സലഫീ ചിന്തകളില് ആകൃഷ്ടനായ ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ മുസ്ലിം പണ്ഢിതനാണ് സയ്യിദ് അബുല് അഅ്ലാ മൌദൂദി. എന്നാല് മുസ്ലിംകള് നാലിലൊരു മദ്ഹബ് സ്വീകരിക്കണമെന്ന നിര്ബന്ധക്കാരനാണ് മൌദൂദി. അദ്ദേഹത്തിന്റെ രിസാലെ ദീനിയ്യാത്ത് എന്ന കൃതിയുടെ ഇംഗ്ളീ ഷ് പരിഭാഷയായ ടുവേഡ് അണ്ടര്സ്റ്റാന്ഡിംഗ് ഇസ്ലാം എന്ന പുസ്തകത്തിലെ 153 മുതല് 155 വരെയുള്ള പേജുകളില് മദ്ഹബുകളെക്കുറിച്ച് അദ്ദേഹം ഇപ്രകാരം പറയുന്നു: ഖുര്ആനിലും ഹദീസിലും അവഗാഹം നേടുകയും സാധാരണക്കാരായ മുസ്ലിംകള്ക്ക് അവരുടെ നിത്യജീ വിതം ശരീഅത്തിന് അനുയോജ്യമാം വിധം രൂപപ്പെടുത്തുന്നതിന് സൌകര്യം ചെയ്തുകൊടുക്കുവാന് ജീവിതം ഉഴിഞ്ഞുവെക്കുകയും ചെയ്ത പണ്ഢിതന്മാരോട് മുസ്ലിംകള് എക്കാല വും നന്ദിയുള്ളവരായിരിക്കണം. ഖുര്ആനിലോ ഹദീസിലോ തന്നിഷ്ടപ്രകാരം ശരിയും ആധികാരികവുമായ അഭിപ്രായം പറയാനുള്ള സിദ്ധികളൊന്നും ഉള്ളവരല്ല അവരെങ്കിലും അവരുടെ ശ്രമഫലമായി മാത്രമാണ് ലോകത്തെല്ലായിടത്തുമുള്ള മുസ്ലിംകള്ക്ക് ശരീഅത്ത് എളുപ്പത്തില് അനുഗമിക്കാന് സാധിക്കുന്നത്.
തുടക്കത്തില് നിരവധി പണ്ഢിതന്മാര് ഇക്കാര്യത്തില് ശ്രമം നടത്തിയിരുന്നുവെങ്കിലും ഇന്ന് വെറും നാലു ചിന്താസരണികള് മാത്രമെ അവശേഷിക്കുന്നുള്ളൂ. ഈ മദ്ഹബുകളെല്ലാം നബി ക്ക് ശേഷം രണ്ടുനൂറ്റാണ്ടുകള്ക്കുള്ളില് പൂര്ത്തീകരിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. സത്യത്തിന് പല മുഖങ്ങളുമുണ്ട് എന്ന സ്വാഭാവിക തത്വത്തിന്റെ അനന്തരഫലമാണ് ഈ നാലു മദ്ഹബുകളില് കാണു ന്ന ഭിന്നതക്കടിസ്ഥാനം. ഒരു സംഭവം വ്യത്യസ്ത വ്യക്തികള് വിലയിരുത്തുമ്പോള് അവരുടെ അറിവിന്റെ വെളിച്ചത്തില് അവര് അതിന് വ്യത്യസ്ത വിശദീകരണങ്ങള് നല്കുന്നു. ഈ വ്യ ത്യസ്ത മദ്ഹബുകള്ക്ക് ഇന്ന് ലഭിച്ചിട്ടുള്ള അംഗീകാരത്തിന് കാരണം ആ മദ്ഹബുകളുടെ നിര്മാതാക്കളുടെ ഉന്നത വ്യക്തിത്വവും അവര് സ്വീകരിച്ച മാര്ഗങ്ങളുടെ ആധികാരിക സ്വഭാവ വുമാണ്. അതുകൊണ്ടാണ് വ്യത്യസ്ത മദ്ഹബുകള് സ്വീകരിച്ചവരാണെങ്കിലും എല്ലാ മുസ്ലിംകളും ശരിയും സത്യവുമാണെന്ന് അംഗീകരിക്കുന്നത്. ഫിഖ്ഹിലുള്ള ഈ നാലു മദ്ഹബുകളും സര്വാംഗീകൃതമാണെങ്കിലും അവയില് ഒന്നുമാത്രമെ ഒരാള് ജീവിതത്തില് പിന്തുടരാന് പാടുള്ളു. എന്നാല് ജ്ഞാനികള് മാര്ഗദര്ശനത്തിന് ഖുര്ആനും ഹദീസും നേരിട്ട് അവലംബമാക്കണമെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്ന അഹ്ലുല്ഹദീസ് എന്ന ഒരു വിഭാഗമുണ്ട്. അറിവില്ലാത്തവര് പ്ര ത്യേക വിഷയങ്ങളില് തങ്ങള്ക്കിഷ്ടമുള്ളവരെ പിന്തുടരണമെന്നും അവര് വിശ്വസിക്കുന്നു. മൌദൂദിയുടെ ആമുഖത്തോടെ ഖുര്ശിദ് അഹ്മദ് വിവര്ത്തനം ചെയ്ത് മര്ക്കസീമക്തബ്, ജമാഅത്തെ ഇസ്ലാമിഹിന്ദ് ദല്ഹി 1961 ല് പ്രസിദ്ധീകരിച്ച പുസ്തകത്തില് നിന്നുള്ള ഉദ്ധരണിയാണ് മുകളില് കൊടുത്തത്.