്‍ശിച്ചതും പ്രാര്‍ഥന നടത്തിയതും അതെക്കുറിച്ച് സ്വഹാബികള്‍ക്ക് വിവരിച്ചതും  ആ പ്രാര്‍ഥനയുടെ ഫലമായി ആമിന(റ)യെ അല്ലാഹു പുനരുജ്ജീവിപ്പിച്ചതും അവര്‍ വിശ്വസിച്ചതും പണ്ഢിത പ്രമുഖര്‍ ഉദ്ധരിച്ചതാണ്(ഉദാഹരണം അല്‍ബിദായതു വന്നിഹായ:2/363 അല്‍ റൌളുല്‍ ഉനുഫ്:2/188).
അല്ലാമാ ഇബ്നുശാഹീന്‍(റ) തന്റെ അന്നാസിഖുവല്‍മന്‍സൂഖ് (ദുര്‍ബലപ്പെടുത്തിയതും ദുര്‍ ബലപ്പെടുത്തപ്പെട്ടതും) എന്ന ഗ്രന്ഥത്തില്‍ ഇക്കാര്യത്തിലുണ്ടാകാനിടയുള്ള ഒരു സ്വാഭാവി ക സംശയത്തിനു മറുപടി പറയുന്നുണ്ട്. ‘നബി(സ്വ) തങ്ങള്‍ മാതാവിനു വേണ്ടി പാപമോചന പ്രാര്‍ഥന നടത്താന്‍ സമ്മതം ചോദിച്ചപ്പോള്‍ അല്ലാഹു നല്‍കിയിരുന്നില്ല. ആ സംശ യത്തിന്റെ പ്രതിവിധി കാണുക:
പാപമോചന പ്രാര്‍ഥന നടത്തരുതെന്ന് (ഇസ്തിഗ്ഫാര്‍ ചെയ്യരുതെന്ന്) വിലക്കിയതിനെ  ഈ ഹദീസ് ദുര്‍ബ്ബലപ്പെടുത്തുന്നു( ഹാവി:2/230).
ഇബ്നുഹജര്‍ തങ്ങള്‍ ഇതിനെക്കുറിച്ച് തന്റെ അല്‍മിനഹ് വാള്യം 1 പേജ് 152ല്‍ വിവരി ക്കുന്നുണ്ട്.
ഇമാം ഖുര്‍ത്വുബി(റ) ഇതെക്കുറിച്ചു പറയുന്നു: “അല്ലാഹുവിനു സ്തുതി! ഇവിടെ ഒരു വൈ രുദ്ധ്യവുമില്ല. കാരണം നബി(സ്വ) തങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കളുടെ പുനര്‍ജന്മം അവര്‍ക്ക് പാ പമോചനപ്രാര്‍ഥന(ഇസ്തിഗ്ഫാര്‍) നടത്തരുത് എന്ന നിരോധനത്തിനു ശേഷമാണ്. അത് ഹജ്ജത്തുല്‍ വിദാഇലായിരുന്നു എന്ന ആയിശ(റ)യുടെ ഹദീസ് അതിനു തെളിവാണ്”( തദ്കിറ: പേജ്:16).
പുനര്‍ജന്മസംബന്ധമായ ഹദീസ് ദുര്‍ബ്ബലമാണെന്നതു ശരി തന്നെ. പക്ഷേ, ഇത് ഒരു മതനി യമം സ്ഥാപിക്കുന്നതിനോ നിരാകരിക്കുന്നതിനോ വേണ്ടി ഉദ്ധരിക്കുന്നതല്ല. നിയമപ്രധാ നമായ ഒരു ഹദീസുമല്ല. ഇമാം ജുര്‍ജാന്‍(റ) പറയുന്നു: ഒരുകൂട്ടം ഹാഫിളുകളായ പണ്ഢിതര്‍ ഈ ഹദീസിനോട് യോജിക്കുന്നുണ്ട്. കാരണം അത് ഗുണഗണങ്ങള്‍ വിവരിക്കുന്ന ഹദീസാണ്.  ഇക്കാര്യത്തില്‍ ദുര്‍ബ്ബല ഹദീസുകളും ഉപയോഗിക്കാവുന്നതാണ് (ഫത്ഹുല്‍ അല്ലാം:1/40).
ഈ ഹദിസിനെ ഇബ്നുല്‍ജൌസി നിര്‍മ്മിത ഹദീസുകളില്‍ ഉള്‍പ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. പില്‍ക്കാ ലക്കാരായ ചിലര്‍ അദ്ദേഹത്തെ അന്ധമായി അവലംബിച്ചിട്ടുമുണ്ട്. എന്നാല്‍ ഇബ്നുല്‍
ജൌസി, സ്വഹീഹു മുസ്ലിമിലെ ഹദീസുകള്‍ വരെ ഈ ഗണത്തില്‍ എണ്ണിയിട്ടുണ്ട് എന്നോര്‍ക്കണം. ഇമാം അഹ്മദ്ബ്നു ഹമ്പല്‍(റ)വിന്റെ ഹദീസുകള്‍ ധാരാളം ഈ ഗണത്തില്‍ പെടു ത്തിയ ആളാണ് ഇബ്നുല്‍ജൌസി.  ഹദീസുകള്‍ നിര്‍മ്മിതമാണെന്ന്  വിധിയെഴുതുന്നതില്‍ ലാഘവബുദ്ധി പ്രകടിപ്പിച്ചയാളായിരുന്നു അദ്ദേഹം. ഇബ്നുഹജര്‍(റ) ഇബ്നുല്‍ ജൌസി യുടെ ഈ നിരുത്തരവാദ സമീപനത്തെ വ്യക്തമാക്കാന്‍ ഒരു ഗ്രന്ഥം തന്നെ രചിച്ചിട്ടുണ്ട്. ‘അല്‍ ഖൌലുല്‍ മുവദ്ദദ്’ എന്നാണതിന്റെ പേര്(നോക്കുക: സുബുലുല്‍ ഹുദാ:1/258).
ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ ഈ നിലപാടിനാലാണ് ഇബ്നു ഹജര്‍(റ) തന്റെ അല്‍മിനഹുല്‍ മക്കിയ്യ: വാ ള്യം1 പേജ് 151ല്‍ ‘ആക്ഷേപകരുടെ ആക്ഷേപം അവഗണിച്ചു’ എന്നു പറഞ്ഞത്. മാതാപി താക്കളുടെ പുനര്‍ജന്മവും വിശ്വാസവും ചര്‍ച്ച ചെയ്തസ്ഥിതിക്ക് ഇവിടെയുണ്ടാകാനിടയു ള്ള ഒരു സംശയത്തിന് ഇബ്നു ഹജര്‍(റ) നല്‍കിയ മറുപടി കൂടി വായിക്കുക:
ചോദ്യം: അവര്‍ രണ്ടുപേരും പ്രവാചക ശൂന്യകാലത്ത് ജീവിച്ചവരാണെന്നും അതിനാല്‍ തന്നെ അവര്‍ ശിക്ഷിക്കപ്പെടുകയില്ലെന്നും വന്നാല്‍ പിന്നെ എന്തിനാണവരെ പുനര്‍ജനിപ്പി ച്ചു വിശ്വസിപ്പിച്ചത്? അതിലെന്തു കാര്യമാണുള്ളത്?
മറുപടി: പ്രവാചകശൂന്യകാലക്കാര്‍ക്ക് ലഭിക്കാത്ത പൂര്‍ണ്ണത അവര്‍ക്ക് ലഭ്യമാക്കാന്‍ വേണ്ടിയായിരുന്നു അത്. കാരണം ഫത്റത്ത് കാലക്കാര്‍ ശിക്ഷയില്‍ നിന്നു മോക്ഷം ലഭിക്കുക എന്ന കാര്യത്തില്‍ സത്യവിശ്വാസികളോടൊപ്പമാണ് എന്നതു മാത്രമാണ് അവരുടെ പരമാവധി സൌഭാഗ്യം. എന്നാല്‍ ഉന്നതമായ പ്രതിഫലത്തിന്റെ പദവികള്‍ അവര്‍ക്ക് അപ്രാപ്യമാണ്.  അതിനാല്‍ ആ പദവികള്‍ ലഭ്യമാവുകവഴി അത്യുന്നത സ്ഥാനത്തിന്നര്‍ഹരാവാന്‍ വേണ്ടി സത്യവിശ്യാസത്തിന്റെ പദവികൂടി അവര്‍ക്ക് ( നബി (സ്വ)തങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കള്‍ക്ക്) നല്‍കപ്പെടുകയാണുണ്ടായത്(അല്‍ മിനഹുല്‍ മക്കിയ്യ:1/152).
നബി(സ്വ)തങ്ങളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം  മാതാപിതാക്കള്‍ക്ക് ഐഹികമായ ഗുണങ്ങളും സേവനങ്ങളും നല്‍കാന്‍ അവസരമുണ്ടായിട്ടില്ല. അതിനാല്‍ തന്നെ സാധിക്കുന്ന പാരത്രിക ഗുണം അവര്‍ക്ക് ലഭ്യമാക്കാന്‍ അവിടുന്നു അവസരമുണ്ടാക്കി എന്നു നമുക്ക് മനസ്സിലാ ക്കാവുന്നതാണ്.
ആവശ്യമില്ലാത്തത് പറയാതിരിക്കുക
നബി(സ്വ) തങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കളെ സംബന്ധിച്ചു നന്മ വിചാരിക്കാനും പറയാനും മാത്രമേ വിശ്വാസിക്ക് സാധിക്കുകയുള്ളു. ഇക്കാര്യത്തില്‍ പ്രസ്തുത ന്യായങ്ങളും പ്രമാണങ്ങളും നിലവിലിരിക്കെ മറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നതു കരണീയവുമല്ല. നബി(സ്വ) തങ്ങളുടെ മാതൃ പിതൃ പദവി തന്നെ അവര്‍ക്കു ലഭിച്ച മഹത്വമായി മനസ്സിലാക്കാവുന്നതാണ്. അതിനാല്‍ തന്നെ അവരെക്കുറിച്ച് എന്തെങ്കിലും പറയുന്നത് കരുതലോടെയായിരിക്കണം.
എന്താണു താന്‍ പറയുന്നതെന്നും ആരെക്കുറിച്ചാണു പറയുന്നതെന്നും അതിന്റെ
പ്രത്യാഘാതങ്ങളെന്തൊക്കെയാണെന്നും ആലോചിച്ചതിനു ശേഷം മാത്രമേ വല്ലതും പറയാവൂ. അല്ലാമാ ആലൂസി തന്റെ തഫ്സീറില്‍ സൂറത്തുശ്ശുഅറാഅ് 219ാം സൂക്തത്തിന്റെ വ്യാഖ്യാ നത്തില്‍ പറയുന്നു:
“ഈ സൂക്തം നബി(സ്വ) തങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കളുടെ സത്യവിശ്വാസത്തിനു തെളിവായെ ടുത്തിട്ടുണ്ട്. അഹ്ലുസ്സുന്നയിലെ പണ്ഢിതപ്രമുഖരെല്ലാം ഈ വീക്ഷണമുള്ളവരാണ്. നബി (സ്വ) തങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കളെക്കുറിച്ച്(അവര്‍ രണ്ടുപേരെയും അല്ലാഹു തൃപ്തിപ്പെടട്ടേ) അരുതാത്തത് പറയുന്നവരുടെ മേല്‍ ഞാന്‍ കുഫ്റിനെ ഭയപ്പെടുന്നു (തഫ്സീര്‍, റൂഹുല്‍ മആനി:10/135).
അദ്ദേഹം നബി(സ്വ)യുടെ മാതാപിതാക്കള്‍ക്ക് ‘റളിയല്ലാഹു അന്‍ഹുമാ’ എന്ന തര്‍ളിയത് രേഖപ്പെടുത്തിയത് ശ്രദ്ധേയമാണ്. തെളിവുകളും ന്യായങ്ങളും ഉള്‍ക്കൊള്ളാനായില്ലെങ്കിലും. അവരെകുറിച്ച് മോശമായ ഒരു പ്രയോഗവും ഉണ്ടാവരുതെന്നാണ് ആലൂസിയുടെ വിവരണത്തിന്റെ താല്‍പര്യം. അതു ഗുരുതരവും സത്യവിശ്വാസത്തെപോലും തകര്‍ത്തു കളയുന്ന പാതകവുമാണ് എന്നത്രെ അദ്ദേഹം സൂചിപ്പിക്കുന്നത്.
സുപ്രസിദ്ധ മാലിക്കീ പണ്ഢിതനായ അബൂബക്റിബ്നു അറബിയോട് ‘നബി(സ്വ) തങ്ങളുടെ പിതാവ് നരകത്തിലാണെ’ന്ന് പറയുന്നവരെകുറിച്ച് ചോദിക്കപ്പെട്ടപ്പോള്‍ ‘അവര്‍ ശപി ക്കപ്പെട്ടവരാണ്. കാരണം അല്ലാഹു പറയുന്നു: നിശ്ചയം, അല്ലാഹുവിനെയും അവന്റെ ദൂതനെയും വിഷമിപ്പിക്കുന്നവരെ ഇഹത്തിലുംപരത്തിലും അല്ലാഹു ശപിച്ചിരിക്കുന്നു. വള രെ മോശമായ ശിക്ഷ അവര്‍ക്കായി  തയ്യാറാക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു’(ആശയം, അല്‍ അഹ്സാ ബ്:57) എന്നായിരുന്നു പ്രതികരണം.
നബി(സ്വ) തങ്ങളുടെ പിതാവ് നരകത്തിലാണെന്നു പറയുന്നതിനെക്കാള്‍ വലിയ പീഡനമി ല്ലല്ലൊ.( ഹാവി:2/23)
ഇമാം ഖസ്ത്വല്ലാനി(റ) പറയുന്നു “അതുകൊണ്ടു തന്നെ നബി(സ്വ) തങ്ങളുടെ മാതാപിതാ ക്കളില്‍ ന്യൂനതയാരോപിക്കുന്നതു വളരെ സൂക്ഷിക്കേണ്ടതാണ്.  അതു നബി(സ്വ) തങ്ങളെ പീഡിപ്പിക്കലാവും. സാധാരണഗതിയില്‍ ഒരാളുടെ പിതാവിനെകുറിച്ച് ന്യൂനത പറയപ്പെടുകയോ വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെടുകയോ ചെയ്യുന്നതുവഴി സന്താനങ്ങള്‍ പീഡിപ്പിക്കപ്പെടുകയാണ്. ‘മരണപ്പെട്ടവരെ ആക്ഷേപിച്ച് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരെ നിങ്ങള്‍ വിഷമിപ്പിക്ക രുത്’ (ത്വബ്റാനി: കന്‍സൂല്‍ ഉമ്മാല്‍:37417)എന്നു നബി(സ്വ) തങ്ങള്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്(അല്‍ മവാഹിബ്:1/182).
മരണപ്പെട്ടവരെ ആക്ഷേപിക്കുന്ന രംഗങ്ങള്‍ കണ്ടപ്പോഴൊക്കെ നബി(സ്വ) തങ്ങള്‍ അതു തിരുത്തുകയും താക്കീത് നല്‍കുകയും ചെയ്തതായി ഹദീസുകളില്‍ കാണാം.
അബൂജഹ്ല്‍ നബി(സ്വ)തങ്ങളുടെയും മുസ്ലിംകളുടെയും വലിയ വിരോധിയായിരുന്നു എ ന്നത് ചരിത്ര യാഥാര്‍ഥ്യമാണ്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ പുത്രനായ ഇക്രിമ(റ) ഇസ്ലാം മതം സ്വീകരിച്ചപ്പോള്‍ തന്റെ പിതാവിനെക്കുറിച്ച് അബൂജഹ്ല്‍ എന്നുപറയുന്നത് തനിക്കു ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടാക്കുന്നുവെന്നു നബി(സ്വ)തങ്ങളോട് പരാതിപ്പെട്ടു. അപ്പോള്‍ നബി(സ്വ) “മരണപ്പെട്ടവരെ പറഞ്ഞ് ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരെ നിങ്ങള്‍ വിഷമിപ്പിക്കരുത്” എന്ന് പറയുകയുണ്ടായി (കന്‍സുല്‍ഉമ്മാല്‍ 37418).
അബൂലഹബിന്റെ പുത്രി സബീഅ(റ) സത്യവിശ്വാസിനിയായിരുന്നു. അവര്‍ നബി(സ്വ) ത ങ്ങളെ സമീപിച്ച് ഇങ്ങനെ ആവലാതി ബോധിപ്പിച്ചു: ‘അല്ലാഹുവിന്റെ ദൂതരേ, ജനങ്ങളെന്നെ  നരകത്തിലെ വിറകിന്റെ മകളേ എന്നു വിളിക്കുന്നു. ഇതുകേട്ട നബി(സ്വ) അല്‍പം ഈര്‍ഷ്യതയോടെ തന്നെ പറഞ്ഞു: ‘എന്റെ കുടുംബത്തിന്റെ വിഷയത്തില്‍ എന്നെ വിഷമിപ്പിക്കുന്നവരുടെ സ്ഥിതിയെന്താണ്? എന്നെ ആരെങ്കിലും വിഷമിപ്പിച്ചാല്‍ അവന്‍ അല്ലാഹുവിനെയാണ് വിഷമിപ്പിക്കുന്നത്’. ഈ സംഭവം അബൂഹുറൈറ(റ)വില്‍ നിന്ന് ഇബ്നുമുന്‍ദിറും മറ്റും നിവേദനം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്(തഅ്കീദുല്‍അദില്ല: പേജ്:15).
ഈ സംഭവം ഇബ്നുഅദിയ്യ്(റ)വും ഉദ്ധരിച്ചിട്ടുണ്ട്. (അല്‍വഫാ: പേജ് 168)
അബൂലഹബിന്റെ  മകള്‍ ദുര്‍റയോടു സ്ത്രീകളില്‍ ചിലര്‍ ‘നീ നശിക്കട്ടെ എന്ന് അല്ലാഹു പറഞ്ഞിട്ടുള്ള അബൂലഹബിന്റെ മകളല്ലേ നീ’ എന്നു പറഞ്ഞു. മഹതി ഇത് നബി(സ്വ)യോട്  പറഞ്ഞു. അപ്പോള്‍ നബി(സ്വ) പ്രസംഗിക്കാനായി എഴുന്നേറ്റു. എന്നിട്ടു പറഞ്ഞു: “ജനങ്ങളേ, എന്താണിത്? എന്റെ കുടുംബ കാര്യത്തില്‍ ഞാന്‍ വിഷമിപ്പിക്കപ്പെടുന്നുവല്ലോ. അല്ലാഹുവാണെ, എന്റെ ശഫാഅത്ത് എന്റെ കുടുംബം മുഖേനയാണ് ലഭ്യമാവുക”. ഈ സംഭവം ഇബ്നുഉമര്‍(റ), അബൂഹുറൈറ(റ), അമ്മാര്‍(റ) എന്നിവരില്‍ നിന്നു ഇബ്നുമര്‍ദവൈഹി ഉദ്ധരിച്ചിട്ടുണ്ട് (അല്‍വഫാ പേ.:167).
(ദുര്‍റയും സബീഅയും ഒരാള്‍ തന്നെയാവാനുള്ള സാധ്യത തള്ളിക്കളയാനാവില്ല. കാരണം അബുൂലഹബിന് സബീഅ എന്നു പേരുള്ള ഒരു മകളുള്ളതായി അറിയില്ല. എന്നാല്‍ ദുര്‍റ(റ) എന്ന മകള്‍ മുസ്ലിമായതും അവരില്‍നിന്ന് ഹദീസുകള്‍ ഉദ്ധരിക്കപ്പെട്ടതും ചരിത്രത്തിലുണ്ട്. അപ്പോള്‍ പിന്നെ സബീഅ എന്നത് മഹതിയുടെ അപരനാമമോ മറ്റോ ആയിരിക്കാം).
ചുരുക്കത്തില്‍ മരണപ്പെട്ടവരുടെ കാര്യം പറഞ്ഞ് ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരെ ശല്യപ്പെടുത്തുന്ന പ്രവണത ഇസ്ലാം വെറുക്കുന്നതാണ്. ഇസ്ലാമിലെ സംസ്കാര പാഠത്തില്‍പ്പെട്ടതാണിത്. ജീവിച്ചിരുന്ന കാലത്ത് തന്റെ കുടുംബത്തെ വിഷമിപ്പിച്ച സന്ദര്‍ഭത്തില്‍ നബി(സ്വ) തങ്ങള്‍ എടുത്ത നിലപാടുകളാണ് മുകളിലുദ്ധരിച്ചത്. വിയോഗാനന്തരം നബി(സ്വ)യുടെ മാതാപിതാക്കളെക്കുറിച്ചും നബി(സ്വ)യെക്കുറിച്ചു തന്നെയും അനാവശ്യമായി ചര്‍ച്ച നടത്തി കോലാഹ ലമുണ്ടാക്കുന്നവരുടെ കാര്യത്തില്‍ സഹതപിക്കാനേ നമുക്കു  നിര്‍വ്വാഹമുള്ളൂ.
ഇമാം അബുഹനീഫ(റ)
മദ്ഹബിന്റെ ഇമാമുകളില്‍ പ്രഥമരായ ഇമാം അബൂഹനീഫ(റ) ഇസ്ലാമിന്റെ അടിസ്ഥാന നിയമങ്ങള്‍ വിവരിക്കുന്ന ഒരു ഗ്രന്ഥം രചിച്ചിട്ടുണ്ട്: അല്‍ഫിഖ്ഹുല്‍അക്ബര്‍. ഇതൊരു സാങ്കേതിക സംജ്ഞയാണ്. കര്‍മ്മശാസ്ത്രവിധികള്‍ പ്രതിപാദിക്കുന്ന ഇസ്ലാമിക വിജ്ഞാനശാഖക്ക് ‘ഫിഖ്ഹ്’ എന്നു പറയുന്നതു പോലെ അടിസ്ഥാന ആദര്‍ശ വിഷയങ്ങള്‍ പ്രതിപാദിക്കുന്ന വിജ്ഞാനശാഖക്ക് ‘അല്‍ഫിഖ്ഹുല്‍അക്ബര്‍’ എന്നു പറയുന്നു.
ഈ കൃതിയുടെ ചില പതിപ്പുകളില്‍ പരസ്പരവൈരുധ്യം കണ്ടുവരുന്നുണ്ട്. അതില്‍ ഒന്ന് നമ്മുടെ വിഷയവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഗൌരവതരമായ ഒരു പ്രയോഗമാണ്. ഇതു സംബന്ധിച്ച് മഹാന്‍മാരായ പണ്ഢിതര്‍ ചര്‍ച്ച നടത്തി നിജസ്ഥിതി പുറത്തുകൊണ്ടുവന്നിട്ടുണ്ട്. തെറ്റിദ്ധാരണാജനകമായ ഉദ്ധരണിയുടെ വിശകലനത്തില്‍ അല്ലാമാ മുല്ലാ അലിയ്യുല്‍ഖാരി(റ) നടത്തിയ അഭിപ്രായ പ്രകടനം പണ്ഢിതലോകം ചോദ്യം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഹനഫീകര്‍മ്മശാസ്ത്ര ഗ്രന്ഥമായ ദുര്‍റുല്‍മുഖ്താറിന്റെ പാര്‍ശ്വക്കുറിപ്പില്‍ ഇതിനെ ഇമാം തഹ്ത്വാവി(റ) ഖണ്ഡിക്കുകയും ചോദ്യം ചെയ്യുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. അദ്ദേഹം പറയുന്നു:
“നബി(സ്വ) തങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കളെ സംബന്ധിച്ച് ഇത്തരം പരാമര്‍ശം മര്യാദകേടാണ്. അവര്‍ രണ്ടുപേരും സത്യനിഷേധത്തില്‍ നിന്നു മോചിതരാണ് എന്നാണ് നാം അംഗീകരിക്കേണ്ടത്.” തുടര്‍ന്ന് അദ്ദേഹം പറയുന്നു: “അല്‍ഫിഖ്ഹുല്‍അക്ബറില്‍ വന്നിട്ടുള്ള പരാമര്‍ശവും അഭിപ്രായവും ഇമാം അബൂഹനീഫ(റ)യുടെ പേരില്‍ അതില്‍ കടത്തിക്കൂട്ടിയ താണ്. അവലംബയോഗ്യമായ പതിപ്പുകളിലൊന്നും ഈ പ്രയോഗമില്ല എന്നത് ഇതു പിന്നീ ട് കൂട്ടിച്ചേര്‍ത്തതാണ് എന്നതിനു തെളിവാണ്. ഗ്രന്ഥത്തില്‍ ‘നിഷേധിയുമായുള്ള വിവാഹം’ എന്ന അധ്യായത്തിലാണിതുള്ളത്”(അല്‍മുസ്തനദുല്‍ മുഅ്തമദ് പേ:167-169).
അല്‍ഫിഖ്ഹുല്‍അക്ബറിന് ഹിജ്റ 333ല്‍ മരണപ്പെട്ട അബൂമന്‍സ്വൂറിസ്സമര്‍ഖന്ദീ(റ) (ഇമാം മാതുരീദിയാണിതെന്ന് മനസ്സിലാക്കാനാവുന്നു. എന്നാല്‍ ഗ്രന്ഥത്തില്‍ അതിന് ഉപോല്‍ബലകമായ പരാമര്‍ശങ്ങള്‍ കാണാന്‍ കഴിയുന്നില്ല). രചിച്ച വ്യാഖ്യാനത്തോടെയുള്ള പതിപ്പില്‍  തെറ്റിദ്ധാരണാജനകമായ ഈ പരാമര്‍ശം തന്നെയില്ല.
“അബൂഹനീഫ(റ) വആറാഉഹു ഫില്‍അഖീദ:” എന്ന ഗ്രന്ഥത്തില്‍ ഇമാം അബൂഹനീഫ (റ)വിന്റെ പ്രസ്തുത ഗ്രന്ഥത്തിലെ തെറ്റിദ്ധാരണാജനകമായ പരാമര്‍ശത്തില്‍ ‘മാ’ എന്ന നി ഷേധസൂചകം കൂടിയുണ്ട്. കൈറൊയിലെ ലൈബ്രറിയില്‍ ഇതിന്റെ കയ്യെഴുത്ത് പ്രതിയില്‍ ‘മാ’ ഉണ്ടെന്ന് ഗ്രന്ഥക്രോഡീകരണം നടത്തിയവര്‍ അവകാശപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. (തഅ്കീദുല്‍ അദില്ല: പേ.33)
ഈ വിശകലനത്തെ ശരിവെക്കുന്നതാണ് ‘അല്‍ഖൌലുല്‍ഫസ്വ്ല്‍’ എന്ന കൃതിയുടെ അടിക്കുറിപ്പ്. ‘മാ’ എന്ന അക്ഷരം മനഃപൂര്‍വ്വം വിട്ടുകളഞ്ഞതോ, അബദ്ധവശാല്‍ വിട്ടുപോയ തോ ആകാനാണ് സാധ്യത.(അല്‍ഖൌലുല്‍ഫസ്വ്ല്‍ പേ.394) ‘മാ’ എന്ന നിഷേധസൂചകമുണ്ടെങ്കില്‍ ആശയം സുവ്യക്തമാണ്. ഇനി അങ്ങനെ അല്ലെങ്കില്‍ തന്നെ, അഥവാ ‘മാ’ എന്ന അവ്യയം ഉണ്ടായാലും  അതിന്റെ ആശയം ദുസ്സൂചകമല്ല എന്ന അഭിപ്രായമാണ് ഇബ്നു ഹജര്‍(റ) തന്റെ ഫതാവയില്‍ പ്രകടിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്. അതോടൊപ്പം ‘ഇങ്ങനെ പരാമര്‍ശമുള്ള പ്രസ്തുത ഗ്രന്ഥം  ഇമാം അബൂഹനീഫ(റ)യുടേതല്ല;  അബൂഹനീഫ മുഹമ്മദ്ബ്നുയൂസുഫുല്‍ ബുഖാരി എന്നവരുടേതാണ് എന്നും ഇബ്നുഹജര്‍(റ) പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്(നോക്കുക, അല്‍മുസ്തനദ:് പേ.167).
ഈ പ്രയോഗം മുഖവിലക്കെടുത്തു ചര്‍ച്ച നടത്തിയ മുല്ലാ അലിയ്യുല്‍ഖാരി(റ)  തന്റെ നിലപാട് പിന്നീട് മാറ്റിയിട്ടുണ്ട്. ഖാളീഇയാള്(റ)വിന്റെ ‘അശ്ശിഫാബിതഅ്രീഫി ഹുഖൂഖില്‍ മുസ്ത്വഫാ(സ്വ)’ എന്ന കൃതിക്ക് എഴുതിയ വ്യാഖ്യാന ഗ്രന്ഥത്തില്‍  ഇതു സംബന്ധമായി പണ്ഢിതലോകത്തിന്റെ നിലപാട് അലിയ്യുല്‍ഖാരി(റ) എടുത്തുപറയുന്നുണ്ട്.
‘എന്നാല്‍ നബി(സ്വ) തങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കള്‍ മുസ്ലിമായതിനെക്കുറിച്ച് വിവിധ അഭിപ്രായങ്ങളുണ്ട്. അവരുടെ ഇസ്ലാമിനാണ് ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ സാധ്യതയുള്ളത്. അതാണ് സമുദായത്തിലെ പ്രമുഖപണ്ഢിതന്‍മാരുടെ ഏകകണ്ഠമായ അഭിപ്രായം.  ഇമാം സുയൂഥി (റ) തന്റെ രിസാലകളില്‍  അതു വിവരിച്ചിട്ടുണ്ട്’(തഅ്കീദുല്‍അദില്ല പേ.34).
മുല്ലാ അലിയ്യുല്‍ഖാരി(റ) നബി(സ്വ) തങ്ങളുടെ മുഹിബ്ബും പ്രവാചകാപദാനങ്ങളുടെ വ്യാഖ്യാതാവുമൊക്കെ ആയിരുന്നിട്ടും നബി(സ്വ)തങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കളെക്കുറിച്ച് തെറ്റിദ്ധാരണാജനകമായ പരാമര്‍ശം  നടത്തിയതിനാലുണ്ടായ ദുരനുഭവങ്ങള്‍ റിപ്പോര്‍ട്ട് ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.
“അലിയ്യുല്‍ഖാരി(റ)യുടെ മയ്യിത്ത് കുളിപ്പിക്കുമ്പോള്‍ വായില്‍ നാവ് കാണാനുണ്ടായിരുന്നില്ല. കുളിപ്പിച്ചവര്‍ക്കിതു വളരെ പ്രയാസകരമായിത്തോന്നി. പിന്നീടദ്ദേഹത്തെ സ്വപ്നത്തി ല്‍ ദര്‍ശിച്ചപ്പോള്‍ നബി(സ്വ) തങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കളെക്കുറിച്ച് താന്‍ രചിച്ച കൃതി കാരണമാണിങ്ങനെ സംഭവിച്ചതെന്നദ്ദേഹം വിശദമാക്കുകയുണ്ടായി!” (അല്‍ഫതാവല്‍ അസ്ഹരിയ്യ: പേ.20).

Friday, 28 July 2017

ആരാണീ ഇബ്നു തൈമിയ്യ?

ശൈഖുൽ ഇസ്ലാം ഇബ്നു തൈമിയ്യ ആരായിരുന്നു??



പലരും ചോദിക്കുന്നു ആരാണീ "ഇബ്നു തൈമിയ്യ??" ഈ ചോദ്യത്തിന് മാന്യവും വ്യക്തവും മതപരവുമായ ഒരു മറുവടി കണ്ടെത്തുകയാണ് ഈ വരികളുടെ എളിയ ലക്ഷ്യം. അപാകതകളും വീഴ്ചകളും എല്ലാഹു പൊറുക്കട്ടെ.

സത്യത്തിൽ ഇബ്നു തൈമിയ്യയുടെ കിതാബുകളോളം സൗജന്യമായി വിതരണം ചെയ്യപ്പെടുന്ന കിതാബുകളുണ്ടായിരികില്ല. കെട്ടിലും മട്ടിലും മികച്ചതും "ശൈഖുൽ ഇസ്ലാം" എന്നാ രചയിതാവിന്റെ റ്റൈറ്റിലും ഇവ സാധാരണ മുസ്ലിംകൾക്കിടയിൽ വല്ലാതെ സ്വാധീനം ചെലുത്തിയിട്ടുണ്ടെന്നത് സത്യമാണ്. ചില രാജ്യങ്ങളുടെ മിമ്പറുകളിൽ ഇത്രമാത്രം പറയപ്പെടുന്ന പേരുകൾ വേറെയുണ്ടാകില്ല.

സത്യത്തിൽ പലരും മനസ്സിലാക്കിയത് വെറും അല്ലാഹുവിന്റെ സ്വിഫാത്തുകളെ വിശദീകരിച്ച സ്ഥലത്താണ് ഇദ്ദേഹത്തിന് അപാകതകൾ പറ്റിയെന്നതാണ്. പക്ഷെ അദ്ദേഹത്തിൻറെ ഫത് വകൾ മാത്രം നോക്കിയാൽ കാണാം അതൊരു ബിദ്അത്തുകളുടെ സമാഹരമാണെന്ന്.

നമ്മുടെ ലക്ഷ്യം ഇബ്നു തൈമിയ്യ എന്നാ വ്യക്തിയെ ആക്ഷെപിക്കലല്ല. അദ്ദേഹത്തെ വില കുറച്ച് കാണിക്കലുമല്ല. ഒരു പക്ഷെ അദ്ദേഹം തന്റെ അവസാന നിമിഷങ്ങളിൽ തൗബ ചെയ്യുകയും അല്ലാഹു തമ്പുരാൻ അത് സ്വീകരിക്കുകയും അങ്ങിനെ മരണപ്പെട്ടിട്ടുമുണ്ടാവാം.

മറിച്ച് ഇവിടെ ചെയ്യുന്നത് അദ്ദേഹ എഴുതിയത് ഒരു വിഭാഗം പണവും സ്വാധീനവും ഉപയോഗിച്ച് പ്രചരിപ്പിക്കുന്നതുമായ അദ്ദേഹത്തിൻറെ ഗ്രന്ഥങ്ങളിലെ സുപ്രധാന അപാകതകളാണ്. ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ പുസ്തകങ്ങൾ പരിശോദിച്ചാൽ നബി(സ) യെയും അവിടുത്തെ അഹ് ലു ബൈത്തിനെയും വളരെ മോശമായി രീതിയിൽ ആക്ഷേപിച്ചതായി കാണാം. ഒരു മുസ്ലിമിനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഇബ്നു തൈയ്യയെക്കാളും വലുത് നബി(സ) യും അവിടുത്തെ അഹ് ലുബൈത്തുമാണ്.  കൂടാതെ, നൂതനാഷയക്കാർ മുഴുവനും അവലംബമാക്കുന്നത് ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ പുസ്തകങ്ങളും ആശയങ്ങളെയുമാണ്. അതാണ്‌ ഇങ്ങനെ ഒരു നിരൂപണത്തിന് മുതിരാൻ എന്നെ പ്രേരിപ്പിച്ചത്.

ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ പേര്: അഹ്മദ് തഖിയുദ്ദീൻ അബുൽ അബ്ബാസ് ഇബ്നു അബ്ദുൽ ഹലീം തൈമിയ്യത്തുൽ ഹറ് റാനി  എന്നാണു. ജനനം: ഹിജ്റ വർഷം 661-ൽ റബീഉൽ അവ്വൽ പത്തിനാണ്. മരണം ഹിജ്റ വർഷം 728-ൽ ദുൽഖഅദ് 20 ന്.

ആദ്യമായി മുൻകഴിഞ്ഞ പണ്ഡിതന്മാർ അദ്ദേഹത്തെക്കുറിച്ച് എന്ത് പറഞ്ഞു എന്നറിയുന്നത് നന്നായിരിക്കും. ഇതിനു രണ്ട് കാരണങ്ങളാണുള്ളത്. ഒന്ന്:   ഈ എളിയവനെപ്പോലെയുള്ള ഒരുത്തൻ ഇത്രെയും പ്രസിദ്ദനായ ഒരു പണ്ഡിതനെയും തന്റെ ഗ്രന്ഥങ്ങളെയും മോശമായി പരിചയപ്പെടുത്തുമ്പോൾ പലരും തെറ്റിദ്ദരിച്ചേക്കാം "ഇവനാരാ ഇയ്യാളെ നിരൂപിക്കാൻ?" എന്ന്. രണ്ടാമതായി ചില സഹോദരന്മാർ മുസ്ലിം ഉമ്മത്തിൽ ഇയ്യാളെപ്പോലെ സ്വീകാര്യനായ ഒരാളില്ലെന്ന വിശ്വാസം വെച്ചു പുലർത്തിയവരുണ്ട്. ഈ വിശ്വാസത്തിന് മുസ്ലിം ചരിത്രത്തിൽ പിന്തുണയില്ലെന്ന വ്യക്തമാക്കാനുമാണിത്. 

സത്യത്തിൽ അഹ് ലുസ്സുന്നത്തി വൽ ജമാഅത്തിന്റെ പണ്ഡിതന്മാർ അദ്ദേഹത്തിൻറെ ആഗമനക്കാലം മുതൽക്ക്‌ തന്നെ അയ്യാളുടെ അപാകതകൾ ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുകയും ജനങ്ങൾക്ക്‌ അദ്ദേഹത്തിൻറെ വികലമായ ആശയങ്ങളെ കുറിച്ച് മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുകയും ചെയ്തിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് തന്നെ വളരെ ന്യൂന പക്ഷമായിരുന്നു  അദ്ദേഹത്തിൻറെ വികല ആശയങ്ങളെ പിന്തുണച്ചത്. ഹിജ്റ 12-ആം നൂറ്റാണ്ടിൽ മുഹമ്മദുബ്നു അബ്ദുൽ വഹാബിലൂടെയും തന്റെ അനുചരന്മാരിലൂടെയുമാണ് പിന്നീട് ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ വികലമായ ചിന്തകളെ ലോകത്ത് പ്രചരിപ്പിക്കാൻ വലിയ ശ്രമം നടന്നത്.

അവരുടെ ആശയത്തിന് എതിരായവരെ മുഴുവനും കാഫിറുകളും മുശ്രിക്കുകളും പുത്തനാഷയക്കാരുമായി മുദ്രകുത്തി അവരെ കൊല്ലലും അവരുടെ ധനാപഹരണം നടത്തലുമൊക്കെ ഹലാലാക്കുകയും ചെയ്തു. ഇതനുസരിച്ച് ഹിജാസിലും മറ്റും അനേകം മഹത്തുക്കളായ പണ്ഡിതന്മാരെയും സാധാരണക്കാരെയും അവർ കൊന്നുക്കളയുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. എത്രത്തോളം ഇബ്നു തൈമിയ്യ വരുന്നത് വരെ ഇസ്ലാം മരിച്ചുക്കിടക്കുകയായിരുന്നുവെന്നും അദ്ദേഹത്തിൻറെ ആഗമനത്തോടെ ഇത് പുനർജ്ജന്മം കൊള്ളുകയും അദ്ദേഹത്തിൻറെ മരണത്തോടെ വീണ്ടും ഇസ്ലാം മരിക്കുകയും പിന്നീട് ഹിജ്റ 12-ആം നൂറ്റാണ്ടിൽ മുഹമ്മദുബ്നു അബ്ദുൽ വഹാബിന്റെ കാലത്താണ് ഇസ്ലാം ജനിച്ചതെന്നുമൊക്കെയാണ് ഇവരുടെ ജല്പന്നങ്ങൾ. 

ഇബ്നു തൈമ്മിയ്യയുടെ 'ഇഖ്‌തിളാഉ സ്സ്വിറാത്തുൽ മുസ്തഖീം" എന്നാ പുസ്തകത്തിനു ആമുഖമെഴുതിയ ഈജിപ്ഷ്യൻ സലഫി പണ്ഡിതനായ മുഹമ്മദ്‌ ഹാമിദ് അൽഫഖി (മരണം 1378 ഹി.) എഴുതുന്നത് കാണുക.



ودارت المعارك بين شيخ الإسلام رحمه الله ومعه ربه وبين حزب الشيطان ومعه الجماهير ورجال الدولة والرؤساء والسادة...اه.

 "ശൈഖുൽ ഇസ്ലാമിന്റെയും -അദ്ദേഹത്തിൻറെ കൂടെ റബ്ബുമുണ്ട്- പിശാചിന്റെ പാർട്ടിയുടെയും -അവരുടെ കൂടെ മുസ്ലിം ഭൂരിപക്ഷവും രാഷ്ട്ര നേതാക്കളും ഉന്നതന്മാരുമുണ്ട്- തമ്മിൽ ആദർശ യുദ്ദങ്ങൾ തന്നെ നടന്നിട്ടുണ്ട്".

ഇതിൽ നിന്ന് തന്നെ മനസ്സിലാക്കാം മുസ്ലിം ഉമ്മത്തിൽ ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ ആശയങ്ങൾക്ക് യാതൊരു വിലയുമില്ലായിരുന്നു എന്ന്.

ഇദ്ദേഹത്തെ തള്ളിപ്പറഞ്ഞ തന്റെ കാലക്കാരായ പണ്ഡിതരിൽ പ്രധാനികൾ: 

പ്രസിദ്ദ ചരിത്രകാരനും വലിയ പണ്ഡിതനും ഇബ്നു തൈമിയ്യയുടെ ശിഷ്യനുമായ ഇമാം ശംശുദ്ദീൻ ഹാഫിസ് അൽ ദഹബി. (മരണം: 748 ഹി.) മഹാനവർകൾ തന്റെ زغل العلم എന്നാ കിതാബിൽ പേജ് 17 ൽ പറയുന്നു: 

ولا تنازع في مسالة لا تعتقدها ، واحذر التكبر والعجب بعملك ، فيا سعادتك إن نجوت منه كفافا لا عليك ولا لك ، فوالله ما رمقت عيني أوسع علما ولا أقوى ذكاء من رجل يقال له : ابن تيمية ، مع الزهد في المأكل والملبس والنساء ، ومع القيام في الحق والجهاد بكل ممكن ، وقد تعبت في وزنه وفتشته حتى مللت في سنين متطاولة ، فما وجدت قد أخره بين أهل مصر والشام ومقتته نفوسهم وازدروا به وكذبوه وكفروه إلا الكبر والعجب ، وفرط الغرام في رياسة المشيخة والازدراء بالكبار ، فانظر كيف وبال الدعاوي ومحبة الظهور ، نسأل الله تعالى المسامحة. 


ചുരുക്ക സാരം: "ജ്ഞാനം കൊണ്ട് അഹങ്കരിക്കുന്നതും അഹന്ത നടിക്കുന്നതും നീ ഒഴിവാക്കുക. അല്ലാഹുവാണ് സത്യം ഇബ്നു തൈമിയ്യയെപ്പോലെ പാണ്ഡിത്യവും ബുദ്ദിയും ഉള്ള മറ്റൊരാളെ ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല. അപ്ക്ഷേ അദ്ദേഹത്തിൻറെ കിബ്റും പോരും നന്ദികേടും പൂർവ്വികരായ ഇമാമുകളെ നിസ്സാരമാക്കി തള്ളിയതുമാണ്‌ ഈജിപ്തിലെയും ശാമിലെയും മുസ്ലിംകൾ അദ്ദേഹത്തെ അവഗണിച്ചതും കാഫിറാണെന്നുവരേക്കും പറയാനിടയയതും".  

ഇബ്നു തൈമിയ്യയുടെ കാലക്കാരനും പ്രസിദ്ദ ഇമാമുമായ അനേകം ഗ്രന്ഥങ്ങളുടെ രചയിതാവുമായ ഇമാം തഖിയുദ്ദീൻ സുബ്കി(റ) തന്റെ السيف الصقيل في الرد على نونية ابن زفيل എന്നാ കിതാബിൽ 17-ആ മത്തെ പേജിൽ പറയുന്നു: 

അല്ലാഹുവിന് തടിയുണ്ടെന്ന് പറയ്യുന്ന "ഹശ് വിയ്യത്തിനെ" പരാമർശിച്ച് പറയുന്നിടത്ത് ഇമാം സുബ്കി (റ) പറയുന്നു: ഏഴാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാന കാലത്ത് ബുദ്ദിയും കുശാഗ്രതയുമുള്ള ഒരാൾ വന്നു. അദ്ദേഹത്തിനു സത്യപാത്ത കാണിച്ചു കൊടുക്കാൻ ഒരു ശൈഖില്ലായിരുന്നു. അദ്ദേഹവും ഹശ് വിയാക്കളുടെ ആദർശക്കാരനായിരുന്നു. അല്ലാഹുവിന്റെ ആസ്തിക്യത്തെക്കുറിച്ച് മോശമായത് പറഞ്ഞു എന്ന് മാത്രമല്ല അദ്ദേഹം നബി(സ)യെ സിയാറത്ത് ചെയ്യുന്നത് പാപമാണെന്നും ഒറ്റയടിക്ക് മൂന്നു ത്വലാഖ് ചൊല്ലിയാൽ ത്വലാഖാവില്ലെന്നും തുടങ്ങിയ വികലമായ ആശയങ്ങൾ പ്രചരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. അങ്ങനെ പണ്ഡിതർ മുഴുവനും അദ്ദേഹത്തെ ജയിലിലടക്കണമെന്നു എകോപിക്കുകയും അതനുസരിച്ച് ജയിലിലടക്കുകയും ചെയ്തു. ജയിലിലാണ് അദ്ദേഹം മരണം വരിക്കുന്നത്."

ഇമാം സുബ്കി(റ) തന്റെ കിതാബുകളിലും ഇബ്നു തൈമിയ്യയെ എതിര്ത്തു കാണാം. 

മഹാനായാ ഇബ്നു ഹജറുൽ അസ്ഖലാനി(റ) തന്റെ الدرر الكامنة യിൽ ഇബ്നു തൈമിയ്യയെ പരിചയപ്പെടുത്തി പറയുന്നു: "അദ്ദേഹം ഫിഖ്‌ഹിലും ഹദീസിലും ഭാഷയിലും അഗാധ പാണ്‍ഡിത്യമുള്ളയാളായിരുന്നു അത് തന്നെയാണ് അദ്ദേഹത്തിനു അഹംഭാവമുണ്ടാക്കാനിടയായതും. താനൊരു മുജ്തഹിദാണെന്ന് വരേക്കും അദ്ദേഹത്തിനു തോന്നുകയുണ്ടായി. അതുമൂലം ചെറിയവരും വലിയവരും തന്റെ കാലക്കാരും പൂർവ്വീകരുമായ സകല ഇമാമുകളെയും തള്ളിപ്പറയാൻ അദ്ദേഹത്തിനു മടിയില്ലായിരുന്നു. അങ്ങനെ അമീറുൽ മുഅമിനീൻ ഉമറുബ്നുൽ ഖത്വാബ് (റ) വിന്റെ പേരിൽപോലും അപാകതകൾ ചുമത്തി. അലിയ്യുബ്നു അബീത്വാലിബ് (റ)നു പതിനേഴ്‌ തെറ്റുകൾ പറ്റിയെന്നു പറഞ്ഞു. ഇമാം ഗസ്സാലി(റ)യെ ചീത്ത പറഞ്ഞു. അല്ലാഹു ഒന്നാനാകാശത്തിലേക്ക് ഇറങ്ങി വരുമെന്നും അതിന്റെ രൂപം, ഖുതുബയോതിക്കോണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ മുകളിലെ സ്റ്റെപ്പിൽ നിന്ന് താഴെയുള്ള സ്റ്റെപ്പിലേക്ക് ഇറങ്ങി ഞാനീ ഇറങ്ങിയതുപോലെ ഇറങ്ങി വരുമെന്ന് വരേക്കും പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ ജനങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തെ "സിൻദീഖാണെന്നു" വിധ്യെഴുതി.

മറ്റൊരു ഇമാമായ ശിഹാബുദ്ദീൻ അല ഖഫാജി(റ) തന്റെ شرح الشفا യിൽ പറയുന്നു: "(അമ്പിയാക്കളുടെ ഖബ്റുകളെ പള്ളികളാക്കിയവരെ അല്ലാഹു ശപിച്ചിരിക്കുന്നു) എന്ന ഹദീസ് ഉദ്ടരിച്ചതിനു ശേഷം മഹാനവര്കൾ പറയുന്നു. ഈ ഹദീസാണ് ഇബ്നു തൈമിയ്യയെയും ഇബ്നുൽ ഖയ്യിമിനെയും നബി(സ) യെ സിയാറത്ത് ചെയ്യാൻ പാടില്ലെന്ന വളരെ മോശമായ വാദം പറയാൻ കാരണമാക്കിയത്. അതിനാല തന്നെ ജനങ്ങൾ അവരെ കാഫിറാക്കുകയും ചെയ്തു. 

മഹാനായ ഇബ്നു ഹജറുൽ ഹൈതമി(റ) തന്റെ ഫതാവയിൽ പറയുന്നു: ഇബ്നു തൈമിയ്യ എന്നവർ അല്ലാഹു നിന്ദിക്കുകയും പിഴപ്പിക്കുകയും സത്യത്തിനെതൊട്ട് അന്ധനാക്കുകയും ചെയ്തയാളാണ്. അദ്ദേഹം തന്റെ നിസ്സരപ്പെടുത്തൽ മുന് കഴിഞ്ഞുപോയ സൂഫിയാക്കളിൽ മാത്രം ഒതുക്കിയില്ല മറിച്ച് മഹാനായ ഉമറുൽ ഖത്വാബിനെയും  അലിയ്യുബ്നു അബീത്വാലിബ്(റ) നെയും വരേക്കും തെട്ടുകാരാക്കി ചിത്രീകരിച്ചു. മിമ്പറിൽ വെച്ച് അദ്ദേഹം ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: "ഉമറിനു ഒരു പാട് അപാകതകൾ വന്നിട്ടുണ്ട്". മറ്റൊരിക്കൽ അലി(റ) നു മുന്നൂറിൽ പരം തെറ്റുകൾ സംഭവിച്ചയാളാണെന്ന് പറഞ്ഞു. അതുകൊണ്ട് തന്നെ അദ്ദേഹത്തിൻറെ വാക്കുകൾക്ക് യാതൊരു വിലയുമില്ല. എന്നല്ല അദ്ദേഹത്തിൻറെ വാക്കുകളെ കുപ്പത്തൊട്ടിയിലെക്കെറിയുകയാണ് വേണ്ടത്. അദ്ദേഹം പിഴച്ചവനും പിഴപ്പിക്കുന്നവനുമാണെന്ന് വിശ്വസിക്കുകയാണ് വേണ്ടത്. അദ്ദേഹത്തെപ്പോലുള്ളവരുടെ തെറ്റായ ആശയങ്ങളിൽ നിന്ന് അല്ലാഹു നമ്മെ കാത്തു രക്ഷിക്കട്ടെ. "

ഇബ്നു തൈമിയ്യയെ ഈ പണ്ഡിതന്മാരും മുസ്ലിം ഉമ്മത്തും ഇത്രമാത്രം തള്ളിപ്പറയാനും കാഫിറാണെന്ന് വരേക്കും പറയാനും കാരണം തന്റെ പുസ്തകങ്ങളിൽ കുത്തിനിറച്ച വമ്പൻ അപാകതകളാണ്. അവയിൽ ചിലത് നമുക്ക് പരിശോദിക്കാം.

ഇദ്ദേഹം തന്റെ അൽ അസ്മാഉ വസ്സ്വിഫാത്തു എന്ന പുസ്തകത്തിന്റെ 1/81 ൽ وأشرقت الأرض بنور ربها എന്ന ആയത്തിനെ വിശദീകരിച്ചുകൊണ്ട് പറയുന്നു:

"وهذا دليل على أنه إذا جاءهم وجلس على كرسيه أشرقت الأرض كلها بأنواره"

 "ഈ ആയത്ത്, അല്ലാഹു വന്ന് തന്റെ കസേരയിൽ ഇരുന്നാൽ അവന്റെ പ്രകാശം കൊണ്ട് ഭൂലോകമാകെ പ്രകാശിക്കുമെന്നതിന് രേഖയാണ്"

ഇത്തരം വിശ്വാസങ്ങളിൽ നിന്ന് അല്ലാഹു നമ്മെ കാത്തു രക്ഷിക്കട്ടെ. അല്ലാഹു ഒരു സൂര്യനെ പോലെയോ? അല്ലാഹുവിനു ഇരിക്കാൻ ഒരു ചെയറും?.

ഇദ്ദേഹം തന്റെ ഫതാവയുടെ നാലാം വാള്യം 374 -ൽ പറയുന്നു: 

"إن محمدا رسول الله يجلسه ربه على العرش معه"

"മുഹമ്മദ്‌ നബിയെ അല്ലാഹു തന്റെ കൂടെ അർശിൽ ഇരുത്തിപ്പിക്കും"

ഇതു തന്നെയാണ് ജൂതന്മാരുടെയും വിശ്വാസം. അവരുടെ കൈകടത്തലുകൾക്ക് വിധേയമായ "ഈസ്‌ഹാഹി" ന്റെ 22/19 ൽ കാണാം 


وقال فاسمع اذا كلام الرب.قد رايت الرب جالسا على كرسيه وكل جند السماء وقوف لديه عن يمينه وعن يساره.

 "അന്നേരം നീ രക്ഷിതാവിന്റെ വാക്ക് കേൾക്കൂ, ഞാൻ അവനെ കസേരയിൽ ഇരിക്കുന്നതായി കണ്ടിട്ടുണ്ട്, അവന്റെ വലത്തും ഇടത്തും അവന്റെ സൈന്യവും നിൽക്കുന്നുണ്ട്".

ഇങ്ങനെ ഒരു ക്ഷീണിച്ച അവശനായ ദൈവം മുസ്ലീംകൾക്കില്ല.

തന്റെ പുസ്തകമായ മിന്ഹാജിന്റെ നാലാം വാള്യം 243 - 244 ൽ പറയുന്നു:  

وقال النبي صلى الله عليه وسلم لابن عباس رضي الله عنهما  إذا سألت فاسأل الله ، وإذا استعنت فاستعن بالله ولم يقل سلني ولا استعن بي وقد قال تعالى فإذا فرغت فانصب وإلى ربك فارغب"

ഇബ്നു അബ്ബാസ്(റ)യോട് നബി(സ) പറയുന്നു: നിങ്ങൾ ചോദിക്കുകയാണെങ്കിൽ അല്ലാഹുവോട് ചോദിക്കൂ, സഹായം തേടുകയാണെങ്കിൽ അല്ലാഹുവോട് സഹായം തേടൂ. എന്നോട് ചോദിക്കൂ എന്നോ, എന്നോട് സഹായം തേടൂ എന്നോ അവിടുന്ന് പറഞ്ഞില്ല...."ഇതിലൂടെ ഇബ്നു തൈമിയ്യ തന്റെ വികലമായ ആശയം പഠിപ്പിക്കുകയാണ് അഥവാ, ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരോട് പോലും സഹായം ചോദിക്കാൻ പാടില്ലെന്നതാണത്.

സത്യത്തിൽ ഇമാം മുസ്ലിം(റ) റിപ്പോർട്ട്‌ ചെയ്ത സ്വഹീഹായ ഹദീസിൽ കാണാം റബീഅത്ത്(റ) തിരു നബി(സ) യോട് സ്വര്ഗ്ഗത്തിലെ സഹവാസം ചോദിച്ചത് (أسألك مرافقتك في الجنة) .

ഇമാം ത്വബ്റാനി(റ) റിപ്പോർട്ട്‌ ചെയ്ത മറ്റൊരു ഹദീസിൽ കാണാം:

وعَنْ مُصْعَبٍ الأَسْلَمِيِّ رضي الله عنه ، قَالَ : انْطَلَقَ غُلامٌ مِنَّا فَأَتَى النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ، فَقَالَ : إِنِّي سَائِلُكَ سُؤَالا ، قَالَ : " وَمَا هُوَ ؟ " قَالَ : أَسْأَلُكَ أَنْ تَجْعَلَنِي مِمَّنْ تَشْفَعُ لَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ، قَالَ : " مَنْ أَمَرَكَ هَذَا ، أَوْ مَنْ عَلَّمَكَ بِهَذَا ؟ أَوْ مَنْ دَلَّكَ عَلَى هَذَا ؟ " قَالَ : مَا أَمَرَنِي بِهَذَا أَحَدٌ إِلا نَفْسِي ، قَالَ : " فَإِنَّكَ مِمَّنْ أَشْفَعُ لَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ " ، فَذَهَبَ الْغُلامُ جَذْلانَ لِيُخْبِرَ أَهْلَهُ ، فَلَمَّا وَلَّى ، قَالَ : " رُدُّوا عَلَيَّ الْغُلامَ " ، فَرَدُّوهُ كَئِيبًا مَخَافَةَ أَنْ يَكُونَ قَدْ حَدَثَ فِيهِ شَيْءٌ ، قَالَ : " أَعِنِّي عَلَى نَفْسِكَ بِكَثْرَةِ السُّجُودِ(مجمع الزوائد ١٨٤٩٢) رواه الطبراني ورجاله رجال الصحيح

"ഞങ്ങളിൽപെട്ട ഒരാള് നബി(സ) യുടെ അടുത്ത് പറഞ്ഞു: ഞാൻ നിങ്ങളോട് ഒരു ചോദ്യം ചോദിക്കട്ടെ?അതെ, എന്താണത്? "അങ്ങ് ശഫാഅത്ത് ചെയ്ത് കൊടുക്കുന്നവരുടെ കൂട്ടത്തിൽ എന്നെയും ഉൾപ്പെടുത്താൻ അങ്ങയോട് ഞാൻ ആവശ്യപ്പെടുന്നു" ഇത് കേട്ടപ്പോൾ നബി(സ) ചോദിച്ചു: ആരാണ് നിനക്കിത് പഠിപ്പിച്ചു തന്നത്? അത് എന്റെ മനസ്സിലുദിച്ച ചോദ്യം മാത്രമാണ്. അപ്പോൾ നബി(സ) പറഞ്ഞു: "നീ ഞാൻ ശഫാഅത്ത് ചെയ്തു രക്ഷപ്പെടുത്തുന്നവരുടെ കൂട്ടത്തിൽ പെട്ടവനാണ്, തീർച്ച". (മജ്മഅ സവാഇദ്. ഇതിന്റെ പരപര സ്വഹീഹിന്റെ പരമ്പരയാണ്)

ഇബ്നു തൈമിയ്യ പറയുന്നു ചോദിക്കാൻ പാടില്ലെന്ന്.
നബി(സ)യുടെ അടുക്കൽ വന്ന് സ്വഹാബത്ത് ചോദിക്കുന്നു, ഞാൻ തരുമെന്ന് നബി(സ) ഉറച്ച വാക്കുകൊടുക്കുന്നു. ഇതുകൊണ്ടായിരിക്കും മഹാനായ ഇബ്നു ഹജറുൽ ഹൈതമി(റ) ഇയാളുടെ വാക്കുകളെ കുപ്പത്തൊട്ടിയിലേക്ക്‌ എരിയനമെന്നു പറഞ്ഞത്.

വീണ്ടും ഇബ്നു തൈമിയ്യ പറയുന്നു:





والله سبحانه وتعالى أرسل الرسل بأنه لا إله إلا هو فتخلو القلوب عن محبة ما سواه بمحبته وبرجائه، وعن سؤال ما سواه بسؤاله، وعن العمل لما سواه بالعمل له، وعن الاستعانة بما سواه بالاستعانة به.(مجموع الفتاوى ٣١٩/١٨)

 "അല്ലാഹു പ്രവാചകന്മാരെ നിയോഗിച്ചത് അല്ലാഹു അല്ലാതെ ഇലാഹില്ലെന്ന് പഠിപ്പിക്കാനാണ്. അതിനാല നീ അല്ലാഹുവിനെ സ്നേഹിച്ചുകൊണ്ടും അവനെ കാംക്ഷിച്ചുകൊണ്ടും മറ്റുള്ളവരെ സ്നേഹിക്കുന്നതിൽ നിന്ന് നിന്റെ ഹ്രദയത്തെ മോചിപ്പിക്കുക. അല്ലാഹുവിനോട് ചോദിച്ചുകൊണ്ട് മറ്റുള്ളവരോട് ചോദിക്കലിനെ നീ വെടിയുക. അല്ലാഹുവിനു അമൽ ചെയ്ത് കൊണ്ട് മറ്റുള്ളതിനെ അമൽ ചെയ്യുന്നതിനെ നീ ഒഴിവാക്കുക. അവനോടു സഹായം ചോദിച്ചുകൊണ്ട് മറ്റുള്ളതിനോട് സഹായം ചോദിക്കുന്നതിനെ നീ ഒഴിവാക്കുക. (ഫതാവാ 18/319)

ഈ ഉദ്ദരണി പ്രവാചകരെപ്പോലും സ്നേഹിക്കാൻ പാടില്ലെന്ന വളരെ മോശമായ ഒരാശയമാണ് വായനക്കാരിൽ ഉണ്ടാക്കുന്നത്.

ഇമാം ബുഖാരി(റ) യും മുസ്ലിമും റിപ്പോർട്ട്‌ ചെയ്ത ഹദീസിൽ കാണാം:
 
عن أنس رضي الله عنه  عن النبي صلى الله عليه وسلم قال ثلاث من كن فيه وجد حلاوة الإيمان أن يكون الله ورسوله أحب إليه مما سواهما..... رواه البخاري رقم .١٦ 

"മൂന്ന് കാര്യങ്ങൾ ആരിലെങ്കിലും മേളിച്ചാൽ അവനു ഈമാനിന്റെ മാധുര്യം എതിച്ചവനായി. അതിലോന്നാമാത്തെത്: മറ്റെല്ലാത്തിനെക്കാളും അല്ലാഹും അവന്റെ റസൂലും തനിക്കു ഇഷ്ടപ്പെട്ടവരാകുക എന്നതാണ്....(ബുഖാരി 16)

ഒന്നും കൂടി വായിച്ചു നോക്കൂ ആ മഹൽ വചനം: أن يكون الله ورسوله أحب إليه مما سواهما  പക്ഷെ , ഇബ്നു തൈമിയ്യയ്ക്ക് ഈ സ്നേഹം ആലോസരമാണ്.

ഇനിയും ഈ ഇബ്നു തൈയ്യയെ മനസ്സിലാക്കാൻ അദ്ദേഹം തന്റെ മിന്ഹാജിന്റെ നാലാം വാള്യത്തിൽ 243,244 പേജുകളിൽ പറയുന്നത് കാണുക:



ونحن نعلم أن ما يحكى عن فاطمة وغيرها من الصحابة من القوادح كثير منها كذب وبعضها كانوا فيه متأوّلين، وإذا كان بعضها ذنباً فليس القوم معصومين، بل هم مع كونهم أولياء اللّه من أهل الجنة، لهم ذنوب يغفرها اللّه لهم. 

 "നമുക്കറിയാം, നിശ്ചയം ഫാത്തിമയിൽ നിന്നും മറ്റു സ്വഹാബികളിൽ നിന്നും ഉദ്ദരിക്കുന്ന അനേകം മോശമായ കാര്യങ്ങൾ. അവയില ചിലത് കളവുകളാണ്, മറ്റു ചിലത് വ്യാഖ്യാനിക്കപ്പെടാവുന്നതാണ്. ചിലത് തെറ്റുകളാണെങ്കിൽ തന്നെ  അവർ പാപസുരക്ഷിതരൊന്നുമല്ലല്ലോ,  മറിച്ച് അവർ ഔലിയാക്കളായതോടുകൂടി അവർ പാപങ്ങൾ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. അതവർക്ക് അല്ലാഹു പൊറുത്തുകൊടുക്കും."

ഇതൊക്കെ എഴുതാൻ തന്നെ നമുക്ക് പേടിയാവുന്നു. അല്ലാഹു നമ്മെ കാത്തു രക്ഷിക്കട്ടെ.

(فاطمة بضعة مني) "ഫാതിമ എന്റെ ശരീരത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗമാണെന്" നബി(സ) വിശേഷിപ്പിച്ച, സ്വർഗ്ഗത്തിൽ സര്വ്വ സ്ത്രീകളുടെയും പ്രസിഡന്റായ ഈ ലോകത്ത് വെറും 22 വർഷം മാത്രം ജീവിച്ച മഹതി ഫാതിമ(റ) പോലും തെറ്റുചെയ്തിട്ടുണ്ടെന്ന് വിശേപ്പിച്ചെങ്കിൽ!!. ഇതൊക്കെയായിരിക്കും എല്ലാ പുത്തൻ പ്രസ്ഥാനക്കാർക്കും പൂർവ്വീകരായ സ്വഹാബത്തടക്കമുള്ള മഹാന്മാരെ കണ്ണിൽ പിടിക്കാത്തത്.

ഇതിനു മറുവടി ഇമാം അഹ്മദുബ്നു ഹമ്പൽ(റ) പറയട്ടെ:
  
سئل الإمام أحمد بن حنبل رحمه الله فيمن زعم أنه مباح لـه أن يتكلم في مساوئ أصحاب رسول الله صلى الله عليه وسلم، فقال أبو عبدالله: هذا كلام سوء رديء، يجانبون هؤلاء القوم ولا يجالسون ويبين أمرهم للناس"( "السنة للخلال: ٥١١/٣)

"അഹ്മദുബ്നു ഹമ്പൽ رحمه الله നോട് സ്വഹാബത്തിന്റെ തിന്മകളെ കുറിച്ച് സംസാരിക്കൽ അനുവദനീയമാണെന്ന് വാദിക്കുന്നവരെ കുറിച്ച് ചോദിച്ചപ്പോൾ മഹാനവര്കൾ പറഞ്ഞു: "അത് വളരെ മോശമായ സംസാരമാണ്. അത്തരം ആളുകളുടെ കൂടെ ഇരിക്കുകയോ സഹവസിക്കുകയോ ചെയ്യരുത്. അവരെക്കുറിച്ച് ജനങ്ങളെ ബോധാവാന്മാരാക്കുകയും വേണം".

ഇനിയും കാണൂ: മിന്ഹാജിൽ തന്നെ 8/216 ൽ:

 ولهذا حصل الأزواج-يعنى التقوى-   النبي النبي صلى الله عليه وسلم إذا قنتن لله ورسوله وعملن صالحا لا لمجرد المصاهرة بل لكمال الطاعة كما أنهن لو أتين بفاحشة مبينة لضوعف لهن العذاب ضعفين لقبح المعصية. (السنة للخلال ٥١١/٣)

 "നബി(സ) യുടെ പത്നിമാർക്ക് 'തഖ്‌വ' ലഭിക്കുന്നത് അല്ലാഹുവിനും അവന്റെ റസൂലിനും കീഴ്പ്പെടുന്നത്കൊണ്ടും സൽകർമ്മങ്ങൾ ചെയ്യുന്നത് കൊണ്ടുമാണ്. അല്ലാതെ വെറും വിവാഹ ബന്ധം കൊണ്ട് മാത്രമല്ല മറിച്ച് വഴിപ്പാടിലോടെയാണ്.....

വളരെ മോശമായ ഒരാശയമാണ് ഇതിലൂടെ വെച്ചുപിടിപ്പിക്കുന്നത്. അഥവാ, ഉമ്മഹാത്തുൽ മുഅമിനീൻ എന്നാ മഹൽ സ്ഥാനപ്പേരുള്ള നബി(സ) യുടെ പത്നിമാരുടെ സ്ഥാനവും മഹത്വവും തിരുനബിയുടെ ഭാര്യയാണെന്നതിലൂടെയല്ല മറിച്ച് അവരുടെ ഇബാദത്തുകൾ ക്കനുസരിച്ചാണെന്ന്.

സത്യത്തിൽ നബി(സ) യുടെ ഭാര്യമാർക്ക് ലഭിക്കുന്നതുപോലെ അഞ്ച് വക്തിലും കോടിക്കണക്കിനു സ്വലാത്തുകൾ ലഭിക്കുന്ന മഹാതിമാർ വേറെയാരാണ്? ഓരോ മുസ്ലിമും നിസ്കാരത്തിലും അത്തഹിയ്യാത്തുകളിൽ സ്വലാത്ത് ചൊല്ലുമ്പോൾ وعلى آله എന്ന് പറയുന്നതില ഉള്പ്പെടുന്നവരാണ് അവിടുത്തെ പ്രിയപത്നിമാർ, ഇമാം ബുഖാരി(ര) റിപ്പോർട്ട്‌ ചെയ്ത ഹദീസിൽ കാണാം. الله صل على محمد وعلى أزواجه وذريته  എന്ന് പ്രത്യേകം പറഞ്ഞതായി. ഖിയാമത്ത് നാൾ വരേക്കും അവര്ക്ക് ഈ സ്വലാത്ത് കിട്ടികൊണ്ടിരിക്കാനുള്ള കാരണം ഈ വിവാഹ ബന്ധം മാത്രമാണല്ലോ. ആ ബന്ധം തന്നെയാണ് അവരെ ഉന്നതങ്ങളിൽ എത്തിച്ചത്. അതിനെയാണ് ഇവിടെ ചെറുതായി ചിത്രീകരിച്ചത്.

 ഇങ്ങനെ അഹ് ലുബൈത്തിൽ പെട്ട പല മഹാന്മാരെയും മഹാതിമാരെയും ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ പുസ്തകങ്ങളിൽ ഇകഴ്ത്തി ചിത്രീകരിച്ചതായി കാണാം. മഹാനായ0 അമീറുൽ മുഅമിനീൻ അലിയ്യുബ്നു അബീത്വാലിബ്(റ) നെ കുറിച്ച് പല സ്ഥലങ്ങളിലും വളരെ മോശമായി പരിചയപ്പെടുത്തിയതായി കാണാം. അതിൽ പെട്ട ഒന്ന് മാത്രം ഇവിടെ കുറിക്കുന്നു: തന്റെ മിന്ഹാജിന്റെ 7/530 ൽ പറയുന്നു:
وأهل المدينة لا يكادون يأخذون بقول علي بل اخذوا فقههم عن الفقهاء السبعة عن زيد وعمر وابن عمر ونحوهم.

 "മദീനക്കാർ അലിയുടെ വാക്കുകളെ സ്വീകരിക്കാറില്ല. പകരം അവർ സൈദ്‌, അംറ്, ഇബ്നു ഉമർ തുടങ്ങിയ മദീനയിലെ ഏഴ് ഫുഖഹാക്കളിൽ നിന്നായിരുന്നു ഫിഖ്ഹ് സ്വീകരിച്ചിരുന്നത്".

ഇമാം ഹാകിമും അഹ്മദുമൊക്കെ റിപ്പോർട്ട്‌ ചെയ്ത ഹദീസിൽ കാണാം. ഉമർ(റ) പറയുന്നതായി علي أقضانا "ഞങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തിൽ ഏറ്റവും വലിയ വിധി കർത്താവ് (ദീൻ പറയാൻ അർഹതയുള്ളവൻ) അലി(റ) ആയിരുന്നു.

മറ്റൊരു പ്രസിദ്ദ സ്വഹാബിയും മുഫസ്സിറുമായ ഇബ്നു അബ്ബാസ്(റ) പറയുന്നു.

كُنَّا إِذَا أَتَانَا الثَّبْتُ عَنْ عَلِيٍّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ ، لَمْ نَعْدِلْ بِهِ " . (لإصابة ٥٦٤/٤)

"അലി(റ)ൽ നിന്നും വിശ്വാസയോഗ്യരായ ആളുകൾ മുഖേന കിട്ടിയ മസ്അലകളിൽ ഞങ്ങൾ മാറി ചിന്തിക്കാറില്ലായിരുന്നു."

പക്ഷെ, ഇബ്നു തൈമിയ്യയുടെ കിതാബിൽ കാണുന്നു മദീനക്കാർ മഹാനവർകളിൽ  നിന്നും ദീൻ സ്വീകരിക്കാറില്ലായിരുന്നുവെന്ന്.

ഇവിടെ എഴുതാൻ പറ്റാത്ത അത്രക്കും മോശമായ കാര്യങ്ങൾ അലിയ്യുബ്നു അബീത്വാലിബ്(റ) നെ കുറിച്ച് ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ പുസ്തകങ്ങളിൽ കാണാം.

ഇനി നബി(സ) യുടെ പേരമക്കളായ മഹാന്മാരായ ഹസൻ(റ), ഹുസൈൻ(റ) എന്നിവരെ കുറിച്ച് പറയുന്നത് കാണൂ. തന്റെ മിന്ഹാജിൽ 4/41 ൽ: 

وأمّا كونهما أزهد الناس وأعلمهم في زمانهما. فهذا قول بلا دليل.

"ഹസനും ഹുസൈനും അക്കാലത്തെ ഏറ്റവും അറിവുള്ളവരും പരിത്യാഗികളുമായിരുന്നു എന്ന് പറയുന്നത് തെളിവില്ലാത്ത വെറും വാക്കാണ്‌."

സുബ്ഹാനല്ലാഹ്! الحسن والحسين سيدا شباب أهل الجنة "ഹസനും ഹുസൈനും (റ അ) സ്വർഗ്ഗത്തിലെ യുവാക്കളുടെ നേതാക്കളാണെന്ന്" സ്വഹീഹായ ഹദീസിൽ കാണാം. ഇത് പോരെ അവർ അവരുടെ കാലഘട്ടത്തിലെ ഉത്തമാരായിരുന്നു എന്ന് വരാൻ!! പക്ഷെ ബ്നു തൈമിയ്യയ്ക്ക് അതംഗീകരിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല. ഇതൊക്കെ തന്നെയായിരിക്കും ഇന്നും ഇയ്യാളുടെ പിൻഗാമികൾ അഹ് ലുബൈത്തിനെയും സാദാത്തീങ്ങളെയും തള്ളിപ്പറയാൻ കാരണം. അല്ലാഹു നമ്മെ കാത്തു രക്ഷിക്കട്ടെ.

ഇനി ഇബ്നു തൈമിയ്യ നബി(സ)യെ സിയാറത്തു ചെയ്യുന്നതിനെ കുറിച്ച് തന്റെ ഫതാവയുടെ 1/195 ൽ പറയുന്നത് കാണുക:

ومنهم من يتأول قوله تعالى ولو أنهم إذ ظلموا أنفسهم جاءوك فاستغفروا الله واستغفر لهم الرسول لوجدوا الله توابا رحيما ويقولون إذا طلبنا منه الإستغفار بعد موته كنا بمنزلة الذين طلبوا الإستغفار من الصحابة ويخالفون بذلك إجماع الصحابة والتابعين لهم بإحسان وسائر المسلمين فإن أحدا منهم لم يطلب من النبى صلى الله عليه وسلم بعد موته أن يشفع له ولا سأله شيئا ولا ذكر ذلك أحد من أئمة المسلمين فى كتبهم.


"ചിലർ ولو أنهم إذ ظلموا .. എന്ന ആയത്തിനെ വ്യാഖ്യാനിച്ച് ഇങ്ങനെ പറയാറണ്ട്: 'നബി(സ) യോട് അവിടുത്തെ മരണ ശേഷം പൊറുക്കലിനെ തേടാൻ ആവശ്യപ്പെടുന്നത് ജീവിത കാലത്ത് സ്വഹാബത്ത്ചോദിച്ച അതെ സ്ഥാനത്ത് തന്നെയാണെന്ന്'. ഈ വാദം മൂലം ഇവര സ്വഹാബത്തിന്റെയും താബിഉകളുടെയും ലോക മുസ്ലിമീങ്ങളുടെയും മുഴുവനും ഇജ്മാഇന് എതിരാണ് ചെയ്യുന്നത്. കാരണം അവരിലാരും അങ്ങനെ മരണ ശേഷം നബിയോട് ശുപാർശ തേടിയിട്ടില്ല. നബിയോട് ഒരു കാര്യവും ചോദിച്ചിട്ടില്ല. അങ്ങനെ ചോദിച്ചതായി മുസ്ലിമീങ്ങളിൽ ഒരു ഇമാമും പറഞ്ഞിട്ടില്ല."

നോക്കൂ ഈ തട്ടിപ്പ്. തന്റെ സ്വന്തം അഭിപ്രായത്തെ ഇജ്മാആയും ഭൂരിഭാഗത്തിന്റെ അഭിപ്രായമായും എഴുത്തൽ ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ കിതാബുകളിൽ സ്ഥിരം സ്വഭാവമാണ്. അങ്ങനെ എഴുതിവെച്ചു എന്നല്ലാതെ ഏതെങ്കിലും ഒരു ഇമാമിന്റെ വാക്ക് അതിനു തെളിവായി അദ്ദേഹം ഉദ്ദരിക്കാറില്ല. സാധിക്കുകയുമില്ല. പിന്നെ കളവ് പറഞ്ഞ് മുസ്ലിം ഉമ്മത്തിനെ വഴിതെറ്റിക്കുകയാണ്. ഇതേ സ്വഭാവം ഇയ്യാളുടെ ഇന്നത്തെ പിൻതല മുറക്കാർക്കുണ്ട്.

ഇനിയും ഇബ്നു തൈമിയ്യയുടെ ഫതാവയുടെ അതെ പേജിൽ തന്നെ പറയുന്നത് കാണൂ.

فهذه الأنواع من خطاب الملائكة والأنبياء والصالحين بعد موتهم عند قبورهم وفى مغيبهم وخطاب تماثيلهم هو من أعظم أنواع الشرك الموجود فى المشركين من غير أهل الكتاب وفى مبتدعة أهل الكتاب والمسلمين الذين أحدثوا من الشرك والعبادات مالم يأذن به الله تعالى قال الله تعالى أم لهم شركاء شرعوا لهم من الدين ما لم يأذن به الله...

"അപ്പോൾ ഇത്തരം മലക്കുകളോടും പ്രവാചകൻമാരോടും സ്വാലിഹീങ്ങളോടും അവരുടെ മരണ ശേഷം അവരുടെ ഖബ്റുകളുടെ അടുത്തും അസാന്നിദ്ദ്യത്തിലും നടത്തുന്ന സംഭാഷണങ്ങളും അവരുടെ ഫോട്ടോകളോടുള്ള സംഭാഷണവും മുശ്രികീങ്ങൽക്കിടയിലുള്ള ശിർക്കുകളിൽ വച്ച് ഏറ്റവും വലിയ ശിര്ക്കുകളുടെ ഇനത്തിൽ പെട്ടതാണ്...."

ഒ! വഫാതായ നബി(സ) യുടെ ഖബ്റിന്നരികിൽ ചെന്ന് തിരു നബിയോട് സംബോധനം ചെയ്താൽ അത് ശിർക്കെന്നു മാത്രമല്ല അമുസ്ലിംകളിലുള്ള കൊടും ശിർക്കിനെക്കാൾ വലുത്!!!

അദ്ദേഹം തുടരുന്നു:

ولأن السفر إلى زيارة قبور الأنبياء والصالحين بدعة لم يفعلها أحد من الصحابة ولا التابعين، ولا أمر بها رسول الله صلى الله عليه وسلم، ولا استحب ذلك أحد من أئمة المسلمين، فمن اعتقد ذلك عبادة وفعلها فهو مخالف للسنة ولإجماع الأئمة» اهـ.

പ്രവാചകൻമാരുടെയും സജ്ജനങ്ങളുടെയും ഖബ്റ് സിയാറത്ത് ചെയ്യാൻ പോകുന്നത് ബിദ്അത്താണെന്നതാണ് കാരണം. സ്വഹാബത്തോ താബിഉകളോ ആരും തന്നെ അത് ചെയ്തിട്ടില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല പ്രവാചകൻ(സ) അങ്ങനെ കല്പ്പിച്ചിട്ടുമില്ല. മുസ്ലിംകളുടെ ഇമാമുകളിൽ ഒരാളും അത് പുണ്യമാണെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടില്ല. അതൊരു പുന്യകർമ്മമാണെന്ന് കരുതി ആരെങ്കിലും ചെയ്താൽ അവൻ സുന്നത്തിനും ഇമാമുകളുടെ ഇജാമാഇനും എതിര് ചൈതവനായി". 

ഇത്തരം ശുദ്ദ കളവ് പറയാൻ ധൈര്യം വന്നതെങ്ങനെയെന്നു ചിന്തിച്ചു പോകുകയാണ്. ഇജാമാഅ പോയിതിര് നബി(സ) യെ സിയാറത്ത് ചെയ്യാൻ പാടില്ലെന്ന് പറഞ്ഞ ഒരു ഇമാമിനെപോലും അദ്ദേഹം ഉദ്ദരിക്കുന്നില്ല.

വീണ്ടും അദ്ദേഹം പറയുന്നു:

بل نفس السفر لزيارة قبر من القبور – قبر نبي أو غيره – منهيٌّ عنه عند جمهور العلماء، حتى انهم لا يجوّزون قصر الصلاة فيه بناء على أنه سفر معصية 

"ഇത്തരം ഖബ്റ് സിയാറത്ത് ഭൂരിഭാഗം പണ്ഡിതന്മാരും വിലക്കിയതാണ്. മാത്രമല്ല അത്തരം യാത്രകളിൽ  (തിരു നബി(സ) യെ സിയാറത്ത് ചെയ്യാൻ പോകുന്ന യാത്രയിലടക്കം) നിസ്കാരം ഖസ്റാക്കൽ പോലും അനുവദനീയമല്ലെന്നാണ് ഇമാമുകൾ പറഞ്ഞത്. കുറ്റകരമായ യാത്രയാനെന്നതാണ് കാരണം".

ഇത് ഇമാമു പറഞ്ഞു എവിടെപ്പറഞ്ഞു അതൊന്നും ചോദിക്കരുത്...!!!

ഇങ്ങനെ തന്റെ കിതാബുകളിൽ നൂറു കണക്കിന് പേജ് (ഞാൻ ആയിരക്കണക്കിന് പേജ് എന്നെഴുതാത്തത് നിങ്ങൾ വിശ്വാസിക്കില്ലെന്നു മനസ്സിലാക്കിയാണ്. സത്യം അതാണ്‌) തിരു നബി(സ) യെ സിയാറത്ത് ചെയ്യുന്നത് വിലക്കാൻ ഇദ്ദേഹം ചെലവഴിച്ചത് കാണാം.

തിരുദൂതർ(സ) യോട് എന്തോ വെറുപ്പുള്ളത്പോലെ!!!

ഇനി, നബി(സ) യെ സിയാറത്ത് ചെയ്യുന്നതിന്റെ മുസ്ലിം വിഷ്വാസമെന്താണെന്ന് പരിശോദിക്കാം. (നബി(സ) യെ സിയാറത്ത് ചെയ്യൽ ഏറ്റവും വലിയ പുണ്യമാണെന്നതിന് ഒരു തെളിവിന്റെയും ആവശ്യമില്ല. വിശ്വാസികളുടെ പാരമ്പര്യമാണതെന്ന് മദീനയിൽ പോയ ഏതൊരാള്ക്കും വ്യക്തമാകുന്ന കാര്യമാണ്. ആരൊക്കെ എതിര്ത്താലും അന്ത്യദിനം വരെ മുസ്ലിംകൾ അത് പാലിച്ചു പോരുകയും ചെയ്യും. അല്ലാഹു നമ്മെയെല്ലാവരെയും അവിടെ എത്തിക്കട്ടെ)

1) വിശുദ്ദ ഖുർആനിലെ സൂറത്ത് നിസാഇലെ 64-മത്തെ ആയത്ത്:
  

وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُوا أَنفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُ‌وا اللَّـهَ وَاسْتَغْفَرَ‌ لَهُمُ الرَّ‌سُولُ لَوَجَدُوا اللَّـهَ تَوَّابًا رَّ‌حِيمًا.(النساء: ٦٤)
"അവര്‍ അവരോട് തന്നെ അക്രമം പ്രവര്‍ത്തിച്ചപ്പോള്‍ നിന്‍റെ അടുക്കല്‍ അവര്‍ വരികയും, എന്നിട്ടവര്‍ അല്ലാഹുവോട് പാപമോചനം തേടുകയും, അവര്‍ക്കുവേണ്ടി റസൂലും പാപമോചനം തേടുകയും ചെയ്തിരുന്നുവെങ്കില്‍ അല്ലാഹുവെ ഏറെ പശ്ചാത്താപം സ്വീകരിക്കുന്നവനും കാരുണ്യമുള്ളവനുമായി അവര്‍ കണ്ടെത്തുമായിരുന്നു". 

ഇബ്നു തൈമിയ്യക്ക്‌ മുമ്പ് ഒരു മുസ്ലിമും ഈ ആയത്ത് ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന കാലത്തേക്ക് മാത്രമുള്ളതാണെന്ന് പറഞ്ഞതായി രേഖയില്ല. നമുക്ക് നോക്കാം ആദ്യമായി പ്രസിദ്ദ സ്വാഹാബിയും  ഖുറാൻ പണ്ഡിതനുമായ അബ്ദുല്ലാഹിബ്നു മസ്ഊദ്(റ) ഈ ആയത്തിനെ ക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞത് കാണൂ...

إن في سورة النساء لخمس آيات ما يسرني أن لي بها الدنيا وما فيها.... وقوله تعلى ولو أنهم إذ ظلموا..." رواه الهيثمي في مجمع الزوائد وقال رواه الطبراني ورجال الصيح.

"നിശ്ചയം സൂറതുന്നിസാഇലെ അഞ്ച് ആയത്തുകൾ, അവയ്ക്ക് പകരം ഭൌതികലോകവും അതിലുള്ള സർവസ്വം കിട്ടുമെന്ന് കണ്ടാൽ പോലും ഞാൻ സന്തോഷിക്കുകയില്ല. (അത്രേക്കും മഹത്തരമാണ് ആ ആയത്തുകൾ) അതിൽ പെട്ട ഒരായത്താണ് ولو أنهم... എന്ന് തുടങ്ങുന്ന ആയത്ത്"

ഈ ആയത്തുകൊണ്ട് സിയാറത്തിനു തെളിവ് പിടിച്ച മഹാന്മാരിൽ ചിലരെ കാണൂ: വിഖ്യാത മുഫസ്സിറുകളായ, ഇമാം ഖുർത്വുബി, ഇമാം ഇബ്നു കസീർ, ഇമാം നസഫി, ഇമാം സആലബി റഹിമഹുല്ലാ തുടങ്ങിയവര.

ഫുഖഹാക്കളിൽ ഈ ആയത്തിനെ തെളിവാക്കിയവരാണ് ഹനഫി മാധബിലെ പ്രസിദ്ദരായ ഇബ്നുൽ ഹുമാം(റ) തന്റെ ശറഹുൽ ഫത്ഹുൽ ഖദീറിന്റെ 3-ആം വാള്യം 179-181 ശർനുബാലി തന്റെ നൂറുൽ ഈളാഹിന്റെ 1/155 ൽ.

മാലിക് മദ്ഹബിലെ ഇമാമുകളായ ഖാസി ഇയാസ്(റ) തന്റെ ശിഫായിൽ, ശുഹാബുൽ ഖുറാഫി തന്റെ ദഖീറയുടെ 3/375 ൽ, ഇമാം സർഖാനിയും ഖസ്തല്ലാനിയും മവാഹിബുല്ലദുന്നിയയിൽ.

ശാഫിഈ മദ്ഹബിലെ ഇമാമുകളായ ഇമാം ബൈഹഖി(റ) തന്റെ ശഅബുൽ ഈമാനിൽ 3/495 ഇമാം നവവി(റ) തന്റെ മജ്മൂഇൽ, ഇമാം സുബ്കി(റ) തന്റെ ശിഫാഉസ്സഖാമിൽ, ഇമാം സുയൂത്വി(റ) തന്റെ ദുറ് റുൽ മൻസൂറിൽ 1/570, ഇബ്നു ഹജ്റുൽ ഹൈതമി(റ) തന്റെ ജൗഹറുൽ മുനള്വമിൽ.    

ഹമ്പലി മദ്ഹബിലെ ഇമാമുകളായ ഇബ്നു അഖീൽ(റ) തന്റെ തദ്കിറയിൽ, അബ്ദുൽ ഖാദിർ അൽ ജീലാനി قدس الله سره العزيز തന്റെ ഗുൻയത്തിൽ, ഇബ്നുൽ ഖുദാമ(റ) തന്റെ മുഗ്നിയുടെ 3/297 ൽ ഇബ്നുൽ ജൗസി(റ) തന്റെ മുൻതളമിൽ 9/93 ഇബ്നു മുഫ് ലിഹ്(റ) തന്റെ മുബ്ദ ഇൽ 3/259.

പ്രസിദ്ദ ചരിത്രകാരന്മാരിൽപെട്ട ഇബ്നുൽ അസീർ(റ) തന്റെ അൽ കാമിലിന്റെ 8/506 ൽ ഇബ്നു ഖല്ലികാൻ(റ) തന്റെ വഫ് യാത്തുൽ അഅയാനിന്റെ 5/136 ൽ, ഇബ്നു കസീർ തന്റെ അൽ ബിദായ വന്നിഹായ 12/150 ൽ

ഇങ്ങനെ മുസ്ലിംകൾ മുഴുവനും ആദരിക്കുന്ന ഇമാമുകൾ അവരുടെ കിതാബുകളിൽ ഈ ആയതുദ്ദരിച്ചുകൊണ്ട് സിയാറത്ത് വലിയ പുണ്യമാണെന്ന് പറയുന്നു. ഇബ്നു തൈമിയ്യയുടെ പുസ്തകങ്ങളില പറയുന്നു പാടില്ലെന്നതിനു ഇജ്മാഉണ്ടെന്ന്. എവിടെയാണ് ആ ഇജ്മാഅ? ആരാണ് അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്? ഉത്തരമില്ലാത്ത ചോദ്യങ്ങളാണിതൊക്കെ. സ്വന്തം അഭിപ്രായത്തെ ഇജ്മാആയി ചിത്രീകരിച്ച് ലോക മുസ്ലിംകളെ പറ്റിക്കുന്നു.

2) ഇമാം ദാരിമി(റ) കഅബുൽ അഹ്ബാർ(റ) ൽ നിന്ന് നിവേദനം ചെയ്യുന്നു:     

ما من يوم يطلع إلا نزل سبعون ألفا من الملائكة حتى يحفوا بقبر رسول الله - صلى الله عليه وسلم - يضربون بأجنحتهم ، ويصلون على رسول الله - صلى الله عليه وسلم - حتى إذا أمسوا عرجوا وهبط مثلهم فصنعوا مثل ذلك ، حتى إذا انشقت عنه الأرض خرج في سبعين ألفا من الملائكة يزفونه .

"ദിവസവും രാവിലെ എഴുപതിനായിരം മലക്കുകൾ ഇറങ്ങിവരുകയും അവർ തിരു നബി(സ) യുടെ ഖബ്റിനെ പൊതിയുകയും അവിടുത്തേക്ക്‌ സ്വലാത്ത് ചൊല്ലുകയും ചെയ്യും. വൈകുന്നേരമായാൽ അവർ തിരിച്ചുപോകുകയും വേറെ ഒരു വിഭാഗം ഇറങ്ങി വരുകയും ചെയ്യും അതുപോലെ  ചെയ്യുകയും ചെയ്യും. അങ്ങനെ അന്ത്യദിനത്തിൽ തിരു നബി(സ) എഴുപതിനായിരം മലക്കുകളുടെ അകമ്പടിയോടെയായിരിക്കും പുറത്തുവരിക".

എന്താണ് ഇത്രെയും എണ്ണം മലക്കുകൾ ഖബ്റി ലുള്ള തിരു നബിയെ സിയാറത്ത് ചെയ്യാൻ കാരണം!! ആ സ്ഥലത്തിന്റെ മഹത്വമൊന്നു ആലോചിച്ചുനോക്കൂ, അവിടേക്ക് സിയാറത്തിനു പോകാൻ പാടില്ലെന്ന് പറയാൻ എങ്ങനെ ധൈര്യം വന്നു!!

3) ഇബ്നു അബ്ദിൽ ബറ് റ് തന്റെ തംഹീദിന്റെ 12-ആം വാള്യം 229-മത്തെ പേജിൽ പറയുന്നു:
  
لما توفي رسول الله صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ، بقي فضل قبره ومسجده ، والمدينة لا ينكر فضلها.

"നബി(സ)യുടെ  വഫാത്തോട് കൂടി അവിടുത്തെ ഖബ്റിന്റെയും പള്ളിയുടെയും മഹത്വം അവശേഷിച്ചു. മദീനയുടെ മഹത്വത്തെ നിഷേധിക്കപ്പെടാവുന്നതല്ല.

4) മഹാനായ ഇമാം ബുഖാരി(റ) തന്റെ താരീഖിൽ കബീറിൽ പറയുന്നു: 

صنفت التاريخ في المدينة عند قبر النبي صلى الله عليه وسلم، وكنت أكتبه في الليالي المقمرة

"ഈ ചരിത്ര ഗ്രന്ഥം ഞാൻ രചിച്ചത് മദീനയിൽ തിരു നബി(സ) യുടെ ഖബ്റിന്റെ ചാരത്തുവെച്ചാണ്. നിലാവുള്ള രാത്രികളിലായിരുന്നു ഞാനത് രചിച്ചത്.

ലോകപ്രസിദ്ദനായ ഇത്രെയും വലിയ ഒരു ഇമാമു തന്റെ കിതാബ് രചിക്കാൻ പോലും മദീനയെ തെരെഞ്ഞെടുത്തുവെങ്കിൽ അത് ആ സ്ഥലത്തിന്റെ മഹത്വം തന്നെയാണ്. ഇവരൊന്നും കൂടാത്ത ഒരു ഇജ്മാഓ?

5) ഇമാം ഹകീമുത്തിർമുദി തന്റെ നവാദിറുൽ ഉസൂലിന്റെ 2/67 ൽ പറയുന്നു:    

الأصل الثاني عثر والمائة: في أن زيارة قبر النبي صلى الله عليه وسلم هجرة المضطرين.

"112-മത്തെ അസ് ല്: തിരു നബി(സ) യുടെ ഖബ്റ് സിയാറത്ത് വിശമമനുഭവിക്കുന്നവരുടെ ഹിജ്റയാണ് എന്നതാണ്".

6) ഹിൽയത്തുൽ ഔലിയാഇൽ അബൂ നുഐമുൽ ഇസ്ബഹാനി പറയുന്നു:
لما حج أويس دخل المدينة ، فلما وقف على باب المسجد قيل له : هذا قبر النبي صلى الله عليه وسلم . قال : فغشي عليه ، فلما أفاق قال : " أخرجوني فليس بلادي بلدا محمد صلى الله عليه وسلم فيه مدفون .

"അബൂ സുലൈമാനുദ്ദാറാനി(റ) പറയുന്നു: ഉവൈസുൽ ഖാര്നി(റ) (ഇവര താബിഉകളിൽ ഒന്നാംകിടക്കാരനാണ് ഉമര്(റ) വിനെപ്പോലെയുള്ള വലിയ വലിയ സ്വഹാബാക്കളെ കണ്ടവരാണ്) ഹജ്ജിനു വന്നപ്പോൾ മദീനയിൽ ചെന്നു, പള്ളിയുടെ വാതിൽക്കൽ ചെന്നു നിന്നപ്പോൾ ഇതാണ് തിരു നബി(സ)യുടെ ബബ്റെന്നു അറിയിച്ചുകൊടുത്തു. ഉടനെ മഹാനവര്കൾക്ക്‌ ബോധക്ഷയമായി. ബോധം തെളിഞ്ഞപ്പോൾ അവിടുന്ന് ഇങ്ങനെ വിലപിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു" നബി(സ) മറപെട്ടുകിടക്കുന്ന ഒരു നാട്ടിൽ എനിക്ക് താമസിക്കാൻ കഴിയില്ല എന്നെ ഇവിടുന്നു പുറത്തുകൊണ്ടു പോകൂ".

7) ഫത്ഹുൽ ബാരിയിൽ ഇമാം ഇബ്നു ഹജറുൽ അസ്ഖലാനി(റ) പറയുന്നു 4/93:
    
الإيمان انتشر في المدينة ، وكل مؤمن له من نفسه سائق إلى المدينة لمحبته في النبي - صلى الله عليه وسلم - ، فيشمل ذلك جميع الأزمنة ؛ لأنه في زمن النبي - صلى الله عليه وسلم - للتعلم منه ، وفي زمن الصحابة والتابعين وتابعيهم للاقتداء بهديهم ، ومن بعد ذلك لزيارة قبره - صلى الله عليه وسلم - والصلاة في مسجده والتبرك بمشاهدة آثاره وآثار أصحابه . 

"ഈമാൻ മദീനയിൽ നിന്നാണ് വ്യാപിച്ചത്. ഓരോ വിശ്വാസിയും മദീനയിലെത്താൻ ആശിക്കുന്നു. നബി(സ) യോടുള്ള സ്നേഹമാണ് അതിനു കാരണം. ഇത് എല്ലാ കാലത്തേക്കും ബാധകമാണ്. നബി(സ) ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന കാലത്ത് അവിടുത്തെ സന്നിധിയിൽ നിന്ന് ദീൻ പഠിക്കാനും സ്വഹാബത്തിന്റെയും തബിഉകളുടെയും കാലത്ത് അവരുടെ പാത അറിഞ്ഞു പിന്തുടരാനും അവർക്ക് ശേഷം അവിടുത്തെ ഖബ്റ് സിയാറത്ത് ചെയ്യാനും അവിടുത്തെ പള്ളിയിൽ നിസ്കരിക്കാനും അവിടുത്തെയും സ്വഹാബത്തിന്റെയും തിരുശേഷിപ്പുകളെക്കൊണ്ട് ബറക്കത്തെടുക്കാനുമാണ് അവരങ്ങോട്ടു പോകുന്നത്.

ഇങ്ങനെ മുന് കഴിഞ്ഞു പോയ മഹാന്മാരുടെ എല്ലാ കിതാബുകളിലും കാണാം. (ഇതിൽ ഇമാം നവവി, ഇമാം ബൈഹഖി, മുഹ്യദ്ദീൻ ശൈഖ് റഹിമഉല്ലാഹ്  തുടങ്ങിയവരൊക്കെ ഇബ്നുതൈമിയ്യയുടെ ആഗമനത്തിനു മുമ്പ് ജീവിച്ചു വഫാതായവരാണെന്നത് പ്രത്യേകം ശ്രദ്ദേയമാണ്) നബി(സ) യെ സിയാറത്ത് ചെയ്യുന്നതിന്റെ പുണ്യവും പ്രാധാന്യവും.

പക്ഷെ ഇബ്നു തൈമിയ്യ പറയുന്നു പാടില്ലെന്നതിനു ഇജ്മാഉണ്ടെന്ന്.

ഇബ്നു തൈമിയ്യയ്ക്ക് മുമ്പ് ജീവിച്ച മണ്മറഞ്ഞുപോയ ഒരു പണ്ഡിതനും നബി(സ)യെ സിയാറത്ത് ചെയ്യാൻ പോകുന്നത് പാപമാണെന്നു പറഞ്ഞിട്ടില്ല. എന്നിട്ടല്ലേ ഇജ്മാഅ.

ഖബ്റ് സിയാറത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള യാത്ര തെറ്റാണെന്ന് സമർത്ഥിക്കാൻ നൂതനാഷയക്കാർ സാധാരണ ഒതാറുള്ള ഒരു സ്വഹീഹായ ഹദീസാണ്:  


عن أبي هريرةرضي الله عنه عن النبي صلى الله عليه وسلم قال: "لا تشد الرحال إلا إلى ثلاثة مساجد: المسجد الحرام، ومسجد الرسول صلى الله عليه وسلم، ومسجد الأقصى."


"മസ്ജിദുൽ ഹറാം മസ്ജിദുന്നബവി, മസ്ജിദുൽ അഖ്‌സാ എന്നീ മൂന്നുപള്ളികളിലേക്കല്ലാതെ നിങ്ങൾ യാത്ര പോവരുത്" എന്നാ ഹദീസ്.

ഈ ഹദീസിന്റെ ബാഹ്യാർത്ഥം മാത്രമെടുക്കുമ്പോൾ മറ്റെല്ലാ യാത്രയും തെറ്റാണെന്ന് പറയേണ്ടി വരും. അങ്ങനെ ആരും പറയാറില്ലല്ലോ. എങ്കിൽ ആ ഹദീസിന്റെ അർത്ഥം എന്താണ്? ഇതേ ഹദീസ് ഇമാം അഹ്മദ്(റ) നിവേദനം ചെയ്ത മറ്റൊരു രൂപം കാണുക.

((لا تشد الرحال إلى مسجد ليصلى فيه إلا إلى ثلاثة مساجد)) (11) ، فدل على أن نهي شد الرحال يقتصر على المساجد فقط ولا تعلق له بمسألة زيارة القبور، فجره إلى المقابر (فيض الباري شرح صحيح البخاري للكشميري ٥٨٨/٢)


"നിസ്കാരാവഷ്യാർത്ഥം ഈ മൂന്നു പള്ളികളിലെക്കല്ലാതെ യാത്ര പുറപ്പെടേണ്ടതില്ല." അപ്പോൾ പ്രസ്തുത ഹദീസിന്റെ അർത്ഥം നിസ്കാരത്തിൽ കൂടുതൽ പ്രതിഫലമുണ്ടെന്നു പ്രഖ്യാപിക്കപ്പെട്ട ആ മൂന്നു പള്ളികളിലെക്കല്ലാതെ നിസ്കാരത്തിനുള്ള അധിക പ്രതിഫലം നേടാൻ യാത്ര പോകേണ്ടാതില്ലെന്നു വ്യക്തമാവുന്നു
ഇബ്നു തൈമിയ്യയുടെ മറ്റൊരു വചനം കാണൂ:

لا يعرف أحد من العلماء فضل تراب القبر على الكعبة إلا القاضي عياض، ولم يسبقه أحد إليه، ولا وافقه أحد عليه. (فتاوى ابن تيمية جزء: ٢٧ صفحة ٣٨)

"നബി(സ) യുടെ പുണ്യ ശരീരം തട്ടിയ മണ്ണ് വിശുദ്ദ കഅബയെക്കാളും പുണ്യമാണെന്ന് ഖാളി ഇയാള് പറഞ്ഞതല്ലാതെ ലോകത്തൊരാളും ഇതിനു മുമ്പ് പറഞ്ഞിട്ടില്ല"

ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ മറ്റൊരു ഇജ്മാഅ കാണൂ:
ومن قال : إن النبي صلى الله عليه وسلم كان نبيا قبل أن يوحى إليه فهو كافر باتفاق المسلمين. (مجموع فتاوى ابن تيمية: ٢٨٣/٨)

"തിരു നബി(സ) യ്ക്ക് വഹ് യ് ലഭിക്കുന്നതിനും മുമ്പ് അവിടുന്ന് നബിയാണെന്ന് ആരെങ്കിലും പറഞ്ഞുപോയാൽ അവൻ കാഫിറാണെന്ന് മുസ്ലിംകൾ ഏകോപിച്ചിരിക്കുന്നു"

തിരു നബി(സ) യിൽ നിന്ന് റിപ്പോർട്ട്‌ ചെയ്ത സ്വഹീഹായ ഹദീസിൽ കാണാം:

 
عَنْ مَيْسَرَةَ الْفَجْرِ قَالَ: قُلْتُ يَا رَسُولَ الله متى كنت نبيا؟ قال: " وآدم بين الروح والجسد ". هذا حديث صحيح الإسناد ولم يخرجاه. (رواه الحاكم رقم ٤٢٥٨)


"മൈസറത്തുൽ ഫജ്ർ(റ) നബി(സ) യോട് ചോദിക്കുന്നു: "എപ്പോഴാണ് അങ്ങ് പ്രവാചകനായത്"? "ആദം നബി(അ) ന് റൂഹ് ഊതുന്നതിനു മുമ്പ്" എന്ന് മറുവടി പറഞ്ഞു. ഈ ഹദീസ് സ്വഹീഹായ പരമ്പരയിലൂടെ റിപ്പോർട്ട്‌ ചെയ്തതാണെന്ന് ഹാകിം(റ) പറയുന്നു.

ഈ ഹദീസ് അനുസരിച്ച് ആരെങ്കിലും അങ്ങനെ പറഞ്ഞുപോയാൽ അവൻ കാഫിറായിപ്പോയെന്നോ? ഇജ്മാഉണ്ടെന്നോ?

ഇനിയും ഇജ്മാഅ കാണുക:
    
وأما التمسح بالقبر - أي قبر كان - وتقبيله وتمريغ الخد عليه فمنهي عنه باتفاق المسلمين ولو كان ذلك من قبور الأنبياء ولم يفعل هذا أحد من سلف الأمة وأئمتها بل هذا من الشرك. (مجموع فتاوى ابن تيمية: ٥٤/١)

എന്നാൽ ഖബ്റിന്നു മീതെ തടവലും അത് ആരുടെ ഖബ്റാണെങ്കിലും ശരി. അതിനെ മുത്തലും അതിൽ കവിള വെക്കലുമൊക്കെ പാടില്ലാത്തതാണെന്നു മുസ്ലിമീങ്ങളൊന്നടങ്കം ഏകോപിച്ചിരിക്കുന്നു. അത് അമ്പിയാക്കളുടെ ഖബ്റുകളാണെങ്കിലും ശരി. പൂർവ്വീകരിൽ ഒരാളും അത് ചെയ്തിട്ടില്ല. എന്നല്ല അത് ശിര്ക്കുമാണ്"

സത്യത്തിൽ സ്വഹാബികൾ തൊട്ട് പല മഹാന്മാരും ഇത് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഇമാം അഹ്മദ്(റ) റിപ്പോർട്ട്‌ ചെയ്ത ഒരു സംഭവം കാണൂ: 

عن داود بن أبي صالح ، قال : أقبل مروان يوماً فوجد رجلاً واضعاً وجهه على القبر فقال: أتدري ما تصنع ؟ قال : نعم ، فأقبل عليه فإذا هو أبو أيوب الأنصاري (ر) ، فقال : جئت رسول الله (ص) ولم آت الحجر....(رواه الإمام أحمد في مسنده رقم ٢٣٦٣٣ والحاكم في المستدرك ٨٥٧١ وصححه).

"ദാവൂദുബ്നു അബീ സ്വാലിഹ്(റ) പറയുന്നു: ഒരു ദിവസം രാജാവായ മർവാൻ പള്ളിയിലേക്ക് വന്നപ്പോൾ ഒരാള് നബി(സ) യുടെ ഖബ്റിന്നു മുകളിൽ മുഖം വെച്ചു നിൽക്കുന്നത് കണ്ടു. എന്താണ് താങ്കളീ ചെയ്യുന്നത്? ഈ ചോദ്യം കേട്ടപ്പ്ൽ അദ്ദേഹം അടുത്തേക്ക്‌ വന്ന. അപ്പോൾ നോക്കുമ്പോൾ മഹാനായ അബൂ അയ്യൂബുൽ അൻസ്വാരി(റ) ആണ്. മഹാനവര്കൾ മറുവടി പറഞ്ഞു: "അതെ ariyaam ഞാൻ തിരു നബി(സ) യുടെ അടിത്തെക്കാന് വന്നത്. ഏതെങ്കിലും കല്ലിന്റെടുത്തെക്കല്ല" ഇത് സ്വഹീഹാണെന്ന് ഹാകിം(റ) പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.

ഇത്രെയും വലിയ ഒരു സ്വഹാബി ശിർക്ക് ചെയ്യുന്നു എന്ന് പറയാൻ എങ്ങനെ ധൈര്യം വരും!!? അത് റിപ്പോർട്ട്‌ ചെയ്ത ഇമാം അഹ്മദുബ്നു അമ്പലി(റ) നോ, ഇത് സ്വഹീഹാണെന്ന് വിധി എഴുതിയ ഹാകിമി(റ) നോ കണ്ടെത്താൻകഴിയാത്ത ഒരു ശിര്ക്കോ!!? അവരാരും ഇല്ലാത്ത ഒരു ഇജ്മാഓ!!? മുസ്ലിംകൾക്ക് അത് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയില്ല.

മറ്റൊരു സംഭവം കാണൂ: 

നബി(സ) യുടെ മുഅദ്ദിനായിരുന്ന ബിലാൽ(റ) നബി(സ) യുടെ ഖബ്ർ സന്ദർശിക്കാൻ വേണ്ടിമാത്രം ശാമിൽ നിന്ന് മദീനയിലേക്ക് വാഹനപ്പുറത്ത് യാത്ര ചെയ്ത വന്നിട്ടുണ്ട്. പ്രസ്തുത സംഭവം ഹാഫിള് ഇബ്നു അസാകിർ(റ) നല്ല പരമ്പരയോടെ താരീഖ് ദിമിശ്ഖിൽ നിവേദനം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഹാഫിള് അബൂമുഹമ്മദ്‌ അബ്ദുൽ ഗനിയ്യ് നാബുൽസി(റ) 'അൽകമാൽ' എന്നാ ഗ്രന്ഥത്തിൽ ബിലാൽ(റ)ന്റെ ചരിത്രം പറയുന്നിടത്ത് ഇത് രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്.
   ഹാഫിള് അബുൽഹജ്ജാജുൽ മുസ്ലിം(റ)വും ആ സംഭവം രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്:

عَنْ أَبِيهِ سُلَيْمَانَ بْنِ بِلَالٍ ، عَنْ أُمِّ الدَّرْدَاءِ ، عَنْ أَبِي الدَّرْدَاءِ ، قَالَ : " لَمَّا دَخَلَ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ ، سَأَلَ بِلَالًا أَنْ يَقْدِمَ الشَّامَ فَفَعَلَ ذَلِكَ . قَالَ : وَأَخِي أَبُو رُوَيْحَةَ ، الَّذِي آخَى بَيْنَهُ وَبَيْنَهُ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ، فَنَزَلَ دَارِيَّا فِي خَوْلَانَ ، فَأَقْبَلَ هُوَ وَأَخُوهُ إِلَى قَوْمٍ مِنْ خَوْلَانَ ، فَقَالَا لَهُمْ : قَدْ جِئْنَاكُمْ خَاطِبَيْنِ ، وَقَدْ كُنَّا كَافِرَيْنِ فَهَدَانَا اللَّهُ ، وَمَمْلُوكَيْنِ فَأَعْتَقَنَا اللَّهُ ، وَفَقِيرَيْنِ فَأَغْنَانَا اللَّهُ ، فَإِنْ تُزَوِّجُونَا فَالْحَمْدُ لِلَّهِ ، وَإِنْ تَرُدُّونَا فَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ ، فَزَوَّجُوهُمَا /
അബുദ്ദുർദാഅ (റ) വില നിന്ന് ഇബ്നു അസാകിർ (റ) നിവേദനം ചെയ്യുന്നു. ബൈത്തുൽമുഖദ്ദസ് കീഴടക്കി ഉമർ(റ) ജാബിയ എന്നാ സ്ഥലത്തെത്തിയപ്പോൾ ശാമിൽ സ്ഥിരതാമസമാക്കാൻ ബിലാൽ(റ) അനുമതി തേടുകയും ഉമർ(റ) അനുമതി നൽകുകയും ചെയ്തു. അങ്ങനെ അദ്ദേഹവും അബൂറുവയ്ഹത്തും ഖുലാനിലെ 'ദാരിയാ' എന്നാ സ്ഥലത്തിറങ്ങി. അവർ രണ്ടാളും ഖുലാനിലെ ജനങ്ങളോട് ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞു. "ഞങ്ങൾ സത്യനിഷേധികളായിരുന്നു. അങ്ങനെ അല്ലാഹു ഞങ്ങളെ സന്മാർഗത്തിലാക്കി. ഞങ്ങൾ അടിമകളായിരുന്നു. അങ്ങനെ അല്ലാഹു ഞങ്ങളെ സ്വതന്ത്രരാക്കി. ഞങ്ങൾ ദാരിദ്രരായിരുന്നു. അങ്ങനെ അല്ലാഹു ഞങ്ങളെ ഐശ്വര്യാന്മാരാക്കി.ഞങ്ങൾ വിവാഹാലോചന നടത്താനാണ് നിങ്ങളിലേക്ക് വന്നിരിക്കുന്നത്. നിങ്ങൾ ഞങ്ങൾക്ക് വവാഹം കഴിച്ചു തന്നാൽ അൽഹംദുലില്ലാഹ്. നിങ്ങൾ ഞങ്ങളെ തിരിച്ചയക്കുകയാണെങ്കിൽ എല്ലാകഴിവുകളും അല്ലാഹുവിനു മാത്രമാകുന്നു". തുടർന്ന് ആ നാട്ടുകാർ  അവർ ഇവര്ക്കും കല്ല്യാണം കഴിച്ചു കൊടുത്ത്. പിന്നീട് ബിലാൽ(റ) നബി(സ) ഇപ്രകാരം പറയുന്നതായി സ്വപ്നം കണ്ടു. 
مَا هَذِهِ الْجَفْوَةُ يَا بِلَالُ ، أَمَا آنَ لَكَ أَنْ تَزُورَنِي يَا بِلَالُ ؟
ഓ ബിലാൽ! എന്തിനാണ് ഈ പിണക്കം? എന്നെ സന്ദർശിക്കാൻ താങ്കൾക്കു സമയമായില്ലേ?.
فَانْتَبَهَ حَزِينًا وَجِلًا خَائِفًا ، فَرَكِبَ رَاحِلَتَهُ وَقَصَدَ الْمَدِينَةَ ، فَأَتَى قَبْرَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ، فَجَعَلَ يَبْكِي عِنْدَهُ ، وَجَعَلَ يُمَرِّغُ وَجْهَهُ عَلَيْهِ ، وَأَقْبَلَ الْحَسَنُ وَالْحُسَيْنُ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمَا ، فَجَعَلَ يَضُمُّهُمَا وَيُقَبِّلُهُمَا ، فَقَالَا لَهُ : يَا بِلَالُ ، نَشْتَهِي نَسْمَعُ أَذَانَكَ الَّذِي كُنْتَ تُؤَذِّنُهُ لِرَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي السَّحَرِ . فَفَعَلَ ، فَعَلَا سَطْحَ الْمَسْجِدِ ، فَوَقَفَ مَوْقِفَهُ الَّذِي كَانَ يَقِفُ فِيهِ ، فَلَمَّا أَنْ قَالَ : اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ ، ارْتَجَّتِ الْمَدِينَةُ ، فَلَمَّا أَنْ قَالَ : أَشْهَدُ أَنَّ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ ، زَادَ تَعَاجِيجُهَا ، فَلَمَّا أَنُ قَالَ : أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ ، خَرَجَ الْعَوَاتِقُ مِنْ خُدُورِهِنَّ فَقَالُوا : أَبُعِثَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ؟ فَمَا رُئِيَ يَوْمٌ أَكْثَرَ بَاكِيًا وَلَا بَاكِيَةً بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مِنْ ذَلِكَ الْيَوْمِ 


അങ്ങനെ ദുഖിതനും ഭയവിഹ്വലനുമായി ഉറക്കിൽ നിന്നുണർന്ന ബിലാൽ(റ) വാഹനപ്പുറത്തുകയറി  അതിവേഗത്തിൽ മദീനയെ ലക്ഷ്യം വെച്ച് യാത്രതിരിച്ചു. നേരെ നബി(സ)യുടെ ഖബ്റിങ്കൽ വന്നു കരഞ്ഞു കൊണ്ട് മുഖം ഖബ്റിനു മുകളില വെച്ചു തടവി. അപ്പോൾ അദ്ദേഹത്തിൻറെ മുമ്പിൽവന്ന ഹസൻ-ഹുസൈൻ (റ)യെ വാരിപ്പുണർന്നു ചുംബിച്ചു. തുടർന്ന് അവർ ബിലാൽ(റ)വിനോട് പറഞ്ഞു. താങ്കളുടെ ബാങ്ക് വിളി കേൾക്കാൻ ഞങ്ങൾക്ക് അതിയായ ആഗ്രഹമുണ്ട്. അപ്പോൾ ബിലാൽ(റ) പള്ളിയുടെ മുകളിൽ കേറി മുമ്പ് നിന്നിരുന്ന സ്ഥലത്ത്നിന്ന് ബാങ്ക് വിളിച്ചു. അങ്ങനെ അദ്ദേഹം അല്ലാഹു അക്ബർ അല്ലാഹു അക്ബർ എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ മദീന കിടിലം കൊണ്ട്. അശ്ഹദു അൻലാഇലാഹ ഇല്ലല്ലാഹു എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ അത് വർദ്ദിച്ചു. അശ്ഹദുഅന്നമുഹമ്മദൻ റസൂലുല്ലാഹ് എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ 'നബി(സ)യെ യാത്രയാക്കപ്പെട്ടുവോ?' എന്ന് പറഞ്ഞ് വീട്ടില് മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന തരുണികൾ വരെ പുറത്തിറങ്ങി. അന്നത്തെക്കാൾ കൂടുതൽ കരയുന്ന സ്ത്രീകളെയും പുരുഷന്മാരെയും നബി(സ) യുടെ വഫാത്തിനുശേഷം മദീനയിൽ കാണപ്പെട്ടിട്ടില്ല. 


ഈ സംഭവം ഉദ്ദരിച്ച ശേഷം ഇമാം സുബ്കി (റ) എഴുതുന്നു: 
وليس اعتمادنا في الاستدلال بهذا الحديث على رؤيا المنام فقط ، بل على فعل بلال ، وهو صحابي ، لا سيما في خلافة عمر رضي الله عنه ، والصحابة متوافرون ، ولا يخفى عنهم هذه القصة، ومنام بلال ورؤياه للنبي صلى الله عليه وآله وسلم الذي لا يتمثل به الشيطان، وليس فيه ما يخالف ما ثبت في اليقظة ، فيتأكد به فعل الصحابي. (شفاء السقام: ٤٦)
ഈ ഹദീസ് പ്രമാണമായി സ്വീകരിക്കുന്നതിൽ സ്വപ്നം മാത്രമല്ല നമ്മുടെ അവലംബം. പ്രത്യുത പ്രമുഖ സ്വഹാബി വര്യൻ ബിലാൽ(റ) വിന്റെ പ്രവർത്തനമാണ്. സ്വഹാബത്ത് നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ഉമർ(റ) വിന്റെ ഭരണകാലത്താണ് ഇത് സംഭവിച്ചത്. ഈ സംഭവം അവർ അറിയാതിരിക്കില്ല. നബി(സ)യുടെ രൂപത്തിൽ രൂപന്തരപ്പെടാൻ പിശാചിന് സാധിക്കില്ലല്ലോ. എന്നിരിക്കെ ബിലാൽ(റ) നബി(സ)യെ സ്വനത്തിൽ ദർശിച്ചതിൽ ഉണർച്ചയിൽ സ്ഥിരപ്പെട്ടതിന്നെതിരായി യാതൊന്നുമില്ലാത്തദിനാൽ പ്രസ്തുത സ്വപ്നം സ്വഹാബിയുടെ പ്രവർത്തനത്തെ ശക്തിപ്പെടുത്തുന്നു. (ശിഫാഉസ്സഖാം. 48)

  പുത്തൻ പ്രസ്ഥാനക്കാർ അവരുടെ നേതാവായി പരിചയപ്പെടുത്തുന്ന ശൌകാനി തന്നെ പറയട്ടെ; 
قد رويت زيارته صلى الله عليه وسلم عن جماعة من الصحابة منهم بلال عند ابن عساكر بسند جيد ،وابن عمر عند مالك في الموطإ ، وأبو أيوب عندأحمد ، وأنس ذكره عياض في الشفاء ، وعمر عندالبزار ، وعلي عليه السلام عند الدارقطني وغير هؤلاء ، ولكنه لم ينقل عن أحد منهم أنه شد الرحل لذلك إلا عن بلال لأنه روي عنه أنه رأى النبي صلى الله عليه وسلم وهو بداريا يقول له : ما هذه الجفوة يا بلال أما آن لك أن تزورني ؟  روى ذلك ابن عساكر(نيل الأوطار: ١٨٠/٥) 


ഒരു കൂട്ടം സ്വഹാബിമാർ നബി(സ)യെ സന്ദർശിച്ചതായി റിപ്പോർട്ട്‌ ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. ബിലാൽ(റ)ന്റെ സിയാറത്ത് നല്ല പരമ്പരയിൽ കൂടി ഇബ്നു അസാകിർ(റ) നിവേദനം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഇബ്നു ഉമർ(റ)യുടെ സിയാറത്ത് ഇമാം മാലിക്(റ) മുവത്വയിലും അബൂഅയ്യൂബുൽ അൻസ്വാരി(റ)യുടെ സിയാറത്ത് ഇമാം അഹ്മദും(റ) അനസ്(റ) സിയാറത്ത് ഖാസീ0ഇയാസ്(റ) 'ശിഫാ' യിലും ഉമർ(റ) രിവായത്ത് ബസ്സാറും(റ) അലി(റ)യുടെ സിയാറത്ത് ദാറഖുത്വനി(റ)യും നിവേദനം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഇവരല്ലത്തവരും നബി(സ)യെ സന്ദർശിച്ചതായി നിവേദനം ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. എന്നാൽ സിയാരത്തിനു വേണ്ടി പ്രത്യേകം യാത്ര ചെയ്തതായി ബിലാൽ(റ) വിനെ തൊട്ട് മാത്രമേ ഉദ്ദരിക്കപ്പെടുന്നുള്ളൂ. അദ്ദേഹം 'ദാരിയാ' എന്ന സ്ഥലത്ത് താമസിച്ചിരുന്നപ്പോൾ സ്വപ്നത്തിലൂടെ നബി(സ) അദ്ദേഹത്തെ സമീപിച്ച് ഇപ്രകാരം ചോദിച്ചു. ഓ ബിലാൽ! എന്തിനാണ് ഈ പിണക്കം? എന്നെ സന്ദർശിക്കാൻ താങ്കൾക്കു സമയമായില്ലേ?. ഇത് ഇബ്നു അസാകിർ(റ) രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്.(നയ് ലുൽ ഔത്വാർ : 5/180)

ഈ ചരിത്രം പല മഹാന്മാരും ഉദ്ദരിച്ചിട്ടുണ്ട്. ബിലാൽ(റ)നെ പോലുള്ള, സ്വന്തം ജീവന തന്നെ പണയപ്പെടുത്തി പടുത്തുയർത്തിയ വിശുദ്ദ ഇസ്ലാമിനു അവരുള്പ്പെടാത്ത ഒരു ഇജ്മാഅ വേണോ?

ഇനി ഒരു തെളിവും കൂടി കാണൂ: ഇമാം അഹ്മദുബ്നു ഹമ്പലിന്റെ(റ)  മകൻ അബ്ദുല്ലാ(റ) എന്നവർ  തന്റെ "അൽ ഇലൽ" എന്നാ കിത്താബിൽ ഉദ്ദരിക്കുന്നു:
سألته عن الرجل يمس منبر النبي صلى الله عليه وسلم ويتبرك بمسه ويقبله ويفعل بالقبر مثل ذلك أو نحو هذا يريد بذلك التقرب إلى الله جل وعز؟  فقال: لا بأس بذلك.(كتب العلل ومعرفة الرجال ٤٩٢/٢)

അഹ്മദുബ്നു അമ്പലിന്റെ മകൻ പറയുന്നു: "ഞാൻ എന്റെ പിതാവിനോട് ചോദിച്ചു: "ഒരാള് അലാഹുവിന്റെടുക്കൽ പുണ്യമാഗ്രഹിച്ചുകൊണ്ട് നബി(സ) യുടെ മിമ്പർ തൊടുന്നതും ബറക്കത്തെടുക്കുന്നതും അതിനെ ചുംബിക്കുന്നതും അതുപോലെ അവിടുത്തെ ഖബ്റിനെ തൊടുന്നതും മുത്തുന്നതും ബറക്കത്തെടുക്കുന്നതും അതുപോലുള്ള കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യുന്നതുമൊക്കെ ശരിയാണോ? അവിടുന്ന് മറുവടി പറഞ്ഞു: അതിൽ യാതൊരു കുഴപ്പവുമില്ല".

ഇബ്നു തൈമിയ്യയുടെ അടുത്ത ഇജ്മാഅ:
 ولا يدعو هناك مستقبل الحجرة فإن هذا كله منهي عنه باتفاق الأئمة . ومالك من أعظم الأئمة كراهية لذلك . والحكاية المروية عنه أنه أمر المنصور أن يستقبل الحجرة وقت الدعاء كذب على مالك . (مجموع فتاوى ابن تيمية ١٤٥-١٤٧/٢٦)    


"നബിയുടെ ഖബ്റിടത്തിൽ നബിയോട് അഭിമുഖമായി പ്രാർത്ഥിക്കാനും പാടില്ല. ഇതും ഇമാമുകൾ ഐക്യകണ്ടെന വിലക്കിയ കാര്യമാണ്. ഇമാം മാളികായിരുന്നു ഏറ്റവും കൂടുതൽ ഇതിനെ വേരുത്തിരുന്നയാൽ, ഇമാം മാലിക് മൻസൂറിനോട് "നബിയിലേക്ക് തിരിഞ്ഞ് ദുആ ചെയ്യാൻ കൽപ്പിച്ചു" എന്ന് പറയുന്ന റിപ്പോർട്ട്‌ മാലികിന്റെ പേരിലുള്ള പച്ചക്കളവാണ്".

ഇനിയും കാണൂ ഇബ്നു തൈമിയ്യയുടെ വേറെ ഒരു  ഇജ്മാഅ:

علم أن من جعل زيارة قبره مشروعة كزيارة قبر غيره فقد خالف إجماع المسلمين .(مجموع فتاوى ابن تيمية: ٢٤٣/٢٧

 ഇതുവരെ പറഞ്ഞതിൽ നിന്ന് ബോധ്യമായി നബിയുടെ ഖബ്റ് മറ്റുള്ള ഖബ്റുകളെപ്പോലെത്തന്നെ  സിയാറത്തുചെയ്യൽ അനുവദനീയമാണെന്ന വാദം ലോകമുസ്ലിമീങ്ങളുടെ ഇജ്മാഇന് എതിരാണ്"

ഇത് ഇമാമുകളുടെ മേളിലുള്ള പച്ചക്കളവുകളാണെന്നു നാം മേലുദ്ദരിച്ച തെളിവുകൾ വ്യക്തമാക്കുന്നു. ഇതാണ് ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ ഇജ്മാഇന്റെ കഥ.

ഇയ്യാൾ തന്റെ ഫതാവയിലെ 27/416 ൽ പറഞ്ഞത് വിശ്വാസികളെ വളരെ വേദനിപ്പിക്കുന്ന വാക്കാണ്‌.

فلم يبق في إتيان القبر فائدة لهم ولا له بخلاف إتيان مسجد قباء فإنهم كانوا يأتونه كل سبت فيصلون فيه اتباعا له صلى الله عليه وسلم فيه كعمرة...(فتاوى جزء: ٤١٦/٢٧)


അതിനാൽ നബിയുടെ ഖബ്റിനടുക്കൽ പോകുന്നതിൽ നബിക്കോ പോകുന്നവർക്കോ പ്രത്യേകമായി ഒരു ഗുണവും അവശേഷിക്കുന്നില്ല. അതെ സമയം ഖുബാ പള്ളിയിൽ പോയാല പുണ്യമുണ്ട് താനും..."

ഇതിനൊക്കെ എതിരിൽ إنا لله وإنا إليه راجعون وحسبنا الله ونعمل الوكيل എന്ന് പറയുകയല്ലാതെ എന്താണ് പറയുക. ഇത്രെയും നബി(സ) യോട് വെറുപ്പുള്ള  ഒരാൾ എഴുതിയ പുസ്തകങ്ങളിലെ വിധിവിലക്കുകൾ എങ്ങിനെ നബി(സ) യുടെ ദീനാകും!!!

വേറെ ഒരു ഇജ്മാഅ: 

إن حديث فاطمة أحصنت فرجها فحرم الله ذريتها على النار هو كذب باتفاق أهل المعرفة بالحديث. (منهاج جزء: ٦٢/٤)


"ഫാത്വിമ ബീവി തന്റെ ഗുഹ്യസ്ഥാനം ഹറാമുകളെത്തൊട്ട് കാത്തതുകൊണ്ട് മഹതിയുടെ സന്താന പരമ്പരയെ അല്ലാഹു നരകത്തെത്തൊട്ട് ഹറാമാക്കിയിരിക്കുന്നു." എന്നാ ഹദീസ് കളവാണെന്നത് ഹദീസ് പണ്ഡിതന്മാരുടെ ഇജ്മാആണ്"

ഇങ്ങനെ ഇജ്മാഉകളുടെ തിരമാലകൾ തന്നെ ഇയാളുടെ പുസ്തകങ്ങളിൽ കാണാം. എല്ലാം സ്വന്തം കണ്ടു പിടിതങ്ങളാണ്. അവയെ ഇജ്മാആയി പരിചയപ്പെടുത്തുന്നു. ആടിനെ പട്ടിയാക്കുന്ന പരിപാടി.

ഇതേ രീതി തന്നെയാണ് ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ ഇന്നത്തെ അനുയായികളും പിന്തുടരുന്നത്.

ഇബ്നു തൈമിയ്യയെ കുറിച്ച് ഇമാമീങ്ങൾ:     

നാം ചർച്ച ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഹദീസിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ നബി(സ)യുടെയും മറ്റു അമ്പിയാ-ഔലിയാക്കളുടെയും ഖബ്റ് സിയാറത്തിനു വേണ്ടി യാത്ര ചെയ്യുന്നത് നിഷിദ്ദമാണെന്ന് ഇബ്നു തൈമിയ്യയും അദ്ദേഹത്തെ അന്ധമായി അനുകരിക്കുന്ന പുത്തൻവാദികളും വാദിക്കുന്നു. ഈ വാദത്തെ പണ്ഡിതലോകം അതിശക്തമായി ഖണ്ഡിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഏതാനും പണ്ഡിത പ്രസ്താവനകൾ കാണുക.
അല്ലാമ കിർമാനി(റ) യെ ഉദ്ദരിച്ച് ഇബ്നു ഹജറുൽ അസ്ഖലാനി(റ) എഴുതുന്നു: 
قال الكرماني : وقع في هذه المسألة في عصرنا في البلاد الشامية مناظرات كثيرة ، وصنف فيها رسائل من الطرفين ، قلت : يشير إلى ما رد به الشيخ تقي الدين السبكي وغيره على الشيخ تقي الدين ابن تيمية ، وما انتصر به الحافظ شمس الدين بن عبد الهادي وغيره لابن تيمية ، وهي مشهورة في بلادنا ، والحاصل أنهم ألزموا ابن تيمية بتحريم شد الرحل هذا اللازم لا بأس به ، وقد التزمه الشيخ ، وليس في ذلك بشاعة بحمد الله عند من عرف السنة ومواردها ومصادرها ، والأحاديث المروية في فضل زيارة قبر النبي صلى الله عليه وسلم كلها ضعيفة ، بل موضوعة كما حقق ذلك أبو العباس في منسكه وغيره ، ولو صحت لم يكن فيها حجة على جواز شد الرحال إلى زيارة قبره عليه الصلاة والسلام من دون قصد المسجد ، بل تكون عامة مطلقة ، وأحاديث النهي عن شد الرحال إلى غير المساجد الثلاثة يخصها ويقيدها ، والشيخ لم ينكر زيارة قبر النبي صلى الله عليه وسلم من دون شد الرحال ، وإنما أنكر شد الرحال من أجلها مجردا عن قصد المسجد ، فتنبه وافهم ، والله أعلم . إلى زيارة قبر سيدنا رسول الله صلى الله عليه وسلم ، وأنكرنا [ ص: 80 ] صورة ذلك ، وفي شرح ذلك من الطرفين طول ، وهي من أبشع المسائل المنقولة عن ابن تيمية ، ومن جملة ما استدل به على دفع ما ادعاه غيره من الإجماع على مشروعية زيارة قبر النبي صلى الله عليه وسلم ما نقل عن مالك ، أنه كره أن يقول : زرت قبر النبي صلى الله عليه وسلم ، وقد أجاب عنه المحققون من أصحابه بأنه كره اللفظ أدبا لا أصل الزيارة ، فإنها من أفضل الأعمال وأجل القربات الموصلة إلى ذي الجلال ، وأن مشروعيتها محل إجماع بلا نزاع ، والله الهادي إلى الصواب . (فتح الباري: ١٠٥/٤)
കിർമാനി(റ) പറയുന്നു. ഇവ്വിഷയകമായി നമ്മുടെ കാലത്ത് സിറിയയിലെ നാടുകളിൽ ധാരാളം വാദപ്രതിവാദങ്ങൾ നടന്നിട്ടുണ്ട്. ഇരു ഭാഗത്ത് നിന്നും തദ്വിഷയകമായി ഗ്രന്ഥരചനകളും നടന്നിട്ടുണ്ട്.
    ഇമാം അസ്ഖലാനി(റ) പറയുന്നു. തഖിയുദ്ദീൻ സുബ്കി(റ)യും മറ്റും ഇബ്നു തൈമിയ്യയെ ഖണ്ഡിച്ചതും ഹാഫിള് ശംസുദ്ദീൻ ഇബ്നുഅബ്ദിൽഹാദിയും  മറ്റും ഇബ്നുതൈമയ്യക്കനുകൂലമായി സംസാരിച്ചതും സൂചിപിച്ചായിരിക്കാം കിർമാനി(റ) അപ്രകാരം പറഞ്ഞത്. അക്കാര്യം നമ്മുടെ നാടുകളിൽ പ്രസിദ്ദമാണ്. അതിന്റെ വ്യക്തമായ ചിത്രം നമുക്കറിയില്ലെങ്കിലും നമ്മുടെ നേതാവ് മുഹമ്മദ്‌  നബി(സ) യുടെ ഖബ്റ്സിയാറത്ത് ചെയ്യാൻ വാഹനം സംഘടിപ്പിച്ച് യാത്ര ചെയ്യുന്നത് നിഷിദ്ദമാണെന്ന് പ്രഖ്യാപിചതിന്റെ പേരിൽ ഇബ്നു തൈമിയ്യയെ അവർ ഉത്തരം മുട്ടിച്ചുവെന്നാണ് ചുരുക്ക വിവരം. ഇരു ഭാഗത്ത് നിന്നും ഉന്നയിച്ച വാദഗതികൾ വിശദീകരിച്ചാൽ നീണ്ടു പോകും. ഇബ്നു തൈമിയ്യയിൽ നിന്നുദ്ദരിക്കപ്പെടുന്ന വിഷയങ്ങളിൽ വെച്ച് ഏറ്റവും മോശമായതാണിത്. 'നബി(സ)യുടെ ഖബ്റ് ഞാൻ സന്ദർശിച്ചു' എന്ന് പറയുന്നതിനെ ഇമാം മാലിക്(റ) വെറുത്തിരുന്നുവെന്ന് ഇമാം മാലിക്(റ) വിൽ നിന്ന് ഉദ്ദരിക്കപ്പെടുന്നുണ്ട്. അതിൽ പിടിച്ച് തൂങ്ങിയാണ് നബി(സ) യുടെ ഖബ്റ് സിയാറത്ത് ചെയ്യൽ സുന്നത്താണെന്ന് ഇജ്മാഉകൊണ്ട് സ്ഥിരപ്പെട്ട കാര്യമാണെന്ന പണ്ഡിതപ്രസ്താവനയെ ഇബ്നുതൈമിയ്യ  ഖണ്ഡിക്കുന്നത്. എന്നാൽ ഇമാം മാലിക്(റ) സിയാറത്തിനെയല്ല വെറുത്തതെന്നും മര്യാദ എന്ന നിലക്ക് ആ പദപ്രയോഗത്തെ മാത്രമാണ് ഇമാം മാലിക്(റ)ന്റെ അസ്വഹാബിൽപെട്ട മുഹഖിഖീങ്ങൾ വ്യക്തമാക്കിയിട്ടുണ്ട്. കാരണം നബി(സ)യുടെ ഖബ്റ് സന്ദർശിക്കുന്നത് ഏറ്റവും വലിയ പുണ്യകർമങ്ങളിൽപെട്ടതും അല്ലാഹുവിലേക്ക് ചേർക്കുന്ന ഇബാദത്തുകളിൽ പെട്ടതുമാണ്. അത് സുന്നത്താണെന്നത്  അവിതർക്കിതമായി സ്തിരപ്പെട്ടതുമാണ്. (ഫത്ഹുൽബാരി: 4/105)
സിയാറത്ത് എന്ന പദപ്രയോഗം ഇമാം മാലിക്(റ) വെറുക്കാനുള്ള കാരണം വിവരിച്ച് പുത്തൻ വാദികളുടെ നേതാവ് ശൌകാനി തന്നെ എഴുതുന്നു.


وقيل : إنما كره إطلاق لفظ الزيارة ; لأن الزيادة من شاء فعلها ومن شاء تركها ، وزيارة قبره صلى الله عليه وسلم من السنن الواجبة ، كذا قال عبد الحق.(نيل الأوطار: ٧١/٨)

വേണ്ടവർക്ക് ചെയ്യാവുന്നതും അല്ലാത്തവർക്ക് ഒഴിവാക്കാവുന്നതുമായ ഒന്നാണല്ലോ സിയാറത്ത്. എന്നാൽ നബി(സ) യുടെ ഖബ്റ് സിയാറത്ത് അങ്ങനെയല്ല.അത് ഒഴിച്ചുകൂടാൻ പറ്റാത്ത സുന്നത്തുകളിൽ പെട്ടതാണ്. അതുകൊണ്ടാണ് നബി(സ)യുടെ ഖബ്റ്സിയാറത്തിനെ പറ്റി സിയാറത്ത് എന്ന പദം പ്രയോഗിക്കുന്നത് ഇമാം മാലിക്(റ) വെറുത്തത്. ഇപ്രകാരം അബ്ദുൽ ഹഖ്(റ) പ്രസ്താവിച്ചിരിക്കുന്നു. (നായ്‌ ലുൽ ഔതാർ: 8/71)
   ഇബ്നു ഹജർ(റ) എഴുതുന്നു:

ويسن زيارة قبر النبي صلى الله عليه وسلم لكل أحد، وقيل: يجب، والمنازع فى طلبها ضال مضل. (تحفة المحتاج: ١٤٤/٤)

നബി(സ)യുടെ ഖബ്റ് സന്ദർശിക്കൽ എല്ലാവര്ക്കും സുന്നത്താണ്. അത് സുന്നത്താണെന്നതിൽ തർക്കിക്കുന്നവൻ സ്വയം പിഴച്ചവനും മറ്റുള്ളവരെ പിഴപ്പിക്കുന്നവനുമാണ്‌.(തുഹ്ഫത്തുൽ മുഹ്താജ് : 4/144)
നബി(സ)യുടെ ഖബ്റ് സിയാറത്ത് ചെയ്യൽ സുന്നത്താണെന്നതിൽ തർക്കിക്കുന്നവൻ ആരാണെന്ന് അല്ലാമ ശർവാനി(റ)വിവരിക്കുന്നു: 


قال الشرواني: (قوله: والمنازع) وهو ابن تيمية ومن تبعه من الفرقة الضالة المشهورة في زمننا بالوهابية خذلهم الله تعالى . (١٤٤/٤)

ഇബ്നു തൈമിയ്യയും അദ്ദേഹത്തിൻറെ അനുയായികളുമാണ്‌ അതിൽ തർക്കിക്കുന്നവർ. ഇക്കാലത്ത് വഹാബികൾ എന്ന പേരിൽ പ്രസിദ്ദരായ പിഴച്ച വിഭാഗക്കാരാണ് അദ്ദേഹത്തിൻറെ അനുയായികൾ. അല്ലാഹു അവരെപരാജയപ്പെടുത്തട്ടെ. (ശർവാനി4/144)m/
ഇബ്നു ഹജറുൽ ഹൈതമി(റ) ഈളാഹിന്റെ ഹാശിയയിൽ എഴുതുന്നു:
ولا يغتر بانكار ابن تيمية لسن زيارته صلى الله عليه وسلم فإنه عبد أضله الله كما قاله العز بن جماعة.....ولقد كفره كثير من العلماء ، عامله الله بعدله وخذل متبعيه الذين نصروا ما افتراه على الشريعة الغراء (حاشية الإيضاء: ٤٨١)



നബി(സ)യുടെ ഖബ്റ് സിയാറത്ത് സുന്നതാണെന്നതിനെ ഇബ്നു തൈമിയ്യ വിമർശിച്ചത് കൊണ്ട്  ആരും വഞ്ചിതരാകരുത്. കാരണം ഇബ്നു ഇസ്സുബ്നു ജമാഅ (റ) പ്രഖ്യാപിച്ചത്പോലെ അല്ലാഹു വഴിപിഴപിച്ചവനാണയാൾ..... ധാരാളം പണ്ഡിതന്മാർ അയാള് കാഫിറാണെന്ന് പ്രഖ്യാപിച്ചിട്ടുണ്ട്. അല്ലാഹു നീതിപരമായി അയ്യാളോട് പെരുമാറുകയും വ്യക്തമായ ശരീഹത്തിൽ അയാള് നിർമിച്ചുണ്ടാക്കിയ ആശയത്തെ സഹായിക്കുന്ന അയാളുടെ അനുയായികളെ അല്ലാഹു പരാജയപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യട്ടെ. (ഹാഷിയാത്തുൽ ഈളാഹ്: 481)



ഇബ്നു ഹജർ(റ) വിവരിച്ച ഒരു ചോദ്യവും മറുവടിയും നമുക്കിപ്പോൾ വായിക്കാം.
ചോദ്യം/
 كيف تحكى الاجماع السابق على مشروعية الزيارة والسفر إليها وطلبها ، وابن تيمية من متأخري الحنابلة منكر لمشروعية ذلك كله كما رواه السبكي في حطه وأطال أعني ابن تيمية في الاستدلال لذلك بما تمجه الاسماع وتنفر عنه الطباع بل زعم حرمة السفر إليها اجماعا وانه لا يقصر فيه الصلاة ، وان جميع الأحاديث الواردة فيها موضوعة وتبعه بعض من تأخر عنه من أهل مذهبه ؟ 

നബി(സ)യുടെ ഖബ്റ് സിയാറത്തും അതിനു വേണ്ടിയുള്ള യാത്രയും സുന്നത്താണെന്നതിൽ ഇജ്മാഉണ്ടെന്ന് നിങ്ങൾ എങ്ങനെയാണ് പറയുന്നത്?. ഹമ്പലി മദ്ഹബിലെ പിൽക്കാലക്കാരിൽപ്പെട്ട ഇബ്നു തൈമിയ്യ , ഇമാം സുബ്കി(റ) രേഖപ്പെടുത്തിയത് പോലെ അതെല്ലാം നിഷേധിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ?. അതിനു പ്രമാണമായി ഇബ്നു തൈമിയ്യ ദീർഘിപ്പിച്ച് സംസാരിക്കുന്നുണ്ട്. എന്നാൽ കേൾവികൾ തുപ്പികളയുന്നതും പ്രക്രതികൾ വെറുക്കുന്നതുമായ സംസാരമാണ് അതെല്ലാം. എന്ന് മാത്രമല്ല നബി(സ) യുടെ ഖബ്റ്സിയാറത്തിനു വേണ്ടി യാത്ര ചെയ്യുന്നത് നിഷിദ്ദമാണെന്നകാര്യം ഇജ്മാഉള്ളതാണെന്നും ആ യാത്രയിൽ ചുരുക്കി നിസ്കരിക്കാൻ പറ്റില്ലെന്നും തദ്വിഷയകമായി വന്ന എല്ലാ ഹദീസുകളും മനുഷ്യ നിര്മ്മിതമാണെന്നും ഇബ്നു തൈമിയ്യ വാടിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ. അദ്ദേഹത്തിൻറെ മദ്ഹബുകാരിൽപെട്ട പിൽക്കാലക്കാരിൽ ചിലർ അദ്ദേഹത്തോട്  പിന്തുടരുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ടല്ലോ? 



മറുവടി:m/

قلت : من ابن تيمية؟ حتى ينظر إليه؟ أو يعول في شيء من أمور الدين عليه ؟ وهل هو الا كما قال جماعة من الأئمة الذين تعقبوا كلماته الفاسدة وحججه الكاسدة حتى أظهروا أعوار سقطاته وقبائح أوهامه وغلطاته ، كالعز بن جماعة عبد أضله الله وأغواه والبسه رداء الخزي وأرواه وبوأه من قوة الافتراء والكذب ما أعقبه الهوان وأوجب له الحرمان .(الجوهر المنظم: ص: ٥٩)



പരിഗണിക്കാനും മതകാര്യത്തിൽ അവലംബമാക്കാനും ഇബ്നുതൈമിയ്യ ആരാണ്? അദ്ദേഹത്തിൻറെ ഫാസിദായ സംസാരങ്ങളും ചെലവാകാത്ത പ്രമാണങ്ങളും സസൂക്ഷ്മം പരിശോദിച്ചറിഞ്ഞ ഒരു കൂട്ടം പണ്ഡിതന്മാർ അദ്ദേഹത്തിൻറെ അബദ്ദങ്ങളും മോശമായ ചിന്താധാരയും തുറന്നു കാണിക്കുകയും അല്ലാഹു വഴിപിഴപ്പിച്ച വ്യക്തിയാണ് അദ്ദേഹമെന്ന് തുറന്നടിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. നിന്ദ്യതയുടെ പട്ടം അല്ലാഹു അദ്ദേഹത്തിനു ധരിപ്പിക്കുകയും എന്നും നിസാരതയും അവഗണനയും ഏറ്റു വാങ്ങാൻ പര്യാപ്തമായ പച്ച കള്ളത്തരം അയാൾ നിർമ്മിച്ചുണ്ടാക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. അതിനാല അദ്ദേഹത്തെ പരിഗണിക്കെണ്ടുന്ന ആവശ്യമേയില്ല. (അൽജൗഹറുൽ മുനള്വം പേ. 59)



 ചുരുക്കത്തിൽ നബി(സ) യുടെയും മറ്റു മഹാന്മാരുടെയും ഖബ്റ് സിയാറത്തിനു വേണ്ടി യാത്ര ചെയ്യുന്നത് പ്രസ്തുത ഹദീസിന്റെ പരിധിയിൽ കടന്നു വരുമെന്ന ഇബ്നു തൈമിയ്യയുടെ വാദത്തെ പണ്ഡിതലോകം ശക്തിയുക്തം ഖണ്ഡിക്കുകയും അതിന്റെ പേരിൽ അദ്ദേഹം സത്യനിഷേധിയാണെന്ന് വരെ ധാരാളം പണ്ഡിതന്മാർ വിധി എഴുതുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.  



(2) രണ്ടാമതായി മൗലവി എടുത്തു കാണിച്ച ഹദീസും മഹാന്മാരെ സന്ദർശിക്കാൻ വേണ്ടി യാത്ര ചെയ്യുന്നതിനെപ്പറ്റിയുള്ളതല്ല. പ്രത്യുത ത്വൂറിൽ പോയി നിസ്കരിക്കുന്നതിനു പ്രത്യേക പുണ്യമുണ്ടെന്ന ധാരണ തിരുത്തുകയാണ് മഹാനായ ഇബ്നു ഉമർ(റ) ചെയ്യുന്നത്. ഇമാം അഹ്മദ്(റ) മുസ്നദിൽ രേഖപ്പെടുത്തിയ ഹദീസിൽ നിന് ഇക്കാര്യം സുതരാം വ്യക്തമാണ്. ഇമാം അഹ്മദ്(റ) മുസ്നദിൽ രേഖപ്പെടുത്തിയ  ഹദീസിൽ നിന്ന് ഇക്കാര്യം സുതരാം വ്യക്തമാണ്. ഇമാം അഹ്മദ്(റ) മുസ്നദിൽ രേഖപ്പെടുത്തിയ ഒരു ഹദീസ് വായിക്കുക.m/

حَدَّثَنَا هَاشِمٌ ، حَدَّثَنَا عَبْدُ الْحَمِيدِ ، حَدَّثَنِي شَهْرٌ ، قَالَ : سَمِعْتُ أَبَا سَعِيدٍ الْخُدْرِيَّ ، وَذُكِرَتْ عِنْدَهُ صَلَاةٌ فِي الطُّورِ ، فقَالَ : قال رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ :" لَا يَنْبَغِي لِلْمَطِيِّ أَنْ تُشَدَّ رِحَالُهُ إِلَى مَسْجِدٍ يُبْتَغَى فِيهِ الصَّلَاةُ ، غَيْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ، وَالْمَسْجِدِ الْأَقْصَى ، وَمَسْجِدِي هَذَا " . (مسند أحمد: ١١١٨١)

ശഹ്റുബ്നുഹൗശബ്(റ) അബൂസഈദിൽഖുദ്രിയ്യി(റ) യിൽ നിന്ന് നിവേദനം ചെയ്യുന്നു. ത്വൂർ മലയിൽ വെച്ചുള്ള നിസ്കാരത്തെ കുറിച്ച് അദ്ദേഹത്തിൻറെയടുക്കൽവെച്ച്  പരാമാര്ശിക്കപ്പെട്ടപ്പോൾ അദ്ദേഹം പ്രതികരിച്ചു. നബി(സ) ഇപ്രകാര പ്രസ്ഥാപിചിട്ടുണ്ട്. നിസ്കാരം അന്വേഷിച്ച് ഒരു പള്ളിയിലേക്കും വാഹനപ്പുറത്ത് സവാരിചെയ്യൽ ഒരാൾക്കും യോജിച്ചതല്ല. മസ്ജിദുൽ ഹറാമും മസ്ജിദുൽ അഖ്‌സ്വായും എന്റെ ഈ പള്ളിയും ഒഴികെ. (മുസ്നദ് അഹ്മദ് : 11181)

ത്വൂറിൽ വെച്ചുള്ള നിസ്കാരത്തെ കുറിച്ച് പരമാർശിക്കപ്പെട്ടപ്പോഴാണ് അബൂസഈദിൽഖുദ്രിയ്യി(റ) അപ്രകാരം പ്രസ്ഥാപിച്ചതെന്ന കാര്യം ഹദീസിൽ നിന്ന് വ്യക്തമാണ്.

ഇമാം അഹ്മദ് മുസ്നദിൽ രേഖപ്പെടുത്തിയ മറ്റൊരു ഹദീസ് കാണുക.  


عَنْ أَبِي بَصْرَةَ الْغِفَارِيِّ ، قَالَ : لَقِيتُ أَبَا هُرَيْرَةَ وَهُوَ يَسِيرُ إِلَى مَسْجِدِ الطُّورِ لِيُصَلِّيَ فِيهِ ، قَالَ : فَقُلْتُ لَهُ : لَوْ أَدْرَكْتُكَ قَبْلَ أَنْ تَرْتَحِلَ ، مَا ارْتَحَلْتَ ، قَالَ : فقال : ولم ؟ قَالَ : قَالَ : فَقُلْتُ : إِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ , يَقُولُ : " لَا تُشَدُّ الرِّحَالُ إِلَّا إِلَى ثَلَاثَةِ مَسَاجِدَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ، وَالْمَسْجِدِ الْأَقْصَى ، وَمَسْجِدِي " .(مسند أحمد)

m/
അബൂബസ്വ് റത്തുൽഗിഫാരി(റ) യിൽ നിന്ന് നിവേദനം. അവർ പറയുന്നു. ത്വൂറിലെ പള്ളിയിൽ നിസ്കരിക്കാനായി യാത്രതിരിച്ച അബൂ ഹുറൈറ(റ) യെ ഞാൻ കാണാനിടയായി. ഞാനദ്ദേഹത്തോട് പറഞ്ഞു. നിങ്ങൾ യാത്രതിരിക്കും മുമ്പ് ഞാൻ നിങ്ങളെ കണ്ടിരുന്നുവെങ്കിൽ താങ്കൾ യാത്ര പുറപ്പെടുമായിരുന്നില്ല. കാരണമന്വേഷിച്ച   അബൂഹുറൈറ(റ) വിന്ന്  അബൂബസ്വ് റത്(റ) വിശദീകരിച്ചു കൊടുത്തു. നബി(സ) ഇപ്രകാരം പറയുന്നത് ഞാൻ കേട്ടിട്ടുണ്ട്. മൂന്നു പള്ളികളിലേക്ക്‌ ഒഴികെ വാഹനം കെട്ടി പുറപ്പെടരുത്. മസ്ജിദുൽ ഹറാം, എന്റെ ഈ പള്ളി(മസ്ജിദുന്നബവി ), മസ്ജിദുൽ അഖ്‌സ്വാ എന്നിവയനത്" (മുസ്നദ് അഹ്മദ്: 25971)

ത്വൂറിലെ പള്ളിയിൽ വെച്ച് നിസ്കരിക്കുന്നതിനു പ്രത്യേക പുണ്യമുണ്ടെന്നു മനസ്സിലാക്കി അങ്ങോട്ട്‌ പോകുന്നതിനെക്കുറിച്ചാണ് അത്തരം പരമാർശങ്ങളെന്നു ഉപര്യുക്ത ഹദീസുകളിൽ നിന്ന് വ്യക്തമാണല്ലോ. അതിനാൽ അതും മഹാന്മാരെ സിയാറത്ത്‌ ചെയ്യാൻ വേണ്ടി യാത്ര ചെയ്യുന്നതിനെ കുറിച്ചല്ല. അതിനു പുറമേ  ത്വൂരിസീനാ പർവ്വതം ജൂതന്മാരുടെ സന്ദർശനകേന്ദ്രവുമാണല്ലോ.  

 മദ്ഹബിന്റെ ഇമാമീങ്ങളെ പോലും തെറ്റുകാരായി ചിത്രീകരിക്കുന്ന ഇന്നത്തെ പുത്തനാഷയക്കാർ, ഇത്രമാത്രം കളവുകൾ ഇമാമുകളുടെ പേരിലും ഇസ്ലാമിന്റെ പേരിലും പറഞ്ഞ ഇബ്നു തൈയ്യയുടെ വാക്കുകൾ ഒരുവിധ ചിന്തക്കും വക നൽകാതെ ഖുർആനിനു തുല്യമായാണ് ഉദ്ദരിക്കാർ.


മുസ്ലിം ഉമ്മത്ത്‌ ഇയാളുടെയും ഇന്നത്തെ അണികളായ മുജാഹിദ്, ജമാഹത്ത്, തബ്ലീഗ് പോലുള്ള നൂതനാഷ്യക്കാരുടെ കെണിവലയങ്ങളിൽ അകപ്പെടരുതെന്നും അറിയിക്കുന്നു.

സർവ്വ ശക്തനായ അല്ലാഹു ഈ ശ്രമം സ്വീകരിക്കുകയും അപാകതകൾ പൊറുത്ത് തരുകയും ചെയ്യട്ടെ. നമ്മുടെ വിശ്വാസങ്ങളെ അല്ലാഹു കാത്തു രക്ഷിക്കട്ടെ, നാളെ സൃഷ്ടാവായ അല്ലാഹുവിനെയും അവന്റെ പ്രവാചകനെയും കണ്‍കുളിർക്കെ കാണാൻ അല്ലാഹു നമ്മെയും നമ്മുടെ മാതാപിതാക്കളെയും അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ, آمين